Page 3 - ธรรมนูญ 1
P. 3
มาตรา ๙. จงรักษา ความอ่อนน้อมถ่อมตน และ ความขยันหมั่นเพียร ที่
สั่งสมสืบทอดกันมา ให้ดีและพยายามท าให้ถึงที่สุด
มาตรา ๑๐. รายได้ที่แท้จริง มาจากหยาดเหงื่อและแรงงาน ความหวังคือประกาย
แต่ไม่ใช่ หนทางแห่งความส าเร็จ
หนทางแห่งความส าเร็จ คือ จงอย่าประกอบธุรกิจด้วยการฉวยโอกาสจาก
ความอ่อนแอ ของผู้อื่น เช่น การปล่อยกู้ รับจ านอง หรือใช้อิทธิพล ฯลฯ
มาตรา ๑๑. การแข่งขันแม้เป็นปัจจัยแห่งการก้าวหน้า แต่ต้องหลีกเลี่ยงการแข่งขันกัน
แบบ เชือดเฉือน หรือไร้เหตุผล จงก้าวไปพร้อมกันกับทุกคน จงแข่งขันกับตนเองก่อน
แข่งขันกับผู้อื่น
มาตรา ๑๒. จงท าความส าเร็จหรือความล้มเหลวให้ปรากฏอย่างชัดเจน การปูนบ าเหน็จ
และ ลงโทษ ต้องท าอย่างยุติธรรม โดยให้รางวัลผู้มีความดีและลงโทษผู้กระท าผิด
มาตรา ๑๓. ต้องปรึกษาหารือสมาชิกในครอบครัว เมื่อเริ่มจะท าธุรกิจใหม่ อย่าคิดท า
อะไร โดยล าพัง จงพอใจในผลก าไรที่ตระกูลเราหามาได้และ แบ่งปันให้
มาตรา ๑๔. อย่าสร้างหนี้สินเกินก าลังการชดใช้คืน อย่ารับค ้าประกันบุคคล
มาตรา ๑๕. จงเก็บออมจากเงินที่หามาได้ และให้เงินช่วยเหลือแก่สังคมเท่าที่ท าได้ แต่
อย่า เรียกร้องรางวัลเพราะ คิดว่าตัวเองดี
มาตรา ๑๖. อย่าตัดสินเรื่องส่วนรวมที่ส าคัญด้วยตัวเอง จงปรึกษาหารือกับผู้ที่เกี่ยวข้อง
ก่อน การตัดสินใจ หากท าได้ดังนี้ ทุกคนและลูกจ้างจะมีทัศนคติที่ดีในงานที่เขาท าอยู่
หน้า 2
