Page 62 - alice1

Ekmekte en az fermantasyon kadar
önemli bir diðer konu da kullanýlan tahýlýn
doðallýðýdýr. Doðal tohum ve doðal tarým
yönetmeleriyle üretilmemiþ, kimyasal
gübre, kimyasal ilaç kullanýlmýþ,
üretiminden saklama koþullarýna kadar
kimyasala maruz kalmýþ, paketlenmesi
sýrasýnda raf ömrünü uzatmak ve ekmek
yapýmýnda göze hoþ gelecek kabarmalar
saðlanmak üzere enzim ve antioksidanlar
eklenmiþ, unlardan yapýlan ekmekler ile
önce mutfaðýmýza, sonra da bedenimize
bu zararlý kimyasallarý sokuyoruz. Bu
konuya bir baþka yazýmda daha detaylý
deðineceðim.

Ben þu anda 2 deðiþik tür buðday
kullanýyorum. Anadolu’nun en eski ve
yaygýn KARAKILÇIK buðdayý yüzyýllardýr
doðal olarak üretilmektedir. Tohum
olarak ayrýlan iri tanelerle tekrar tekrar
üretmek mümkündür. GDO ile ya da hibrit
yöntemlerle geliþtirilen tohumlar gibi tek
seferlik deðildir. Yine Kastamonu
yöresinde son anda bulunup çoðaltýlan
SÝYEZ buðdayý da benim kullandýðým
diðer buðdaydýr. Gerek tohum, gerek
tarým, gerek saklama anýnda hiçbir
kimyasal ürün kullanýlmamýþ bu
buðdaylar bizzat tarafýmdan yerinde
satýn alýnarak, eleme ve öðütme iþlemleri
tarafýmdan yaptýrýlmaktadýr.

Ekþi maya doðal ekmeklerin kýsa
hikayesi budur. Önce saðlýk, sonra lezzet,
en son görüntü sloganý ile ürettiðim
MeFahir ekmeklerinin bir diðer özelliði
ise kesinlikle el deðerek üretilmiþlerdir
Doðal yöntemlerin en büyük sakýncasý
her üretim sürecinin ýsý, nem ve yetiþme
koþullarýndan direk etkilenmesi olup,
standart bir üretim bandý gibi ürünler
elde etmek imkansýzdýr.

Herkese saðlýklý ve lezzetli günler
diliyorum.

M. Fahir Üzümcü