Page 152 - Book จากถานดบ
P. 152

จากถ่านดิบ...
          150 สู่มณีที่(พอ)มีค่า

          และมาวันนี้... เด็กนักเรียนประถม ซึ่งมีจิตใจรู้คุณผู้นั้น

          ก็ได้ตอบแทนความดีของพี่สาว พร้อมบอกว่า

          “คราวนี้ เป็นทีที่ผมต้องตอบแทนพี่บ้าง...”



          สังคมที่ผู้คนมีจิตใจรู้คุณ และส่งผ่านความรู้สึกดีๆ นั้นต่อๆ กันไป 

          ย่อมเป็นสังคมที่อบอุ่น มีความสุข

          ขณะเดียวกัน ก็ตอกย้ำาให้เราเชื่อมั่นว่า
          สิ่งดีๆ ที่เราทำาไปนั้น ไม่มีสูญหายไปไหน

          เบื้องต้น การทำาสิ่งดีงาม ทำาให้หัวใจเราเปี่ยมสุข

          และ...ต่อมา

          สิ่งดีงามที่เราหมั่นทำาไว้ จะกลับมาตอบแทนเราเองภายหลัง
          อย่างแน่นอน...


    เป็นทีที่ผมต้องตอบแทนพี่บ้าง...
   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157