Page 6 - Merged-๒๐๑๘๑๑๐๙-๑๕๕๘๑๒
P. 6

บทที่ ๑
                                                 ข้อมูลทั่วไปของจังหวัดปัตตานี


                                                                    หลักฐานเอกสารโบราณปรากฏนามเมืองหรือ
                                                             รัฐส าคัญแห่งหนึ่งบนแหลมมลายู ซึ่งออกเสียงตามส า
                                                             เนียงในแต่ละภาษา เช่น หลังยาซูว หลังยาซีเจีย
                                                             (ภาษาจีน) ลังคาโศกะอิลังคาโศกะ (ภาษาสันสกฤต

                                                             ภาษาทมิฬ) เล็งกะสุกะ (ภาษาชวา) ลังคะศุกา (ภาษา
                                                             อาหรับ) ลังกะสุกะ สังกาสุกะ (ภาษามลายู)
                                                                    โดยนักวิชาการสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นชื่อ

                                                             เมืองเดียวกันที่น่าจะเคยตั้งอยู่ในรัฐเคดาห์ประเทศ
                                                             สหพันธรัฐมาเลเซียและจังหวัดป๎ตตานี ในป๎จจุบัน
                                                             นักวิชาการทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีเชื่อว่า
                                                             ป๎ตตานีเป็นที่แวะพักจอดเรือเพื่อแลกเปลี่ยนซื้อ- ขาย
                                                             สินค้าระหว่างพ่อค้าชาวอินเดียทางตะวันตกกับพ่อค้า

                                                             ชาวจีนทางตะวันออกและชนพื้นเมืองบนแผ่นดินและ
                                                             หมู่เกาะใกล้เคียงต่างๆ นอกจากนี้ยังเชื่อว่าเดิมป๎ตตานี
                                                             เป็นอาณาจักรที่เก่าแก่และมีความเจริญรุ่งเรืองในอดีต

                                                             เนื่องจากมีหลักฐานทางโบราณคดีว่าบริเวณอ าเภอยะ
                                                             รังมีซากร่องรอยของเมืองโบราณขนาดใหญ่ซ้อนทับกัน
                                                             ถึง ๓ เมือง มีซากโบราณสถานและศาสนสถานหลาย
                                                             แห่ง นอกจากนี้ยังค้นพบโบราณวัตถุจ านวนมากโดย

                                                             วัตถุบางชิ้นมีตัวอักษร
                                                                    ซึ่งนักภาษาโบราณอ่านและแปลว่าเป็นอักษร
                                                             ป๎ลลวะ (อินเดียใต้) ภาษาสันสกฤตเขียนเป็นคาถาใน

                                                             พุทธศาสนาลัทธิมหายาน พระโพธิสัตว์สัมฤทธิ์และ
                                                             เศษภาชนะดินเผาที่มีอายุอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ ๑๒
                                                             - ๑๓ สอดคล้องกับจดหมายเหตุจีนที่ได้กล่าวถึงไว้
                  นอกจากนั้นหลักฐานที่ได้ขุดค้นพบยังแสดงให้เห็นด้วยว่าบริเวณที่ตั้งอ าเภอยะรังในป๎จจุบันเป็นชุมชนที่มี
                  ความเจริญรุ่งเรืองในอดีตและต่อมาได้ย้ายเมืองป๎ตตานีมาบริเวณบ้านกรือเซะสันนิษฐานว่าเกิดจากการ

                  เปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ท า ให้เมืองเดิมไม่เหมาะในการเป็นเมืองท่าการค้า
                         เมืองป๎ตตานีได้ชื่อว่าเป็นหัวเมืองฝุายใต้ปลายแหลมมลายูที่มีฐานะเป็นเมืองประเทศราชของ
                  กรุงศรีอยุธยามาตั้งแต่รัชสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ (พ.ศ.๑๙๙๑–๒๐๓๑) เป็นต้นมา จนในปีพ.ศ. ๒๐๕๔

                  โปรตุเกสยึดครองมะละกาได้ส าเร็จและพยายามขยายอิทธิพลทางการค้าขึ้นมาทางตอนเหนือของคาบสมุทร
                  มลายูประกอบกับสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ (พ.ศ. ๒๐๓๔ – ๒๐๗๒) ทรงยินยอมให้โปรตุเกสเข้ามาตั้งสถานี
                  การค้าในเมืองชายฝ๎่งทะเล เช่น นครศรีธรรมราช มะริด ตะนาวศรีและป๎ตตานี ท าให้ป๎ตตานีกลายเป็นเมือง
                  ท่าหลักเมืองหนึ่งแม้ว่าป๎ตตานีจะเป็นเมืองประเทศราชของกรุงศรีอยุธยาแต่ด้วยเหตุที่เป็นเมืองที่มีความ
                  เจริญมั่นคงทางเศรษฐกิจท าให้เจ้าเมืองป๎ตตานีต้องการความเป็นอิสระและท าการแข็งเมืองอยู่บ่อยครั้ง


                  สรุปผลการด าเนินงานของส านักงานวัฒนธรรมจังหวัดปัตตานี ประจ าปี ๒๕๖๑                  1
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11