Page 121 - วิทยาศาสตร์ม.ปลาย
P. 121

121


                   คุณค่าของเมืองด้วยการให้ความส าคัญในด้านการด ารงรักษาฟื้ นฟูศิลปะและวัฒนธรรมที่ดีงามที่เป็น

                   เอกลักษณ์ของแต่ละท้องถิ่น และเปิดโอกาสให้ท้องถิ่นเข้าร่วมในขบวนการพัฒนาเพื่อยกระดับศักยภาพ
                   ของตนเองเพื่อเป็นภูมิคุ้มกันแรงกดดันของการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ที่เป็นผลของการจัดระเบียบใหม่ของ

                   โลกทางการค้าและเทคโนโลยี โดยมีกรอบกลยุทธ์เพื่อไปสู่ความเป็นเมืองที่น่าอยู่อย่างยั่งยืน ดังนี้

                           มุ่งส่งเสริมการพัฒนาเมืองและชุมชนให้เป็นฐานของการพัฒนาอย่างยั่งยืน

                           พื้นที่เมืองและชุมชนจะต้องเป็นสถานที่ ๆ ค านึงถึงความเชื่อมโยงระหว่างสิ่งแวดล้อม (ระบบ

                   นิเวศวิทยาของเมือง) กับสุขภาพของประชาชน
                           ใช้กลยุทธ์การพัฒนาแบบพหุภาคี ที่เปิดโอกาสให้กับการมีส่วนร่วมของประชาชนมากที่สุด

                   ดังตัวอย่างที่กล่าวถึงแล้วแต่ต้น การพัฒนาด้านภายภาพในพื้นที่มีผลโดยตรงต่อสุขภาพของผู้อยู่อาศัย

                   ดังนั้นในการก าหนดกรอบของการพัฒนา จึงควรค านึงถึงวิธีการพัฒนาอย่างรอบคอบและสอดคล้อง
                   พอเพียง เนื่องจากสิ่งแวดล้อมที่มีการสร้างขึ้นในเมืองนั้น (Built  –  Environment)  ประกอบขึ้นด้วย

                   สิ่งแวดล้อมทั้งภายนอกอาคารซึ่งหมายถึง พื้นที่นอกอาณาเขตของบ้านเรือน สิ่งที่ปลูกสร้างอื่น สถานที่

                   ประกอบการต่าง  ๆในเขตหมู่บ้าน ชุมชน เมือง หรือชนบท และในสิ่งแวดล้อมภายในของบ้านเรือน และสิ่ง
                   ปลูกสร้างอื่นที่ผู้คนเข้าใช้สอย และการใช้สอยนั้น อาจเป็นอันตรายต่อผู้ใช้เนื่องจากสิ่งแวดล้อมที่สร้างขึ้น

                   นั้นไม่เหมาะสมต่อการใช้งานปกติกลับกลายเป็นบ่อเกิดของเชื้อโรค โรคระบาด หรือเป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิด

                   การบาดเจ็บ หรือแม้กระทั่งเป็นสาเหตุของการตายก่อนวัยอันสมควร ดังนั้นการสร้างสิ่งแวดล้อมขึ้นมา

                   (Built – Environment) จึงต้องค านึงถึงผลกระทบที่จะมีต่อสุขภาพของผู้ใช้งานภายใต้หลักที่ว่า “สิ่งแวดล้อม

                   ที่มนุษย์สร้างขึ้นในชุมชน ไม่ว่าจะเป็นในอาคาร บ้านเรือน หรือในชุมชนระดับหมู่บ้านเรือในเมืองทุก ๆ
                   ขนาดควรเป็ นสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัยต่อการอยู่อาศัย ใช้งานเป็ นที่ซึ่งภยันตรายจากสิ่งแวดล้อม ต้องมี

                   โอกาสเกิดขึ้นได้น้อยที่สุด และเป็นที่ซึ่งไม่ควรเป็นต้นเหตุของการบาดเจ็บ การเจ็บไข้ได้ป่ วยใด ๆ หรือเป็น

                   สาเหตุของการตายก่อนวัยอันสมควร” ปัญหาคือเราจะท าให้เป็นไปตามความต้องการนี้ได้อย่างไร พบ
                   ข้อสรุปที่สอดคล้องตรงกันกับหลักและเมืองที่มีสภาวะแวดล้อมที่เหมาะกับการอยู่อาศัยในลักษณะของ

                   เมืองน่าอยู่นั้น มีการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมอย่างเหมาะสม มีประสิทธิภาพ สอดคล้องรองรับขนาดที่ขยาย

                   ขึ้นของถิ่นฐานของเมืองที่มีการขยายตัวของเศรษฐกิจเพิ่มมากขึ้น เป็นผลให้ต้องเพิ่มอุปสงค์ที่มี่ต่อ

                   ทรัพยากรท้องถิ่นและนอกท้องถิ่นเพราะการบริโภคที่เพิ่มขึ้นนี้ ต้องมีการจัดการอนุรักษ์รักษา
                   ทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่อย่างจ ากัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งส าหรับทรัพยากรธรรมชาติบางอย่างที่ไม่อาจ

                   ทดแทนได้อย่างดีที่สุดและการจัดการกับของเสียที่ถูกขับถ่ายออกจากเมืองอย่างมีประสิทธิภาพ โดยมีงาน

                   หลักทั้ง 3 ประการที่เกี่ยวข้องกับการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมของเมืองที่ส าคัญ ได้แก่
                            1. การสงวนรักษาไว้ซึ่งทรัพยากรธรรมชาติหลักโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการด้านน ้า เพื่อให้ทุก

                   คนได้รับน ้าสะอาดเพื่อการอุปโภคบริโภค และเพื่อการเพาะปลูกและแหล่งน ้าต่าง ๆ ได้รับการดูแลป้ องกัน

                   อย่างดีที่สุด

                            2. บรรดาของเสีย ขยะ ที่ขับถ่ายออกจากกิจกรรมของเมือง มีการขนถ่ายอย่างมีประสิทธิภาพ
   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126