Page 309 - ΤΠΕ και Συνεργατική Δημιουργικότητα

Η Αξιοποίηση του Web 2.0 στο Σύγχρονο Σχολείο

πραγματοποιηθεί:
• κατά τη διάρκεια εφαρμογής των δραστηριοτήτων (διαμορφωτική
αξιολόγηση) με σκοπό την αναδιαμόρφωσή τους,
• στο τέλος της εφαρμογής του Διδακτικού Σεναρίου (τελική αξιολόγηση) για να
ακολουθήσει μια εποικοδομητική συζήτηση που θα οδηγήσει σε
αναπροσαρμογές, επεκτάσεις κτλ.

Κατά τη διάρκεια των διδακτικών παρεμβάσεων τηρούνταν αναστοχαστικό
ημερολόγιο, το οποίο συμπληρωνόταν αμέσως μετά το πέρας κάθε παρέμβασης.
Εκεί καταγράφονταν παρατηρήσεις και σχόλια δικά μου ή των μαθητών/τριών
που συνέβαλαν στην αναδιαμόρφωση και αναθεώρηση του σχεδιασμένου
προγράμματος δραστηριοτήτων. Επιπλέον, αστάθμητοι παράγοντες επέβαλαν
την αναπροσαρμογή, την παράλειψη ή την αντικατάσταση κάποιων
δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα, εξαιτίας έλλειψης χρόνου παραλείφθηκε η
προβολή του βίντεο με τον Μαυρούλη. Αντίστοιχα, οι τεχνικές δυσκολίες στο
εργαστήρι Πληροφορικής και η διαθεσιμότητα δύο μόνο υπολογιστών εμπόδισαν
την ομαδική συγγραφή στον επεξεργαστή κειμένου, με αποτέλεσμα να γραφτούν
χειρόγραφα από κάποιες ομάδες οι εργασίες και αντιγράφηκαν από εμένα
ψηφιακά.

Το Διδακτικό Σενάριο αξιολογήθηκε στο τέλος από μένα αλλά και τους/τις
ίδιους/ίδιες τους/τις μαθητές/τριες. Πιο συγκεκριμένα, κλήθηκαν να
αξιολογήσουν σύντομα, ανώνυμα κι ελεύθερα το σύνολο των διδασκαλιών σε
χαρτάκια τα οποία συγκεντρώνονταν σε ένα σακούλι. Από τα σχόλιά τους
φαίνεται ότι τα παιδιά έμειναν πολύ ευχαριστημένα και ενθουσιασμένα. Ήταν
για αυτά μια πρωτόγνωρη εμπειρία το γεγονός ότι απέκλιναν από τη ρουτίνα του
σχολικού προγράμματος. Το αντιμετώπισαν ως ένα ευχάριστο διάλειμμα από το
τυπικό κι αυστηρό πλαίσιο εκπαίδευσής τους κι όχι ως ένα ακόμη μάθημα στο
ήδη φορτωμένο πρόγραμμά τους. Είχαν επίγνωση ότι τα κείμενά τους δε θα είχαν
ως αποδέκτη μόνο την εκπαιδευτικό-βαθμολογήτρια αλλά ένα ευρύτερο κοινό,
όπως με τις ψηφιακές τους ιστορίες που αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο. Επίσης,
γνώριζαν ότι δε θα λάμβανα υπόψη ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη
(απενοχοποίηση του λάθους). Η συνεργατική γραφή και η ομαδική εργασία,
ακόμη, στάθηκαν κινητήριος μοχλός για τους/τις πιο αδύναμους/ες
μαθητές/τριες. Τέλος, είχαν και εξωτερικό κίνητρο να γράψουν, καθώς οι
καλύτερες εργασίες θα βραβεύονταν με έπαινο. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με
τα οπτικοακουστικά ερεθίσματα που παρέχονταν στους/στις μαθητές/τριες πριν
από την υλοποίηση κάποιας γραπτής δραστηριότητας αναμφίβολα συνέβαλαν
στο να αποβάλουν τον φόβο του λευκού χαρτιού και να γράψουν με οδηγό τη

φαντασία και τη δημιουργικότητα. Το αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή
αποτελεσματικών, επικοινωνιακών και δημιουργικών κειμένων.

Συμπερασματικά, το μοντέλο της Μάθησης μέσω Σχεδιασμού με τις οκτώ
Γνωστικές Διαδικασίες που προτείνει (βίωση του γνωστού, βίωση του νέου,
εννοιολόγηση με ορολογία, εννοιολόγηση με θεωρία, λειτουργική ανάλυση,
208