Page 31 - महाराष्ट्र मंडळ ई-स्मरणिका दिवाळी अंक २०२२
P. 31

ू
                          े
     "नानासाहब तुमच दुःख मी जाणतो. वसकड बघवत नाही. िजला मी सन मानली, ितला
                 े
                                                   ू
                                                        े
         े
                                                               ू
                                                                                           े
                                                                                  ः
                                          ु
                                                                                ं
     अस पाहताना जीव तीळ तीळ तटतोय आिण �णनच मी जड अत करणान तुम�ाकड                                        े
                                                                                                    ः
            े
     मागण मागायला आलोय. मा�ा मािहतीतला एक त�ण आहे. नुकताच �त �ा
     गुणव�ेवर �रझ� बके त लागला आहे. आप�ा वससाठी ल�ाचा सव� खच�ही ...." मामंजी
                                                               ू
                         �
                           ँ
     नानासाहबा�ा ग�ात पडू न रडू लागल...
                  ं
               े
                                                  े
                ं
         ं
                                                        ु
                                                                                                   े
     वसतरावा�ा खाकर�ा�ा आवाजाने वसधा भानावर आली आिण घाईघाईन ितने
                        �
                                 े
                                                           े
                        ं
                                                                               े
     िववेकचा फोटो टक म� टाकला.झाकण लावल आिण डो�ातल पाणी लपवत �णाली,
     ''अरे , झालीस�ा खोली आव�न, इत�ा लवकर?
                     ु
                                     ं
                                                                       े
                                                        े
                               ू
                                                                                                     ु
                                                                                          े
      ''इत�ा लवकर? वस अग तीन तास झाल. तुला कळलच नाही ना? असच होते ज�ा
     गो�ींच सॉट�ग करताना.
            े
       ु
                                ं
                                                     ु
      कठ�ा आठवणी सागाय�ा आिण कठ�ा लपवून ठे वाय�ा हेच कळत नाही
     आप�ाला.'' वसतराव �णाल.            े
                        ं
     वसधाने चमकू न �ा�ाकड पािहल. ''�णज?''
                           ं
                                            े
         ु
                                                       े
                                    े
                                                                             े
             े
       ''िववकची आठवण आली ना? �ाचाच फोटो होता ना टक म� ?
                                                                    �
                                                                     ं
                                                                                        े
                       ु
                                         ं
      वसधा घाबरीघबरी झाली. वसतराव ित�ा खां�ावर हात ठे वत �णाल. ''सव� क�ना
          ु
                                                      ं
                                                                                     े
     आहे मला... आप�ा ल�ा�ा आधीच मामजींनी मला हे सव� सांिगतल होते आिण माझी
                                                                              ु
                                                                 े
     काही हरकत न�ती �णनच ते नानासाहबाकड आल होते.'' वसधाला आ�याचा ध�ा
                                                                                              �
                                                           े
                                                      ं
                                                    े
                                  ू
     होता हा.
                                                        ु
      '' पण तु�ी कधी बोलला नाहीत मला हे'' वसधा �णाली.
      '' मु�ामच नाही बोललो. कारण कधीकधी काही गो�ी न बोल�ातच िहत असते.
                                     े
                                                                            ु
                                                         े
                                                                               े
     जखमेवर खपली बसली अस आप�ाला वाटत. पण ती जखम कठतरी न�ीच ठसठसत
                                                      ं
                                                                                े
     असते. खपली फ� नावाला असते. इतराना ती जखम िदस नय �णन. वस, आपला
                                                                                       ू
                                                                                               ू
                                                                           ू
                                                                         ू
                                                             े
                                                           ु
                         ु
       ं
     ससार खूप वष� सखाचा झाला तो याच खपलीमळ, पण �णन याचा अथ� असा नाही की
                       े
             ु
                          े
     माझे त�ावरच प्रम कमी होईल. ते तर आहेच आिण कायमचं राहील, पण एकच श�
     मनात रािहल आिण ते �णज तु�ा �ा प�र�स्थतीला कठतरी मीही जबाबदार होतो.''
                                                                    े
                                                                  ु
                                     े
                   ं
                                  ु
                    े
      ''मी समजल नाही.'' वसधा �णाली.
                                                                             �
      ''मला माफ कर वसधा, पण �ा अबेसडरने िववेकचा अ��डट झाला ती गाडी माझीच
                             ु
                                              ँ
                                                   े
     होती.
                                        ं
                        े
     िबिल� मी, िववकची गाडी रॉग साईडने भरधाव आली होती आिण ती चुकव�ा�ा
     नादात �ा�ा गाडीला ध�ा लागन तो अपघात झाला होता.'' मामंजींना सागायलास�ा
                                                                                            ं
                                            ू
                                                                                                      ु
                                                     ं
     मी �त च गलो होतो. फार कठीण प्रसग होता मा�ावर. मामजींनी फ� एकदाच
                                                                                 ं
              ः
                     े
                े
                                 े
     मा�ाकड िचडू न पािहल. फ� एकदाच. पण दुसऱ्याच �णी �ां�ा मोठया मनाला माझे
                       े
                 े
     खरे बोलण पटल आिण �ांनी मो�ा मनाने मला माफ के ल.                   े
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36