Page 149 - Book จากถานดบ
P. 149

จากถ่านดิบ...
                                                            สู่มณีที่(พอ)มีค่า  147















            นากามูรา ทิ้งท้าย โดยตั้งคำาถามว่า...





                                        感謝するに

                                値するものがないのではない。
                                  感謝するに値するものを、                                   สรรค์สร้างความเป็นคน

                                  気がつかないでいるのだ。



                                    หาใช่ว่า ไม่มีสิ่งใด

                         ที่มีคุณค่าเพียงพอสำาหรับความสำานึกรู้คุณไม่

                     หากเป็นเพราะ เราไม่(มีจิตใจดีพอที่จะ)สามารถมองเห็น

                           คุณค่าที่เราควรสำานึกรู้คุณนั้นได้ต่างหาก




            เป็นอย่างไรครับ แนวคิดของ 心身統一法 หรือ การทำาจิตและกายให้เป็นหนึ่งเดียว
            ลองทบทวน และ ถือปฏิบัติกันดูนะครับ... 

            การขัดเกลาจิตใจของเรา ให้ผ่องใส ด้วยความสำานึกรู้คุณ และความปิติยินดี

            ย่อมนำาพาสู่จิตที่สงบ สันติ 

            ซึ่งเป็นก้าวสำาคัญของความสุข และสุขภาพทางกาย...
   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154