Page 39 - ARMENIAN_SB04_Job
P. 39
ԴՈՒ... ԵՍ... ԻՆՉՊԵ՞Ս
ԴՈՒՔ, ՈՐ ԵՍ ՀԱՄԱՐՁԱ-
ԱՍՈՒՄ ԷԻՔ, ԻԲՐԵՎ ԿՎՈՒՄ
ԻՄ ՉԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆ Է ԱՅԴ ԴՈ՛Ւ ԵՍ
ԻՆՁ ՀԱՍՑՐԵԼ ԱՅՍ ՊԱՏԺՎԱԾ ՔՈ
ՎԻՃԱԿԻՆ... ՉԱՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ,
...ՊԵՏՔ Է Ո՛Չ ԹԵ ՄԵՆՔ։
ՎԱԽԵՆԱՔ ԱՅԴ ԴՈ՛Ւ ԵՍ
ՍՐԻՑ։ ՊՆԴՈՒՄ, ՈՐ ԻՆՁ ՀԵՏ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԻ՛Ց ԿԱՏԱՐՎԱԾԻ ՊԱՏՃԱՌԸ
ԻՄ ՉԱՐԱԳՈՐԾ ԼԻՆԵԼՆ
ԵԹԵ ՍԱ ԻՄ
ՉԱՐՈՒԹՅԱՆ Է, ՍԱԿԱՅՆ, Ի՞ՆՉ ԵՄ
ՊԱՏՃԱՌՈՎ Է, ԱՊԱ ԱՐԵԼ ԵՍ։
ՍՊԱՍԵ՛Ք ՈՒ
ՏԵՍԵ՛Ք, ԹԵ ԻՆՉ Է
ՍՊԱՍՎՈՒՄ ՁԵԶ։
ԴՈՒ ԹԱՔՈՒՆ
ԷԻՐ ՊԱՀՈՒՄ Օ՛Հ, ՔՈ
ԴԱ, ՀՈ՛Բ։
ՉԱՐՈՒԹՈՒՆԸ ԵՐԵՎԻ
ԹԵ ՇԱՏ ՔԱՂՑՐ ԷՐ,
ՈՂՋ ԱՇԽԱՐՀԻՑ
ԹԱՔՆՎԱԾ՝ ՔՈ ԼԵԶՎԻ
ՏԱԿ...
ԲԱՅՑ ԾԱԾՈՒԿ
ԹՈՒՅՆԸ ՄՆՈՒՄ Է
ԾԱԾՈՒԿ ԹՈՒՅՆ,
ՆՈՒՅՆԻՍԿ ԱՅՆ ԿՈՒԼ
ՏԱԼՈՒՑ ՀԵՏՈ։
ՉԱՐԱԳՈՐԾՆԵՐԸ
ՄԻԱՅՆ ՄԵԿ
ՃԱԿԱՏԱԳԻՐ
ՈՒՆԵՆ։
ՏԵՐԸ ԹԱՓՈՒՄ
Է ԻՐ ԲԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆԸ
ՆՐԱՆՑ ՎՐԱ, ՔԱՆԻ ԴԵՌ ՍԱԿԱՅՆ
ՆՐԱՆՔ ՓՈՐՁՈՒՄ ԵՆ ՆՐԱՆՑ ՄՆՈՒՄ
ԱՄՈՒՐ ԲՌՆԵԼ ԻՐԵՆՑ Է ՄԻԱՅՆ ԻՆՉՆ ԷԼ ՀԵՆՑ
ՓՈՔՐԻԿ ԳԱՆՁԸ։ ՓՈՇԻՆ։ ՆԿԱՐԱԳՐՈՒՄ
Է ՔԵԶ։
ՍՈՓԱ՛Ր,
Ի՛ՆՁ
ՆԱՅԻՐ։
ՀՈԲ 19.28 - 20.29
