Page 113 - Powrót do harmonii

ne znaleźliby na to niejedno wytłumaczenie, podobnie jest z każdym z nas. Czasem doświadczamy pewnych rzeczy i nie znając na to odpowiedzi i nie chcąc odczuwać pustki, po prostu odpowiadamy sobie sami.
Świetnym przykładem racjonalizacji jest historia badań, w których naukowcy stymulowali pewne obszary mózgu, w tym akurat przypadku pewnej kobiecie zaczęli stymulować „ośro- dek humoru”, wywołując jej śmiech. Naukowcy pytając ją dla- czego się śmieje, odpowiedziała, że są tacy śmieszni, gdy stoją wokół niej. Jak widać, kobieta nie znając źródła, a raczej nie będąc jego świadoma, automatycznie znalazła sobie wytłuma- czenie.
Racjonalizacje powstają również z tego względu, że nie- kiedy przyjmujemy jakieś „wytłumaczenia”, ponieważ są one mniej kłopotliwe lub bolesne od rzeczywistych racji.
Zdarza się również, że niektórych racjonalizacji można szu- kać w ogólnym nastroju i aktualnym samopoczuciu. Wielo- krotnie po sobie widziałem, że mając naprawdę ciężki dzień chciałem się wyżywać na otoczeniu i tłumaczyłem sobie, że ta osoba mnie denerwuje lub tamta, a prawda była taka, że było to zupełnie coś innego.
Na szczęście miałem tego świadomość, dzięki czemu mogłem uniknąć przykrych sytuacji i powstrzymać falę znisz- czeń spowodowaną takimi reakcjami.
Pochopna ocena — życie wyobraźnią
Pisząc o racjonalizacjach, przychodzi mi również do głowy temat pochopnego oceniania lub jak już raz to nazwałem — życia wyobraźnią.
Powrót do harmonii 113