Page 114 - หนังสือเรียนสาระความรู้พื้นฐาน
P. 114
107
1. การปองกันขั้นพื้นฐาน (Primary Prevention)
การปองกันพื้นฐานหรือบางคนเรียกวาการปองกันเบื้องตน หมายถึง การดําเนินการใด ๆ
เพื่อสรางภูมิคุมกันใหเยาวชนปดประตูที่จะนําไปสูการใชยาเสพติดอยางถาวร ใหเยาวชนตัดสินใจดวยตนเอง
ที่จะไมใชยาเสพติด ไมคิดจะเสี่ยงทดลอง เปนการมุงปองกันคนสวนใหญของแผนดินไมใหเขาไปหายาเสพ
ติด เปนการปองกันอยางถาวร
งานปองกันขั้นพื้นฐานจึงนับเปนงานที่มีความสําคัญที่สุด และเปนกุญแจสําคัญนําไปสู
ความสําเร็จของการปองกันและแกไขปญหายาเสพติดของชาติ แตในขณะเดียวกันเปนงานที่มีความ
สลับซับซอนทําไดยาก เพราะเปนงานที่เกี่ยวของกับการวางรากฐานใหกับคนสวนใหญของประเทศ ซึ่งตอง
เริ่มปลูกฝงตั้งแตยังเยาววัยตอเนื่องกันไปจนพนวัยเรียน โดยอาศัยความรวมมือจากหลายฝายใหชวยกันทํา
2. การปองกันขั้นที่สอง (Secondary Prevention)
การปองกันขั้นที่สองนี้ใชกันในความหมายที่แบงเปน 2 นัย นัยหนึ่งหมายถึง การปองกัน
โดยทางออม ซึ่งหมายถึงการกระทําใดๆ ที่เปนการขัดขวางไมใหยาเขาไปสูคน โดยมีจุดมองที่เริ่มจากตัวยา
เสพติดที่เปนปญหาหลัก ซึ่งตรงกันขามกับการปองกันขั้นพื้นฐานที่มุงปองกันไมใหคนเขาไปหายา ดวยการ
มองภาพที่คนเปนจุดตั้งตน
ดังนั้นการปองกันขั้นที่สองตามความหมายนี้จึงครอบคลุมถึงงานเกี่ยวกับการปราบปรามยึด
อายัด เผาทําลายยาเสพติด การสกัดกั้น การตรวจเขม การตรวจปสสาวะหาสารเสพติด การสงเจาหนาที่
ตํารวจเขาไปประจําทําการสอดแนมในโรงเรียน รวมถึงมาตรการตรวจจับจําแนกเพื่อแยกผูใชยาเสพติดไป
รับการบําบัดรักษาฟนฟู หรือปองกันไมใหผูติดยาสามารถเผยแพรยาเสพติดไปสูผูไมใชเสพติดดวย
สวนอีกนัยหนึ่งเปนความหมายที่มักใชกันในวงการของผูมีอาชีพแนะแนว ในความหมาย
ของการดําเนินการชวยเหลือใหผูที่เคยลองใชยาเสพติด หรือผูที่ใชยาเสพติดชนิดใดชนิดหนึ่งเปนครั้งคราว
หรือใชบอยๆ แตยังไมติดยา ใหปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเลิกใช เลิกเกี่ยวของกับยาเสพติดชนิดนั้นๆ เปน
มาตรการแยกคนออกจากยา หรือดึงคนติดยาออกจากยาเสพติดดวยมาตรการแนะแนวใหคําปรึกษาและจิต
เวชบําบัด เปนการปองกันที่เนนการสกัดกั้นเพื่อหยุดยั้งพฤติกรรมการใชยาเสพติดของกลุมผูที่ใชยาเสพติด
หรือมีประสบการณเกี่ยวของกับยาเสพติดมาแลว
3. การปองกันขั้นที่สาม (Tertiary Prevention)
การปองกันขั้นที่สามคือการปองกันการติดซ้ํา (Relapse) เปนมาตรการที่ใชสําหรับผูติดยา
เสพติดที่ไดรับการบําบัดรักษาดวยการถอนพิษยาแลวไมใหกลับไปติดยาซ้ําใหมอีก เปนมาตรการเสริมที่
สนับสนุนมาตรการทางการแพทย เพื่อใหผูปวยที่ไดรับการรักษาใหหายขาดจากยาแลวอยูอยางปลอดภัยจาก
ยาเสพติดไดยาวนานขึ้นกอนที่จะหวนกลับไปติดยาอีก
การปองการขั้นที่สามจะอาศัยมาตรการทุกชนิดที่มุงใหผูติดยาหายจากอาการติดยาทางจิต
ดวยมาตรการฟนฟูจิตใจ (Rehabilitation) ดวยวิธีจิตเวชบําบัด (Psychological therapy) การใหคําปรึกษา
(Social counseling) กลุมบําบัด (Group therapy) และนันทนาการบําบัด (Recreational therapy) เปนตน