Page 2 - สัมภาษณ์งานวิจัย อ.สมชาย จอมดวง
P. 2
จุดประสงค์ในการทำาวิจัย
ผมทำาการวิจัยนี้ขึ้นมาเพราะต้องการที่จะนำาของเสีย
ซึ่งปกติต้องเสียค่าใช้จ่ายในการขนย้ายไปทิ้ง แต่เรา
มาทำาการเพิ่มมูลค่า เป็นอาหารชนิดใหม่ที่อาจจะ
กล่าวได้ว่ายังไม่มีใครทำาในโลกนี้เลยก็ว่าได้
ขั้นตอนการทำาวิจัย
ก่อนอื่นเราต้องเรียนรู้ศึกษาข้อมูลของลูกตาวก่อน
ด้วยความที่ลูกตาวหรือลูกชิด เป็นผลไม้พื้นบ้านที่
นักวิทยาสตร์ ยังไม่มีใครวิจัยเรื่องนี้มากนัก ในเมือง
ไทยแทบจะไม่มีเลย เราจึงไม่มีข้อมูงการวิจัยอื่นๆมา
ประกอบเลย จึงต้องเริ่มศึกษาลักษณะคุณภาพทาง
ด้านกายภาพ เคมี จุลินทรีย์พื้นฐานของวัตถุดิบ
จากนั้นจึงเรียนรู้ว่าลูกตาวมีคุณสมบัติอย่างไร ใน
แง่ของการดูดน้ำา ดูดน้ำาเชื่อม แล้วศึกษาการแช่น้ำา
เชื่อมปรับปริมาณน้ำาเชื่อมให้เหมาะสมและศึกษาการ
ความเป็นมาของงานวิจัย อบแห้ง ทั้งอายุการเก็บรักษา ศึกษาในแง่ของการ
ยอมรับของผู้บริโภคในห้องปฏิบัติการ โดยสำารวจ
ลูกตาวแช่อิ่มรสกาแฟ ผู้บริโภค 250 คน ว่าเขาที่ยอมรับกับผลิตภัณฑ์
ลูกตาวอบแห้งรสกาแฟเป็นอย่างไร นอกจากนี้ยัง
ศึกษาเรื่องของอายุการเก็บรักษาว่าควรอยู่ในภาชนะ
บรรจุแบบไหน ทั้งศึกษาถึงโอกาสที่จะวางจำาหน่าย
ในตลาดอีกด้วย การวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนจาก
ความเป็นมาเกิดจากการที่ผมทำ งานร่วมกับภาคเอกชน บริษัท จันทร์พานิช อินเตอร์ฟู้ด จำ กัด อุทยานวิทยาศาสตร์ภาคเหนือ ซึ่งมีสำานักงานอยู่ที่
ที่ทำ ธุรกิจเกี่ยวกับลูกตาวแช่อิ่มรสกาแฟบรรจุปิ๊บมาเป็นเวลากว่า 60 ปี ปัจจุบันทางบริษัทมีการใช้ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ของเราเอง
เทคโนโลยีเกี่ยวกับการคัดสรรลูกตาว ทำ ให้เกิด ประสิทธิภาพในการทำ งานมากขึ้น ซึ่งมีลูกตาวเป็น
วัตถุดิบในการผลิตกว่า 2,000,000 กิโลกรัมต่อปี ทำาไมต้องรสกาแฟ
ยุคนี้ในประเทศไทยเรา เป็นยุคกาแฟ ทุกมุมตึกจะมีร้าน
เมื่อเข้าไปสำารวจการผลิต ปัญหาที่พบจากการผลิตคือ มีของเหลือทิ้งจากการผลิต กาแฟ ทำาให้เลือกกาแฟ ทั้งตัวกาแฟละลายน้ำาอยู่แล้ว
ซึ่งเป็ลลูกตาวที่มีคุณภาพในการบริโภคเหมือนลูกตาวทั่วไป แต่สีสันไม่สวยงาม สามารถทำาให้กาแฟอยู่ในรูปน้ำาเชื่อมได้ง่าย เพื่อให้น้ำาตาล
นัก จึงเข้าไปเก็บข้อมูลพบว่าลูกตาวดังกล่าวมีอยู่ 3-5 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นปริมาณ และกาแฟซีมข้ไปยังเนื้อลูกตาวได้ และสามารถกลบสีที่
กว่า 10,000 กิโลกรัมที่ถูกทิ้งไป ทั้งต้องจ้างบริษัทผู้รับเหมา เพื่อนำาไปทำาเป็นปุ๋ย โดย คล้ำาของลูกตาวทำาให้น่ารับประทานขึ้น ทั้งกาแฟมีคาเฟ-
กระบวนการดังกล่าวต้องเสียค่าใช้จ่าย ผมจึงมีความคิดว่า ขยะอาหารเหล่านี้น่าจะนำา อีนกินแล้วจะคึกคัก แต่ไม่ถึงกับสนุกสนานเหมือนกิบ
มาใช้ประโยชน์ได้มากกว่าการนำาไปทิ้ง จึงใช้แนวคิด ขยะเป็นศูนย์ (Zero Waste) มา แอลกอฮอลล์
ใช้ในงานวิจัย โดยนำาเสนอผู้ประกอบการ ให้มีการนำาลูกตาวที่มีสีคล้ำาเหล่านั้นมาทำาลูก
ตาวแช่อิ่ม และคิดวิธีการทำาให้น่ารับประทานขึ้น นี่จึงเป็นที่มาของงานวิจัยของผมครับ
“การที่เราช่วยสนับสนุน
ให้โรงงานอุตสาหกรรมลด
ของเสียลงไปทำ ให้สอดคล้อง
กับแนวคิดขยะเป็นศูนย์
(Zero Waste) และการเพิ่ม
มูลค่า (Value added)ใน
ผลิตภัณฑ์ ที่ใส่ความคิด
สร้างสรรค์ ลงไปพร้อมกับ
องค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ไป
ประยุกต์ใช้กับสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว”
ทราบมาว่างานวิจัยนี้ได้รับรางวัลเหรียญทองจากงาน International Conference and Exposition on Inven-
tions by Institutions of Higher Learning (PECIPTA) ที่ประเทศมาเลเซีย เหตุผลอะไรที่ทำ ให้ได้รับรางวัลนี้
งาน PECIPTA นั้นจะเชิญชวนนักวิจัยที่ทำ งานร่วมกับภาคเอกชน หรือเอกชน ที่มีผลงานวิจัยใหม่ๆ เป็นนวัตนกรรมใหม่ เข้า
ร่วมประกวดผลงาน จากการที่ผมได้รับรางวัลนี้ ผมคิดว่าสิ่งที่ทำ ให้ผมได้รางวัลมาคือ ความใหม่ และมีการนำ เอาของเหลือซึ่งต้องทิ้ง มา
เพิ่มมูลค่ามาเป็นอาหารที่มีความปลอดภัยในการที่มนุษย์จะบริโภคได้
