Page 41 - 1-5
P. 41

40






                             2.10.3 แนวทำงในกำรเขียนบทภำพ
                                   ควรศึกษาหลักการเขียนเนื้อเรื่อง บทบรรยายการก าหนดมุมกล้องศิลปะในการเล่า

                       เรื่อง ซึ่งไม่ว่าจะเป็นนิทาน นิยาย ละครหรือภาพยนตร์ ล้วนแล้วแต่มีลักษณะการเล่าเรื่องคล้ายๆ นั่น
                       คือการเล่าเรื่องราวของธรรมชาติมนุษย์หรือสัตว์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง ณ สถานที่ใดสถานที่

                       หนึ่งเสมอ ดังนั้นองค์ประกอบที่ส าคัญที่จะขาดไปเสียไม่ได้ก็คือ ตัวละคร สถานที่และเวลา สิ่งส าคัญ

                       ในการเขียนบทก็คือการเริ่มค้นหาวัตถุดิบหรือแรงบันดาลใจให้ได้ว่าจะน าเสนออะไร มีแนวความคิด
                       เกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ อย่างไรซึ่งแรงบันดาลใจเหล่านั้นจะถูกน ามาใช้ในการก าหนด สถานการณ์ตัวละคร

                       สถานที่และเวลาของเรื่องราว


                             2.10.4 เทคนิคในกำรเขียนบทหรือเนื้อเรื่อง

                                       2.10.4.1  ต้องมีการบรรยายสภาพและบรรยากาศของสถานที่หรือการพรรณนา
                       ภาพอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อน าความคิดของผู้อ่านให้ซาบซึ้งในท้องเรื่องให้เห็นภาพฉากที่วาดด้วย

                       ตัวอักษรนั้นให้ชัดเจน

                                                 2.10.4.2 การวางโครงเรื่องมีการด าเนินเรื่องตั้งแต่เริ่มน าเรื่องจนถึงปลายยอดเรื่อง
                       หรือที่เรียกว่า ไคลแมกซ์ (Climax) และจบเรื่องลงโดยให้ผู้อ่านเข้าใจและมีความรู้สึกตามเนื้อเรื่อง

                                        2.10.4.3 การจัดตัวละครและให้บทบาทแก่ตัวละครที่ส าคัญในเรื่อง เพื่อแสดง
                       ลักษณะนิสัยอย่างหนึ่งอย่างใด ที่ก่อให้เกิดเรื่องราวต่างๆ ขึ้น

                                       2.10.4.4 การบรรยายเรื่อง แบบการมีตัวตนที่เข้าไปอยู่ในตัวเรื่องและการเป็นบุรุษ

                       ที่สามได้แก่ ตัวละครแสดงบทบาทของตนเอง เป็นวิธีที่ดีที่สุด
                                        2.10.4.5 การเปิดเรื่อง อาจใช้วิธีการให้ตัวละครสนทนากัน การบรรยายตัวละคร

                       การวางฉากและการบรรยายตัวละครประกอบการบรรยายพฤติกรรมของตัวละครแต่ละตัวละคร




















                                            ภาพที่ 2.36 แสดงภาพตัวอย่างบทที่ถูกใช้งานจริง

                                                      ที่มา : Khaosod, 2562
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46