Page 17 - Vidyalaya Magazine 2017-18_kvsrc
P. 17
दुराशा
पूर्वं कस्मिंसचित् ग्रामे हरिदत्तः नाम ब्राह्मणः आसीत् । सः क ृ षिकार्यं किोतत ्म
। पिन्तु दुदैर्वर्वशात् त्र्य क्षेत्रे फलसमृषधः एर्व न भर्वतत ्म ।
कदाचिद् हरिदत्तः क्षेत्रे कार्यं क ु र्ववन् आसीत् । तदा सः समीपे र्वल्मीक्र्य उपरि एकिं
सपं दृष्टर्वान् । सः चिसन्ततर्वान् – ‘ एिः सपवः मम क्षेत्रपालः ्र्यात् । पिन्तु अहम ्
एत्र्य पूजािं न क ृ तर्वान् । अतःएर्व मम क ृ षिकार्यं तनष्फलिं भर्वतत । इतः पिम ् अहम ् एतिं
पूजतर्यष्र्यामम’ इतत ।
एर्विं चिन्ततर्यत्र्वा हरिदत्तः क ु तसचित् ककसचित् क्षीिम ् आनीर्य र्वल्मीक्र्य समीपम ्
आगम्र्य उक्तर्वान् – ‘भोः क्षेत्रपालः ! भर्वान् अत्रेर्व अस्त इतत अहम ् न ज्ञातर्वान् । अतः
पूजािं न क ृ तर्वान् । क्षम्र्यताम ् ’ इतत । अनन्तििं पात्रिं तत्रैर्व ्थापतर्यत्र्वा गहम ् आगतर्वान् ।
ृ
अनन्तिददने तत्र र्यदा गतिं तदा पात्रे एकः दीनािः आसीत् । सः तिं दीनाििं
्र्वीक ृ तर्वान् । ततः आिभ्र्य सः एर्वमेर्व प्रततददनिं क्षीििं समषपवतर्वान् , एकिं दीनाििं प्रततददनिं
प्राप्तर्वान् ि । एर्वमेर्व कातनिन ददनातन सिंगहीतातन ।
ृ
कदाचिद् हरिदत्तः क्षेत्रपाल्र्य पूजािं कतुं ्र्वपुत्रिं सूितर्यत्र्वा ग्रामान्तििं गतर्वान् । सः
पुत्रः र्वल्मीकिं समीपिं गत्र्वा क्षीििं ्थापतर्यत्र्वा आगतर्वान् । अनन्तिददने दीनाििं प्राप्तर्वान् ।
दीनाििं दृष््र्वा सः चिसन्ततर्वान् – ‘तनचिर्येन एतस्मन् र्वल्मीके प्रभूतिं दीनािाः ससन्त ।
अतः एतिं सपं माितर्यत्र्वा सर्वावन् दीनािान् ्र्वीकिोमम’ इतत । अनन्तिददने क्षीिदानसमर्ये
सः दण्डेन सपं ताडडतर्वान् । सपवः िोिेण तिं दष्टर्वान् । तेन सः पुत्रः मृतः ।
एर्विं सः मूर्वपुत्रः दुिाशर्या ्र्वर्यमेर्व नष्टः ।
उक्तमषप अस्त र्यत् – “लोभात् पापिं पापात् मृत्र्युः”।
S Sr ri ij ja an ni i M Mo on nd da al l
, ,
C Cl la as ss s – – V VI II II I B B
