Page 50 - Melodrakma 2019
P. 50
3η ΜΕΡΑ
ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ (ΚΑΙ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΑΡΕΤΖΟ)
ARRIVEDERCI BOLOGNA!
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ
Τα γυαλιά ηλίου βοηθούν τ’ αμήχανα βλέμματα. Όλοι κατέβηκαν για πρωινό αμήχανοι.
Ειπώθηκαν πολλά χθες βράδυ, η Julieta διάβασε το χέρι όλων. Θα γίνουν πράματα και θάματα στην προσωπική ζωή τού καθενός. Μην τρομάζετε, το να μη γίνουν είναι τρομερότερο.
Στον κοινό μας βίο απ’ την άλλη, στον ταξιδιωτικό κοινό μας βίο, θα συνεχίσουμε λέει να ταξιδεύουμε μαζί, εκτός από δύο, δυο από μας θ’ αποκτήσουν παιδί και θα χαθούν για κάποια χρόνια ίσως και για πάντα. Θ’ αποκτήσουν το παιδί που δεν απέκτησε ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, ο Τάσος και η Γκόλφω, ο Τζιωρτζ κι η Μάρθα που δε φοβήθηκαν ούτε μια στιγμή τη Βιρτζίνια Γουλφ και το τράβηξαν στα άκρα, το παιδί που δεν απέκτησε ο Άγνωστος Στρατιώτης που δε γύρισε απ' τον πόλεμο και η αρραβωνιαστικιά του έκανε πια με άλλον οικογένεια αλλά έχει ακόμα τη φωτογραφία εκείνου του φαντάρου στο πορτοφόλι της και φαντάζεται κάθε βράδυ τη ζωή που δεν πρόλαβαν να ζήσουν, δυο από μας θ’ αποκτήσουν το παιδί που δεν πρόλαβε ν’ αποκτήσει ο Άγνωστος πολιτικός κρατούμενος που δολοφονήθηκε σε μια φυλακή του κόσμου για τις Ιδέες του, χωρίς να τον αφήσουν ν' αποχαιρετήσει ούτε σύντροφο ούτε μάνα κι ας περίμεναν κι οι δυο έξω στη βροχή, εκεί, στο προαύλιο πέταξαν στα πόδια τους ένα κουφάρι τυλιγμένο σε κιτρινισμένο σεντόνι κι έσκυψε και το πήρε αγκαλιά, όχι η μάνα, πρώτη έσκυψε εκείνη που ’χαν κάνει σχέδια να γίνει μάνα των παιδιών του ώσπου μια νύχτα φασίστες, μ’ ένα μικρό μικρό μαχαίρι, έκαναν τη ζωή κουφάρι σε αγκαλιά, παιδί που δεν πρόλαβε να γεννηθεί, κραυγή και αγκαλιά στο Κερατσίνι ένα βράδυ, Πιετά παντού γύρω μας φτάνει να σηκώσουμε το κεφάλι απ' την οθόνη του κινητού...
Ύστερα, πιο ρεαλιστικά πιάσαμε κουβέντα για το πόσο ενώνει και πόσο χωρίζει ένα ζευγάρι η γέννηση ενός παιδιού. Έτσι τέλειωσε η χθεσινή βραδιά. Γι’ αυτό θέλω να τρώμε Μαζί καμιά φορά, πάει η βραδιά πιο πέρα με το «Μαζί», δε θέλω χέρια βιαστικά, ό,τι μ’ αγγίζει να είναι αιώνιο, κρασί παρακαλώ...
Αφύπνιση και διάλογος βγαλμένος απ’τη ζωή... - Τί έχουμε σήμερα; - Δε διάβασες το πρόγραμμα; -Όχι. Μεγάλο βάρος αλλά και Τιμή αυτό το «Όχι» Πρωινό και φύγαμε. Για πού; Είναι δυνατόν να έρχεται κανείς στη Φλωρεντία και να μη μπει στη Galería Uffizi; Όσες φορές και να ρθει, είναι δυνατόν να μην μπει και ξαναμπεί; Να μη μπει γιατί; Για να σώσει 20 ευρώ; Είναι ακριβό λέει το εισιτήριο... - Κι η μπλούζα της Μπαρτσελόνα δεν είναι; Τρεις (3) πήρες πέρυσι, σε θυμάμαι... Είναι όλη η Ιταλική Τέχνη εδώ μέσα... Μποτιτσέλι, Τιτζιάνο, Λεονάρντο, Καραβάτζιο... - Είχαμε ξανάρθει λέει στη Φλωρεντία αλλά δε μας βάλαν μέσα ... μας αμολήσανε... - Έλεγε στο πρόγραμμα που αγοράσατε ότι θα μπείτε και δε μπήκατε; Καιρός είναι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας κι ως ταξιδιώτες. Μεγαλώσαμε πολύ πια για να παριστάνουμε τα μόνιμα θύματα, να φταίει πάντα κάποιος άλλος, ένα «κακό ταξιδιωτικό γραφείο» που δε με πήγε εδώ ούτε εκεί, ούτε μου έδειξε ετούτο ή εκείνο... Αν είπαν ψέματα, αυτό είναι άλλο, είναι εξαπάτηση, αλλιώς, ας σηκώσουμε το βάρος της επιλογής μας. Δεν υπάρχουν φτηνά και ακριβά ταξίδια. Ας ανοίξουμε το «κουτί» κι ας δούμε τί έχει το καθένα μέσα, είμαστε μεγάλα παιδιά πια... Ελάτε προχωρήστε, είναι κιτς να παριστάνουμε το θύμα, προχωρήστε... «Πορεία προς Galería Uffizi» λέγεται το πρώτο μέρος τής μέρας μας! Να η Santa Margarita... Κι αυτό εκεί είναι το Μουσείο - Palazzo Vecchio όπου εκτός των άλλων βρίσκεται και η νεκρική μάσκα του Δάντη. Να κι αυτό, να και κείνο, και τ’ άλλο... Κάθε γωνιά στη Φλωρεντία είναι ένας πίνακας... Φτάσαμε... Είναι μέσα στις λίγες του κόσμου η Galería Uffizi γι’ αυτό, η Melodrakma Universal δε δίστασε ούτε μια στιγμή να ρισκάρει την προπληρωμή κράτησης ώστε κατά το δυνατόν να αποφευχθούν ουρές, κι έκλεισε όσους ξεναγούς χρειάζονται - μιας και υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των ατόμων του κάθε γκρουπ - ώστε όλοι όσοι το επιθυμούν να ξεναγηθούν με τον αρτιότερο τρόπο μέσα σ’ αυτή τη σπουδαία Πινακοθήκη. Στη Φλωρεντία δεν έρχεται κανείς για να το βάλει απλώς στο βιογραφικό του, απλά για να ’χει λίγο ελεύθερο χρόνο εκεί ώστε να μπορεί μετά να καυχιέται ότι πήγε κι ας πρόλαβε μόνο καφέ να πιει. Η Φλωρεντία είναι η Αναγέννηση!
Να, έρχεται ο Αξιωματικός Υπηρεσίας, κάτι ρωτάει...
- Ποιοι δε θα μπουν στη στα Galería Uffizi; (Σιωπή. Αυστηρά, απειλητικά.) Ξαναρωτώ... Ποιος δε θα μπει στα Uffizi;;;; Raus! Schnell... Να βγουν ένα βήμα μπροστά όσοι αποφάσισαν να μη μπουν. Δεν είναι κακό να πάρει κανείς την ευθύνη της αδιαφορίας του όταν φτάνει δυο βήματα από κορυφαίες στιγμές στην Ιστορία της Τέχνης... Raus!
Μπαίνουμε για ξενάγηση.
Buongiorno Venus. Καλημέρα Αφροδίτη. Buongiorno principessa. Κι όταν λέμε ξενάγηση εννοούμε ξενάγηση.
(2,5 ώρες αργότερα...)
Τέλος ξεναγήσεως. Adiós Diosa. Adiós principessa! Ναι, τώρα θα δώσουμε λίγο χρόνο για καφέ αλλά λίγο γιατί έχουμε γύρισμα σήμερα. Πού; Στο Arezzo! Ναι... Buengiorno principessa!!! Εκεί που γίναν τα γυρίσματα του «La Vita e Bella». Θέλω κάθε μέρα να κάνουμε κάτι ωραίο, κάτι που πέρασε απ’ τη ζωή μας κι άφησε μικρά ή μεγάλα σημάδια, μια ταινία, ένας πίνακας, ένας έρωτας, Η Μαλένα, Η Θάλασσα Μέσα μου, Η Ζωή των Άλλων, Η Ζωή είναι Ωραία...
(Στο λεωφορείο) Μουσική... Σήμερα θα μιλήσουμε περί...
Περί Τέχνης και άλλων «περιττών». Περιττών στη ζωή των άλλων όμως. Raus! Schnell...
Φτάσαμε στο Αρέτζο του «La Vita é Bella». Αλήθεια πόση δύναμη μπορεί ν’ αντλήσει ο άνθρωπος κι από πού ώστε να κατορθώσει να επιβιώσει μέσα στην κόλαση ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης;
Θέλω να κάνουμε ξενάγηση στα σημεία των πιο σημαντικών γυρισμάτων. Εδώ έχουμε ένα Quick Change, θέλω ρούχα
50 | MELODRAKMA UNIVERSÁL
