Page 129 - AW_Act_of_Legislation_Soil_2543
P. 129

- ๒ -


                                             
                                  เพื่อประโยชนของทางราชการ หากเทศบาลไมสามารถออกเทศบัญญัติหามถมดินตามขอ ๑๔
                 ของรางเทศบัญญัติฯ ได เทศบาลจะตองดําเนินการอยางไร
                 ความละเอียดแจงแลว นั้น

                                                                                                  ุ
                               กรมโยธาธิการและผังเมืองขอเรียนวา คณะกรรมการการขุดดินและถมดินไดประชมพิจารณา
                 เรื่องหารือดังกลาวโดยมีผูแทนเทศบาลตําบลประโคนชัย เขารวมประชุมเพื่อชี้แจงขอเท็จจริงและรายละเอียด
                 ตาง ๆ ตอคณะกรรมการการขุดดินและถมดินแลว มีความเห็นดังน  ี้
                                      ี
                                                   ิ
                               ๑. กรณรางเทศบัญญัตเทศบาลตําบลประโคนชัย เรื่องการขุดดินและถมดิน พ.ศ. ....
                                                                           ิ
                 ขอ ๑๔ ที่กําหนดหามมิใหผูใดทําการถมดน โดยมีความสูงของเนนดนจากระดบทางสาธารณะที่อยบริเวณ
                                                                                    ั
                                                     ิ
                                                                                                     ู
                                                                        ิ
                 ใกลเคียงแปลงที่ถมเกินหาสิบเซนติเมตร เวนแตจะไดรับอนุญาตจากเจาพนักงานทองถิ่นสามารถออกโดยอาศัยอํานาจ
                                                                                   ุ
                                                                              ิ
                 ตามความในมาตรา ๗ วรรคสอง และมาตรา ๘ (๒) แหงพระราชบัญญัตการขดดนและถมดน พ.ศ. ๒๕๔๓
                                                                                               ิ
                                                                                      ิ
                 ไดหรือไม นั้น คณะกรรมการฯ เห็นวา ตามมาตรา ๖ (๑) แหงพระราชบัญญัตการขดดนและถมดน พ.ศ. ๒๕๔๓
                                                                                               ิ
                                                                                    ุ
                                                                               ิ
                                                                                      ิ
                                                           ํ
                                                                                          ิ
                                                                                                   ิ
                                                                 ํ
                                                                                       ุ
                 บัญญัติใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยโดยคาแนะนาของคณะกรรมการการขดดนและถมดนมีอํานาจ
                                                    ิ
                                                 ุ
                                                                                             ั
                                                             ิ
                                                                                               ั
                 ออกกฎกระทรวงกําหนดบริเวณหามขดดนหรือถมดน ซึ่งในพื้นที่เทศบาลตาบลประโคนชยยงไมมีการออก
                                                                                 ํ
                 กฎกระทรวงกําหนดเรื่องน หากเทศบาลตองการกําหนดบริเวณหามถมดินในบางบริเวณ จึงถือเปนกรณ     ี
                                        ี้
                                                                                                          ิ่
                 ตามมาตรา ๗ วรรคสอง กลาวคือ ในกรณีที่ยังมิไดมีการกําหนดเรื่องใดตามมาตรา ๖ ใหองคกรปกครองสวนทองถน
                                                                                   
                                                                                              
                                                                                          
                 มีอํานาจออกขอบัญญัติทองถิ่นกําหนดเรื่องนั้นได แตกรณีที่เทศบาลจะกําหนดดวยวา เวนแตจะไดรับอนญาต
                                                                                                  
                                                                                                       ุ
                                                                                      
                 จากเจาพนักงานทองถิ่นนั้น เกินกวากรอบของพระราชบัญญัติการขุดดินและถมดิน พ.ศ. ๒๕๔๓ จึงไมสามารถ
                 กําหนดได  
                                      ี
                                                     
                               ๒. กรณเทศบาลจะใชบทกําหนดโทษใดในการลงโทษผูที่ฝาฝนกฎหมายนน
                                                                                                          ั้
                 คณะกรรมการฯ เห็นวา พระราชบัญญัติการขุดดินและถมดิน พ.ศ. ๒๕๔๓ ไดกําหนดบทลงโทษกรณีที่มี
                                    
                                                                           ึ
                                                                                           ั้
                                                                                         ั
                 การกระทําฝาฝนกฎหมายไวแลวตามหมวด ๖ ตงแตมาตรา ๓๕ ถงมาตรา ๔๔ ดงนน หากมีการฝาฝน
                                          
                                                               
                                                            ั้
                                               ิ
                 พระราชบัญญัตการขดดนและถมดน พ.ศ. ๒๕๔๓ ที่มีบทลงโทษทางอาญา เทศบาลก็สามารถแจงความ
                              ิ
                                   ุ
                                      ิ
                         ี
                     ิ
                                                 
                                                                                        ั้
                                                                                       ิ
                                                                           
                  ํ
                 ดาเนนคดอาญากับผูฝาฝนกฎหมายได สวนการกําหนดบทลงโทษไวในเทศบัญญัตนนไมสามารถกระทําได      
                 เนื่องจากไมมีบทบัญญัติมาตราใดตามกฎหมายวาดวยการขุดดินและถมดินที่กําหนดใหอํานาจองคกรปกครอง
                                                                                                  
                 สวนทองถิ่นในการออกขอบัญญัติทองถิ่นในเรื่องนี้ได  
                               ๓. เนองจากรางเทศบัญญัตเทศบาลตาบลประโคนชย เรื่องการขดดนและถมดน พ.ศ. ....
                                                                                         ิ
                                    ื่
                                                       ิ
                                                                                                  ิ
                                                                            ั
                                                                                      ุ
                                                               ํ
                                                                    ุ
                                                                      ิ
                                        
                                                               ิ
                 มีลักษณะเปนการคดลอกขอความจากพระราชบัญญัตการขดดนและถมดน พ.ศ. ๒๕๔๓ และกฎกระทรวง
                                 ั
                                                                               ิ
                                                                                   
                                                                                             
                 ที่ออกตามความในพระราชบัญญัตินี้ รวมทั้งมีการกําหนดในบางเรื่องที่กฎหมายมิไดใหอํานาจไว คณะกรรมการฯ
                 จึงมีขอสังเกตเพิ่มเติม ดังน  ี้


                                                                                        / ๓.๑ รางเทศบัญญัติฯ





                                                            
                                                          หนา  ๑๐๙
   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134