Page 48 - Melodrakma 2019
P. 48
Περιγραφή του ταξιδιού
1η ΜΕΡΑ
ΑΘΗΝΑ – ΜΠΟΛΟΝΙΑ
VIVA MELODRAKMA
Συγκέντρωση στο αεροδρόμιο Ελ Βενιζέλος, στο γκισέ της Alitalia. Εκεί θα περιμένει συνεργάτης τής Melodrakma με τις κάρτες επιβίβασης έτοιμες στα χέρια. Κόσμος αρχίζει και μαζεύεται... Η ατμόσφαιρα γύρω δε θυμίζει τη συνήθη ατμόσφαιρα, μουτρωμένων, αγουροξυπνημένων τουριστών ενίοτε με ολίγο ξινισμένα μούτρα για να κάνουν εντύπωση, (πολλοί πιστεύουν πως τα ξινισμένα μπλαζέ μούτρα σε κάνουν πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο) όχι, εδώ κανένας τέτοιος και τίποτα απ’ όλα αυτά στη Melodrakma! Χαρά απίθανη στην ατμόσφαιρα, χαρά που τραβάει την προσοχή αγνώστων, χαρά που ξανασυναντιούνται άνθρωποι, χαρά που σαν άνθρωποι κανονικοί θα μοιραστούν 6 μέρες Κοινής Εμπειρίας, 6 μέρες γνώση, χιούμορ, αυτοσαρκασμό, κρασί, ομορφιά, κι έναν τρόπο να ταξιδεύουμε πολύ δικό μας πια, έχοντας την Τέχνη ενσωματωμένη στον Τρόπο μας, χωρίς να την περιμένουμε από μια παράσταση ή από ένα Μουσείο... Η Τέχνη είναι μέσα μας... Έχετε πάρει όλοι τις κάρτες επιβίβασης, περνάτε και τον έλεγχο των χειραποσκευών και, παρότι χρόνια όλοι πια γνωρίζουμε ότι τα υγρά δεν περνούν, μια κυρία μπροστά, άσχετη με μας, με μπλαζέ ύφος δημιουργεί θέμα γιατί δεν την αφήνουν να περάσει το μπουκαλάκι της, με το νερό της, «πώς είναι δυνατόν» φωνάζει η κοσμογυρισμένη, «απαράδεκτο, θέλω να πιω το χάπι μου...» φωνάζει. Και μεις τα χάπια μας θα χρειαζόμασταν -σκεφτόμαστε - αλλά δεν είμαστε στο ίδιο γκρουπ... Παρακαλούμε προσδεθείτε και κλείστε επιτέλους τα κινητά, ή αν είναι ν’ «ανεβάσετε» κάτι τελευταία στιγμή κάντε το βάζοντας tag #Viva Melodrakma, ή #melodrakmauniversal και μετά off, είμαστε έτοιμοι γι’ απογείωση. Πρωί-πρωί μέσω Ρώμης φτάσαμε στη Μπολόνια! Ποιο είναι το θέμα του έργου;;; Η Σωτηρία της Ψυχής! Η χαρά δηλαδή! Η χαρά που μπορούμε και ταξιδεύουμε, η χαρά που δεν ταξιδεύουμε από πλήξη, η χαρά που ταξιδεύουμε μαζί, η χαρά της Κοινής Εμπειρίας, όχι ο καθένας καβάλα στ’ άλογό του, αυτό το κάνουμε όλο το χρόνο, τώρα είμαστε ΜΑΖΙ κι αυτό είναι Χαρά, το να μποιράζεσαι είναι χαρά, αυτός είναι κι ο πρωταρχικός στόχος της Melodrakma: να φτιάξει γενόσημο αντικαταθλιπτικό, αυτό θέλει! Παραλαμβάνουμε αποσκευές και φύγαμε κατ’ ευθείαν για το κέντρο της πόλης όπου σπούδασε ο ποιητής. Είμαστε στο λεωφορείο... Ξεκινάμε... Μουσική! Fade out στη Μουσική... (μακάρι μέχρι την μέρα τη συνάντησής μας να έχουν βγει λεωφορεία με ηλεκτρικές κουρτίνες ώστε να κάνω Fade out ως το black out στα φώτα κι ύστερα...) Lights fade In... η Παράσταση Αρχίζει... Κοιταξτε απ’ το παράθυρο... Είμαστε στην Emilia Romagna... Κοιτάξετε μια στιγμή απ’ το παράθυρο... τις βλέπετε τις γυναίκες που δουλεύουν σκυμμένες όλη μέρα στους ορυζώνες; Ακούτε τη φωνή της Αναλίζας; Να και η Γκρατσιέλα... Και η Ιουλιέτα, ναι, δουλεύει και η Ιουλιέτα πια, βαρέθηκε να κάνει τη γλάστρα στο μπαλκόνι, και η Αναλίζα, και η Γκρατσιέλα, και η Ιουλιέτα και η Γκόλφω η δικιά μας εδώ, όλες οι γυναίκες απ’ τη Μεσόγειο εδώ μαζεύτηκαν, σ’ αυτόν τον οριζώνα του Πάδου γράφτηκε Ιστορία κάποτε... σσς... το ουρλιαχτό αυτό το αναγνωρίζω... ακούστε...ας μην ανοίγουν τα παράθυρα του πούλμαν, με την ψυχή θ’ ακούμε αυτές τις μέρες, ακούστε.... είναι της Λουτσία αυτό το ουρλιαχτό... καβγά θα χουν πάλι με τον Έντζο και τον Άλντο...
Κανέναν απ’ όλους αυτούς δεν ξέρετε; Δεν πειράζει. Γι’ αυτό δεν είναι τα ταξίδια; Για όλες εκείνες τις ανείπωτες ιστορίες δε συμφωνήσαμε να ταξιδεύουμε Μαζί; Για όλα τα ανείπωτα που δεν βρίσκουν χώρο και χρόνο στην κάθε μέρα μας. Μπορεί να έγινε άσχημη η καθημερινότητα, δε θα κάνουμε άσχημο και το ταξίδι... Φτάσαμε, κατεβαίνουμε... Πάμε από δω... Ακολουθήστε... Κοιτάξτε ετούτα τα κανάλια, το παρελθόν τους...
Είμαστε στην καρδιά της Μπολόνια: La Dotta (Η Λόγια ), La Grassa (η Χοντρή ) και La Rossa (η Κόκκινη).
Ναι, αυτά είναι τα τρία πιο γνωστά απ' τα επίθετα που συνοδεύουν ετούτη την πόλη. Εδώ θα μείνουμε απόψε. Είναι δυνατόν να έχουμε επισκεφτεί το Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα, το Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα και να μην έρθουμε στο Βατικανό των Πανεπιστημίων. Εδώ σπούδασε ο Δάντης. Εδώ κι ο γιος του. "Στα Δόντια του Δάντη" είπαμε και δε θα ξεφύγουμε ούτε μια στιγμή. Φτάσαμε νωρίς, θα πάμε μετά στο ξενοδοχείο, ελάτε, θα εκμεταλλευτούμε την κάθε στιγμή.
θα περπατήσουμε κάτω από 38χλμ καμάρες... Όχι και τα 38 χιλιόμετρα κορίτσια αλλά σίγουρα καλύτερα χωρίς Ψηλά Τακούνια, ελάτε, προχωρούμε, αυτή είναι η Via Indipendenza, δεν υπάρχει κεντρικότερος δρόμος στην πόλη, πώς να μην έρθουμε αλλά, μην αρχίσετε πάλι τα ίδια με τα ψώνια! Αυτή που βλέπετε στο βάθος είναι η κεντρική πλατεία της πόλης, η Piazza Maggiore με το παλάτι του βασιλιά Enzo, τί; Ούτε τον Enzo τον ξέρετε; Εδώ είναι κι ο Καθεδρικός του San Petronio... Επιστήμη και Θρησκεία μαζί, απ' τον "Ουρανό τής Σαλαμάνκα" έχουμε να δούμε κάτι τέτοιο. Πάμε και στον Άγιο Στέφανο... Εδώ βρίσκεται η λεκάνη στην οποία ο Πόντιος Πιλάτος έπλυνε τα χέρια του μετά την καταδίκη του Χριστού σε θάνατο. Καλή ευκαιρία αυτή η επίσκεψη να σκεφτούμε για πόσα πράματα στη ζωή μας δεν αναλάβαμε την ευθύνη, για πόσα είπαμε το δικό μας "νίπτω τας χείρας μου". Και τώρα... Τώρα θα επισκεφτούμε το Αρχαιότερο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Κόσμου... L' Archigimnasio!!!! Απίθανο... Για χίλιους λόγους... Τώρα ελάτε εδώ... Κοιτάξτε αυτούς τους δυο Πύργους, σα ζευγάρι από αποτυχημένο προξενιό, σα ζευγάρι που δε βρήκε ποτέ τον κοινό βηματισμό του είναι οι... Asinelli και Garisenda... Ελάτε από δω τώρα, όλο ευθεία... θέλω να πάμε και στο Museo della Storia di Bologna στο Palazzo Pepoli... Είναι στολίδι η Κόκκινη Πόλη! Ναι, σωστά καταλάβατε, ίσως απ’ όλη την Ιταλία είναι η πόλη με την πιο έντονη νυχτερινή ζωή. Αν κοιμάται ο φοιτητής απ’ τα φοιτητικά του χρόνια, με κλειστά τα μάτια μπορούμε να προβλέψουμε σκοτεινό Μέλλον! Έχει την καρδιά φοιτητή αυτή πόλη!!! Χρόνος για φαγητό, εσπρεσάκι και ραντεβού ακριβώς εδώ, σ’ αυτό σημείο ώστε να πάμε στα ξενοδοχείο.
Μοιράζω τα δωμάτια, ξεκουραστείτε και ραντεβού στις 7 το απόγευμα στο λόμπυ. Ναι, να βγούμε και μια βόλτα βραδινή.
48 | MELODRAKMA UNIVERSÁL
