Page 131 - Marketting_Neat00

ป้ายฉลากแสดงคุณภาพสินค้าและป้ายฉลากรายละเอียดของสินค้า

9. บาร์โค้ด (Barcode) หมายถึง สัญลักษณ์รหัสแท่งที่มีเลขหมายประจําตัวของสินค้า เป็นรหัสตัว
เลขที่เป็นระบบมาตรฐานสากล เพื่อใช้แทนข้อมูลเกี่ยวกับประเทศที่ผลิต ผู้ผลิต ชนิดและ ราคาสินค้า

รหัสแท่งของบาร์โค้ดเป็นลักษณะแถบเส้นสีดํา ที่มีความหนาบางแตกต่างกันวางเรียงใน

แนวตั้งบนพื้นสีขาวที่เป็นความห่างของแถบ ความหนาบางของเส้นสีดําและระยะห่างจะถูกกํากับ โดย
ตัวเลขที่อยู่ข้างล่าง รหัสแท่งที่แสดงข้อมูลของสินค้าหรือบาร์โค้ดที่นิยมใช้แบ่งออกเป็น 2 ระบบ คือ

9.1 ระบบ UPC (Universal Product Code) เป็นบาร์โค้ดระบบแรกของโลก เริ่มทดลองใช้

ในปี พ.ศ. 2513 และปรับปรุงให้สามารถใช้ได้สมบูรณ์ในปี พ.ศ. 2516 นิยมใช้ในประเทศสหรัฐอเมริกา
และแคนาดา ซึ่งมีอยู่ 4 ชนิด คือ

1) แบบย่อมี 8 หลัก หรือเรียก UPC-E ใช้กับสินค้าที่มีข้อมูลน้อย

2) แบบมาตรฐานมี 12 หลัก หรือเรียก UPC-A เป็นแบบที่นิยมใช้อยู่ทั่วไป
3) แบบเพิ่มตัวเลข 2 หลัก หรือเรียก UPC-A+2 ในกรณีที่ UPC-A ใช้เก็บข้อมูล ไม่พอ

4) แบบเพิ่มตัวเลข 5 หลัก หรือเรียก UPC-A+5 เพื่อเพิ่มข้อมูลให้มากขึ้น

9.2 ระบบ EAN (European Article Number) เป็นระบบบาร์โค้ดที่ได้พัฒนาขึ้นในแถบยุโรป
สามารถใช้ได้อย่างสมบูรณ์เมื่อปี พ.ศ. 2520 และใช้แพร่หลายทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทยด้วย เป็น

ระบบ ที่บรรจุข้อมูลสินค้าได้มากกว่า มี 4 ชนิด คือ

1) แบบย่อมี 8 หลัก หรือเรียก EAN-8 ใช้กับธุรกิจเล็ก มีข้อมูลไม่มาก
2) แบบมาตรฐานมี 13 หลัก หรือเรียก EAN-13 (ประเทศไทย)

3) แบบเพิ่มตัวเลข 2 หลัก หรือเรียก EAN-13+2 เพื่อเพิ่มข้อมูล ถ้า EAN-13บรรจุข้อมูล

ไม่หมด
4) แบบเพิ่มตัวเลข 5 หลัก หรือเรียก EAN-13+5 เพื่อเพิ่มข้อมูลให้มากขึ้นแบบ

มาตรฐานมีตัวเลข 13 หลัก และแบบย่อมีตัวเลข 8 หลัก

124