Page 91 - Book จากถานดบ
P. 91
จากถ่านดิบ...
สู่มณีที่(พอ)มีค่า 89
ในช่วงเปลี่ยนผ่านนั้น เด็กอาจจะหกล้ม หัวร้างข้างแตก
แต่ก็ไม่เคยละเลิกความพยายาม
เมื่อเราเติบโตเป็นผู้ใหญ่...
จิตวิญญาณของการท้าทายแบบเด็กๆ เช่นนี้ เริ่มตกหล่น สูญหายไป
ในระหว่างทาง
ผู้คนเริ่มรักที่จะมีชีวิตภายในกรอบที่ตนเองสบายตัว
หลายคน หลงลืมเป้าหมายชีวิต และความใฝ่ฝัน
ซึ่งตนเองเคยมีอยู่ในวัยเด็ก หรือหนุ่มสาว
แล้วจมปลัก อยู่กับการใช้ชีวิต “แบบอยู่ไปวันๆ”
ลืมวิญญาณนักผจญภัยในวัยเด็กเสียสิ้น...
ละทิ้ง ศักยภาพมากมายที่ตัวเองมีอยู่ เรือที่เทียบอยู่กับท่า คือ เรือที่ปลอดภัย แต่...เรือไม่ได้สร้างมาเพื่อการนั้น
