Page 100 - 02_สทธมนษยชนกบการปฏบตงานของตำรวจ_Neat

๙๓

á¹Ç·Ò§ã¹¡Òû¯ÔºÑμÔ§Ò¹¢Í§à¨ŒÒ˹ŒÒ·ÕèตําÃǨμÒÁËÅÑ¡ÊÔ·¸ÔÁ¹Øɪ¹

เจาหนาที่ตํารวจมีหนาที่หลักในการรักษาความสงบเรียบรอยใหสังคม และปองกัน
และปราบปรามการกระทําความผิดในทางอาญา ซึ่งมีเครื่องมือที่ใชในการปฏิบัติหนาที่ ไดแก กฎหมาย

ที่ใหอํานาจเจาหนาที่ตํารวจในการกระทําที่สงผลกระทบตอสิทธิและเสรีภาพในชีวิตรางกาย ดังนั้น
การปฏิบัติงานของเจาหนาที่ตํารวจตามอํานาจตางๆ จะตองมีแนวทางในการดําเนินการ เพื่อให

เปนไปตามหลักสิทธิมนุษยชนที่บุคคลไดรับการคุมครอง ดังนี้
ñ. ¡ÒèѺ

ËÅÑ¡¡ÒÃ
การจับนั้นโดยปกติแลวกฎหมายใหอํานาจแกพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจ

เปนผูมีอํานาจในการจับ โดยเจาพนักงานดังกลาวจะทําการจับไดตองมีหมายจับหรือมีกฎหมาย
ใหอํานาจทําการจับได แมจะไมมีหมายจับซึ่งเปนหลักที่เปนไปตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญแหง

ราชอาณาจักรไทย พ.ศ.๒๕๖๐ มาตรา ๒๘ วรรคสอง ที่บัญญัติไววา การจับและการคุมขังบุคคล
จะกระทํามิได เวนแตมีคําสั่งหรือหมายของศาลหรือมีเหตุอยางอื่่นตามที่กฎหมายบัญญัติ การจับมี

๒ กรณีดวยกัน คือ การจับโดยมีหมายจับและการจับโดยไมมีหมายจับ

á¹Ç·Ò§ã¹¡Òû¯ÔºÑμÔ
¡ÒèѺâ´ÂäÁ‹ÁÕËÁÒ¨Ѻ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๗๘
(๑) มีการกระทําความผิดซึ่งหนา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

มาตรา ๘๐

(๒) การกระทําความผิดซึ่งหนา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา ๘๐ นี้หมายถึงความผิดซึ่งเห็นกําลังกระทํา หรือเปนการพบในอาการใดซึ่งแทบจะไมตองสงสัย

เลยวาเขาไดกระทําผิดมาแลวสดๆ หรืออาจกลาวไดวา เปนการกระทําผิดที่เจาพนักงานนั้นไดเห็น
กับตาตนเองไมใชเปนการบอกเลาที่มาจากคนอื่นอีกทอดหนึ่ง

(๓) กรณีที่จะวินิจฉัยวาเปนความผิดซึ่งหนา เชน การทะเลาะวิวาท ซึ่งไดยุติลง
ไปกอนหนานี้แลว ไมใชการกระทําความผิดซึ่งหนา เจาพนักงานตํารวจซึ่งมาภายหลังเกิดเหตุ ไมมี

อํานาจจับโดยไมมีหมายจับ กรณีตัวอยางของ จาสิบตํารวจ ส. และรอยตํารวจเอก ป. จับจําเลยได
ในขณะที่จําเลยกําลังขายวัตถุออกฤทธิ์ใหกับจาสิบตํารวจ ส. ผูลอซื้อกรณีเชนนี้ถือวาเปนความผิดซึ่งหนา

(วิเชียร ดิเรกอุดมศักดิ์, ๒๕๕๔ โปรดดูแนวคําพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๔๖๑/๒๕๔๐)
(๔) นอกจากนั้น คําวาซึ่งหนายังหมายรวมถึงความผิดอาญาดังระบุไวในบัญชี

ทายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา คือ ใหถือวาความผิดนั้นเปนความผิดซึ่งหนาในกรณี
ดังตอไปนี้

(๔.๑) เมื่อบุคคลหนึ่งถูกไลจับ ดังผูกระทําโดยมีเสียงรองเอะอะ