Page 101 - 02_สทธมนษยชนกบการปฏบตงานของตำรวจ_Neat
P. 101

๙๔




                                  (๔.๒)  เมื่อพบบุคคลหนึ่งแทบจะทันทีทันใด หลังจากการกระทําผิดในถิ่นแถว
              ใกลเคียงกับที่เกิดเหตุนั้น  และมีสิ่งของที่ไดมาจากการกระทําผิด  หรือมีเครื่องมือ  อาวุธ

              หรือวัตถุอยางอื่นอันสันนิษฐานไดวา ไดใชในการกระทําผิด หรือมีรองรอยพิรุธเห็นประจักษที่เสื้อผา
              หรือเนื้อตัวของผูนั้น

                         àÁ×è;ººØ¤¤ÅÁÕ¾ÄμÔ¡ÒóÍѹ¤ÇÃʧÊÑÂÇ‹Ò¼ÙŒ¹Ñé¹¹‹Ò¨Ð¡‹ÍàËμØÃŒÒÂãËŒà¡Ô´ÀÂѹμÃÒÂ
              á¡‹ºØ¤¤ÅËÃ×Í·ÃѾÊÔ¹¢Í§¼ÙŒÍ×è¹ โดยมีเครื่องมือ อาวุธ หรือวัตถุอยางอื่นอันสามารถอาจใชในการกระทํา

              ความผิด ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๗๘(๒) การจับตามกรณีนี้
              เปนการจับในลักษณะของการปองกันการกระทําผิดหรือปองกันเหตุรายที่จะเกิดขึ้น คือ ผูกระทําผิด

              ยังมิไดลงมือกระทําผิด เปนเพียงการตระเตรียมหรือการเตรียมการที่จะกระทําผิด การตระเตรียมการ
              เชนวานี้ ก็คือการมีเครื่องมือ อาวุธ หรือวัตถุอยางอื่นอันสามารถอาจใชในการกระทําผิดไดดังกลาว

              มาแลว และเมื่อมีการจับกุมผูกระทําผิดดังกลาวแลว เจาพนักงานตํารวจจะตองปฏิบัติตามขั้นตอน
              ตางๆ ดังนี้ (วีรพล กุลบุตร, ๒๕๔๘)

                         (๑)  การจับนั้นใชวิธีการจับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๘๓

              โดยแจงใหผูถูกจับทราบวา เขาจะตองถูกจับ
                         (๒)  หากเปนการจับในกรณีที่ผูถูกจับยังไมไดลงมือกระทําความผิด อาจอยูในขั้น
              ตระเตรีมการกระทําผิดหรือกําลังจะกอเหตุอันตรายประการอื่น เมื่อจับกุมตัวผูกระทําความผิด

              สงพนักงานสอบสวนแลว พนักงานสอบสวนตองนําตัวผูถูกจับยื่นฟองตอพนักงานอัยการภายใน

              สี่สิบแปดชั่วโมง เพื่อใชวิธีการเพื่อความปลอดภัย ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๔๖
              และพระราชบัญญัติใหใชประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ.๒๔๙๙ มาตรา ๗

                         ÁÕàËμØÍÍ¡ËÁÒ¨ѺºØ¤¤Å¡Ã³Õà˧´‹Ç¹ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
              มาตรา ๖๖(๒) แตมีความจําเปนเรงดวนที่ไมอาจขอใหศาลออกหมายจับบุคคลนั้นได ความจําเปน

              เรงดวนที่ไมอาจขอใหศาลออกหมายจับนั้นตองมีเงื่อนไข ดังนี้
                         (๑)  มีหลักฐานตามสมควรวาผูนั้นนาจะกระทําความผิดอาญา

                         (๒)  มีเหตุอันควรเชื่อวาจะหลบหนี หรือจะไปยุงเหยิงกับพยานหลักฐานหรือกอเหตุ
              อันตรายประการอื่น

                         (๓)  ตองมีความจําเปนเรงดวนไมอาจขอใหศาลออกหมายจับบุคคลนั้นได
                         ¨Ñº¼ÙŒμŒÍ§ËÒËÃ×ͨíÒàÅ·Õè˹ջÃСѹã¹ÃÐËÇ‹Ò§¶Ù¡»Å‹ÍªÑèǤÃÒÇ ตามประมวลกฎหมาย

              วิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๗๘(๔) หรือมาตรา ๑๑๗ การจับผูตองหาในกรณีนี้จะกระทําได
              ก็ตอเมื่อ

                         (๑)  เมื่อผูตองหาหรือจําเลยหนีหรือจะหลบหนีใหพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจ
              ที่พบการกระทําดังกลาวมีอํานาจจับผูตองหาหรือจําเลยนั้นได
   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106