Page 14 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 22

_ προοπτικὲς “ ΝΑ. OTAN nonnOI ΑΝΘΡΞΠΠ Kl AN E.. AVTDDZ "DU ’

. “ ΖΟΗΦΩΝΟΟΝ ΚΑΝΟΟΜΕΝΑ
ΔΙΑΨΩΝΗΣΟΟΝῐ ΔὸΗΦΩ-ΝΟΠΝ,
ΑΦΞΝῐΙκΟ, (ικιΝΗΜίυ) Τ DZ AJQXNDON
Μή
Tl ΞΙΝΑΙ l annol.

της Ἀριστερᾶς (I KINHMA»; _ çk’k}

.srwmm .- = Kg

τιτΓ "an

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΠΑ.ΣΟ’,Ι<.

Βασικό χαρακτηριστικὰ τῆς ’μεταὸικτατορικῆς πορείας τῆς χώρας,

Τοῦ Νίκου Γρηγορὶου ἀποτελεῖ ῆ ἐπίὸραση τοῦ χαρακτῆρα τῆς μεταβολῆς τῆς 23ης Ἰούλη

καὶ τῶν μεθοὸεύσεων ποὺ τὴ στερέωσαν καὶ τὴν ὁλοκλήρωσαν, στὴ .

ὁιαμόρφωση ὅλων τῶν ἑπάμενων φάσεων τῆς πολιτικῆς ζωῆς. ,

Πὲρα ἀπὸ τὸ πρωταρχικὸ <<μπλοκάρισμα>>, ποὺ ὁημιούργησε ἡ

κοινὴ - ἂν καὶ ὄχι πάντα ,ξεκάθαρα ὁμολογημένῆ-συνεῖὁηση τῆς

παράὸοσῆς τῆς ἐξουσίας καὶ ὄχι τῆς ἀνατροπῆς τῆς χούντας, μεγα-

λύτερο ρόλο στὴ νόθευσῆ τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ἔπαιξε ἡ πρό-

ωρη κήρυξη τῶν ἐκλογῶν.

τηιιπᾞῆπτππῑπτνψυ _ y
Στὴ βαριὰ κληρονομιὰ μιᾶς ἀστυνομευμένης καί προβλημα- Γιὰ νὰ προχωρήσει λοιπὸν στὴν κατάκτηση τῆς σοσιαλιοτιΓ ;

τικῆς δημοκρατίας, προστέθηκέ ἡ σιωπὴ τῆς 7ετίας. Ἡ μὴ ἀνά- κῆς συνείδησης ἀπὸ μέρους τῶν μελῶν του, ὤφειλε κατ’ ἀρχὴν

πτυξη ἑνὸς μαζικοῦ ἀντιπασιακοῦ κινήματος στῆ δικτατορία νὰ ἀποπροσωποποιήσει καὶ νὰ ἀντικειμένοποιήσει τὶς ἓσωτερι- Ξ

ποὺ θα ἓδινε μιὰ άπάντηση στὸ πρόβλημα τοῦ φορέα ἀμέσως κὲς διαδικασίες λειτουργίας του. Ταυτόχρονα, επιβαλλόταν νὰ

μετὰ τὴ μεταπσλίτευση, ἧταν ἕνας ἀπὸ τοὺς παράγοντες ποὺ έπέμβει δραστήρια στοὺς κοινωνικοὺς ἀγῶνες τῶν ἑργαζομέ-

ἐπέτρεψαν τὴν ἀναβίωση τῶν παλιῶν σχημάτων καὶ κομμάτων νων, γιὰ νὰ συνδεθεῖ μὲ τὰ προβλήματα καὶ τις ἀνάγκες τοῦ

τῆς Ἀριστερᾶς. ” λαοῦ.

“H πρόωρη κήρυξη τῶν ὲκλσγῶν ἧταν ὁ δεύτερος παράγον- Τὸ πρῶτο, ἠ ἀποπροσωποποίηση, προϋπέθετε τὴν τήρηση -

τας, ποὺ δὲν ἐπέτρεψε αὐτὴ ήάναβίωση τῶν τίτλων νὰ ἀποκτή- τῆς ἐσωκομματικῆς δημοκρατίας, τὴ συλλογικότητα τῶν ὀργά-.

σει οὐσιαοτικὸ περιεχόμενο. ’Έτσι, τὰ δύο K. K. δὲν εἶχαν τη νων καὶ τὴ δεσμευτική ενταξη τοῦ ἴδιου τοῦ κ. Παπανὸρέου σ’ -

δυνατότητα -πέρα ἀπὸ τοὺς ἐγγενεῖς λόγους- νὰ ἐπέμβουν δυ- αὐτὰ τὰ συλλογικὰ ὄργανα, καθὼς καὶ συνειδητὴ καθοδήγηοη

ναμικὰ καὶ πρωτοπόρα οτὴ νέα κοινωνικὴ πραγματικότητα, πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνοη. Γ ιὰ τὸ δεύτερο, ἀναγκαία ἧταν μιὰ >

ἀλλὰ ἐξαναγκάστηκαν νὰ διεκδικήσουν τὸν κοινωνικὸ χῶρο ἀν- ἀντίληψη ἐξωκοινόβουλευτικῆς δράσης, καθὼς καὶ ἡ ὃυνατό-4 ’

ταγωνιζόμενα γιὰ τὴν ἰστορικότητα τοῦ τίτλου τοῦ K. K. E. τητα τῆς βάσης νὰ μετέχει ὑπεύθυνα στὴ χάραξη τῆς πολιτικῆς '_

Ἀλλὰ τὸ πρόβλημα δὲν ἧταν μόνο πρόβλημα τῶν κομματι- τοῦ Κινήματος, r

κῶν φορέων. ïHtow καί πρόβλημα πολιτικῆς ἓκφρασης μεγάλων Ἡ κρίση ποὺ ξέσπασε πρόσφατα στὸ Π,Α.Σ.Ο.Κ., ποὺ φά- ’ζξ

κοινωνικῶν στρωμάτων, ποὺ εἴτε δημισυργήθηκαν στῆν ἑφτα- νηκε νὰ περιστρέφεται κυρίως γύρω ἀπὸ θέματα διαδικασιῶν, ,-

ετία, εἴτε ριζοσπαοτικοποιήθηκαν μέσα ἀπὸ τὴν ἀντιλαϊκή ποκ μὲ ἄξονα τὸ αἴτημα τῆς έοωκομματικῆς δημοκρατίας καὶ τῆς

λιτικὴ καὶ τὸν καταναγκαομὸ τῆς χοὺντας. συλλογικῆς λειτουργίας τῶν ὁργάνων, ἔχει στὴν πραγματικό- -,

Ἡ πρόωρη κίνηση τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας ὃὲν ἐπέτρεψε τητα τὴ ρίζα της στῆν ἀργή, ἀλλὰ σταθερὴ μεταβολὴ τοῦ σοσι-

τὴ δημιουργικὴ ζύμωση, τὴν κριτικὴ καί τὴ συμμετσχὴ αὐτῶν Ἴ αλιστικοῦ κινήματος ἀρχῶν, σῖ ἕνα ἀρχηγικό, ἀστικοῦ τύπου,-

τῶν στρωμάτων στίς διεργασίες ἕνταξης σὲ φορεῖς συστοιχουςἰ κόμμα. Αὐτὴ ἡ μεταβολή, ἀποτελεῖ ἓκφραοη καὶ τῆς συνειδητῆςζ-

με τὶς κοινωνικές τους ἀνάγκες, ἀλλὰ συσπείρωσε κατ’ ἀνάγκην καθὼς φαίνεται, γιὰ τοῦτο προσπάθειας τοῦ κ. Α. Il, καί

τὸ λαὸ κάτω ἀπὸ παλιὲς ταμπέλες καὶ προγράμματα. ὁριακῆς δυνατότητας τῶν μικροαοτῶν, κάτω ἀπὸ τὴν ἓλλειψη·

Ἀποτέλεσμα ὅλης αὐτῆς τῆς ἀντικειμενικῆς ἐμπλοκῆς τῶν’ καθοδήγησης καὶ ἀντικειμενικῶν διαδικασιῶν λειτουργίας, νὰ

παραδοσιακῶν φορέων τῆς Ἀριστερᾶς, ἀλλὰ καί τῶν κοινωνι- ξεπεράσουν τὸ φράγμα τῆς ταξικής τους θέσης καῖ τῆς ἀστικ

κῶν δυνάμεων, ὑπῆρξε ἡ σὲ ἕνα βαθμὸ ἀναντιστοιχία κοινωνι- ίδεολογίας καὶ νὰ συνειδητοποιηθοῦν σοσιαλιστικά.

κῶν δυνάμεων καὶ κομματικῶν φορέων, καὶ ἡ ὓπαρξη ἑνὸς πο· · "Ag προσέξουμε τὴν πολλαπλη σημασία καὶ το ρῡλο τῆς

λιτικοῦ κενοῦ. ταρτης βασικῆς ἀρχῆς τοῦ ΠΑΣΟΚ, τῆς δημοκρατικῆς διαὸι

Σ’ αὐτὸ τὸ κενὸ καί στὴν κάλυψη αὐτῆς τῆς ἀναντιστοιχίας, σίας. Τὸ ΠΑΣΟΚ συνιὸρὺθηκε ὰπὸ πολιτικὲς ὁργανώσεις ’

φαινόταν ὅτι στόχευε τότε ὁ κ. Ἀ. Παπανδρέσυ, ὅταν ἐξήγγειλε στελεχώθηκε ἀπὸ πρόσωπα διάφορης ἰδεολογικῆς καὶ πολιτικῆς

τὴν 3η τοῦ Σεπτεμβρη τοῦ 1974 τὶς ἰδρυτικες ἀρχὲς τοῦ Πανελ- καταγωγῆς. Ἡ κοινωνική του σύνθεση, ταυτόχρονα, ὅσο καῖ’ὀί

λήνιου Σοσιαλιστικοῦ Κινήματος. κοινωνικὲς τάξεις ποὺ συμφέροντά τους φιλοδοξοῦσε

Ἡ ἀντιϊμπεριαλιστικὴ-ᾶντιμονοπωλιακὴ πλατφόρμα τῆς 3ης φράσει, δὲν εἶναι ὁμοιογενεῖς, ὥστε νὰ μὴν ἀποκλείοντ

τοῦ Σεπτέμβρη, ἡ πρόταση γιὰ ἕνα Κίνημα ἀρχῶν, μὲ δημοκρα- ἕνα βαθμό, οἱ ἀντιθέσεις. Ἡ δημοκρατικὴ διαδικασίαῆ _

τικὲς διαδικασίες «ἀπὸ τὴ βάση ὣς τὴν κορυφή», φάνηκε ’νὰ μόνος τρόπος καὶ νὰ ᾀποκτηθεῖ ἡ ἰὸεολογικὴ ὁμοιογένειφψζ

ἐκφράζει ἕνα τμῆμα τῆς μικροαστικῆς τάξης, τῶν νέων μεσαίων ἀπὸ τὴν τριβὴ καὶ διαλεκτικὴ ὰντιπαράθεοη τῶν ἀπό

στρωμάτων τῆς πόλης καὶ τῆς διανόησης. "OJ-[(09 ἓδειξαν καί τὰ καὶ νὰ λυθοῦν οἱ ἀντιθέσεις, μέσα ἀπὸ τὴν κοινὴ πὸι

ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα, ἀπήχηση βρῆκε ἐπίσης καὶ σὲ κομμάτιαΙ συμμετοχὴ στὴ λήψη τῶν πολιτικῶν ἀποφάσεων.

τῆς ἀγροτιᾶς,-ἰδιαίτερα φτωχῶν περιοχῶν. Παράλληλα, ή δημοκρατικὴ διαδικασία ἧταν

Σημεῖο-κλειὸί, ὅμως, ὅπως ἀποδείχτηκε τελικά, ἀποτελοῡσει ρωση ὅτι.οὰ ὰποφεύγονταν ἡ δημιουργία γραφεισκρ ηις, ‘

ὅτι τὸ l'IA. ΣΟ. Κ., παρὰ τὶς σοσιαλιοτικές του ἐξαγγελίες,“λειέ éuaggv, και ὅτι ἡ ἠγεσια eà βρισκρταν πάντοτεῡπὸεειῐνῒ Α

τούργησε περισσότερο σὰν λα’ῖκός, παρὰ σὰν σοσιαλιστικὸς πόῃ ἵης οης- Î κ

λος ἕλξης, ποὺ ἰσοδύναμη, ἂν ὅχι περισσότερη, σημασία ἀπὸ τὸ .Μ’ ,αὐτὲς τὶς, ἓιξαγγελίεςξεκίνηςξε4

,σοσιαλιστικὸ ἰδεῶδες εἶχε ô ρόλος τοῦ χαρισματικοῦῆγέτη, - Καὶ ἀπ’ ὃ,τι εἶναι γκωσιῑό ἐντυπωὰιὰ

l4