Page 13 - ΑΝΤΙ - ΤΕΥΧΟΣ 29 - 1975
P. 13

ΔοΛοΚΤοΝιιΞΣ                                                                                                                                                                                                                                                                         στὴν άλλη αῦλής Αῦτοκτόνησε μονοσάν-





                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 ταλος, σαν τὸν Ἰάσονα;



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 ἱΔὲν εἶναι δολοκτονία ῶστόσό ἡ περί-



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 πτωση τοῦ Πινέλλι, ποὺ ἔπεσε, κατὰ τὶς



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 αρμόδιες ἀστυνομικὲς αρχὲς τοῦ Μιλάνο.




                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 ἀπ’ τὸ παράθυρο τοῦ πέμπτου ὀρόᾳου



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 τοῦ ἀστυνομικοῦ καταστήματος ὅπου


                                                                                                                                                                                                                      τοῦ Βασίλη Βασιλικοῠ                                                                                       ἀνακρίνονταν. Ἐδῶ τὸ πράγμα κραυγά-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 ζει τόσο, ποὺ ô νοῦς τοῦ μέσου ἀνθρώπων



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 πάει ἀμέσως στὸ ἔγκλημα.



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Ἠ «δολοκτονία» φιλοδοξεῖ να καλύ-




                «Δολοκτονία», εἶναι ἕνας ὅρος τυπικά ἀνύπαρκτος στὸ ἐπίσημο λεξιλόγιό                                                                                                                                                                                                                                            ψει πιὸ περίπλοκες καταστάσεις. Εἶναι.



                μας, ἀλλά, δυστυχῶς, πολὺ ὑπαρκτός μὲς στὴν καθημερινὴ ζωή μας τῆς τελευ-                                                                                                                                                                                                                                        θα λέγαμε, τὸ ἀντίστοιχο τοῦ σαδομαζο-




                ταίας δεκαετίας. "090g σύνθετος, ἔχει ὁυό ἄλλες λέξεις σὰ βασικά του στοι-                                                                                                                                                                                                                                     χισμοῦ, Πρέπει να προῦπάρχει μια τάση



                χεῖα· τὴ ὁολοφονία καὶ τὴν αὐτοκτονία. Έκφράζει μιά πραγματικότητα που                                                                                                                                                                                                                                           αῦτοκαταστροφῆς στὸ θύμα, για να ἐπι-




                ὁλοένα καὶ πιὸ συχνὰ μᾶς προβληματίζει. Εἶναι αὐτό πού λέμε «ὕποπτος                                                                                                                                                                                                                                             λεγεῖ σαν «δολοκτονημένος». Πολλοί,

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 σοῦ λέν; δὲν εἶχε κανένα λόγο να αὐτο-

                θάνατος» ἢ «αὐτοκτονημένος» ἢ «θα σὲ αὐτοκτονήσουμε». Anlaôfy ἕνα θά-                                                                                                                                                                                                                                            κτονήσει. Ζοῦσε με τὴν οἰκογένειά του,



                νατο ποὺ παρουσιάζεται μὲν σὰν αὐτοκτονία ἢ ἀτύχημα, ένῶ στὴν πραγματι-                                                                                                                                                                                                                                          ἐργαζόταν κανονικά. Αὐτά,μὲ τὸ συμπά-




 ι
                κότητα πρόκειται για μιὰ ἐπιδέξια συνκαλυμμένη ὁολοφονία.                                                                                                                                                                                                                                                        θειο, ἀποτελοῦν φτηνα καμουφλάζ.



               Ἡ ἀναστολὴ τῆς ὑπόθεσης τῶν «περιέργων θανάτων», που τὴν ξεκίνησε                                                                                                                                                                                                                                                 Ὓπάρχουν ἅνθρωποι που ρέπουν πρὸς




               μιά ἑμπνευσμένη ὁικηγόρος καὶ πού, δυστυχῶς, πολὺ σύντομα μπῆκε στὸ                                                                                                                                                                                                                                               τὸ θάνατο, πρὸς τὸν κίνδυνο, μαγνητι-



               ἀρχειοφυλακεῑο «λόγω ἐλλείψεως ἐπαρκῶν στοιχείων», ἀποτελεῖ μιά καθαρὴ                                                                                                                                                                                                                                            σμένοι ἀπὸ τὴ μυστική του δόξα. Μια τέ-




               παρέμβαση τῶν ἀρχῶν στὴ «(So/10711012501». Ἡ ἐπ’ ᾀκροατηρίω ὁιαὸικασία θα                                                                                                                                                                                                                                         τοια διάθεση σωματικοῦ ἀφανισμοῦ,



               προσκόμιζε πολλὰ στοιχεῖα ἱκανά να στηρίξουν μια τέτοια ὑπόθεση. "07mg                                                                                                                                                                                                                                            γρηγορα γίνεται ἀντιληπτὴ ἀπ’ τοὺς

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 ὑπεύθυνους. ’

               αὐταὸὲν ἔγινε, ἃς ὁοῡμε λίγο τὴν προϊστορία τοῦ νέου ὅρου.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Ἀπὸ τὴν άλλη μεριά, δὲν μπορεῖ να



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 θεωῇηθεῐ περίπτωοη τοῦ Γεωργάκη σα



                 Στὴ δεκαετία 1940—1950 έχουμε τὸν B’                                                                                                                    χτυπητήῑ τοῦ δικοῦ μας τοῦ Μαυρογένη.                                                                                                                   «δολοκτονία» (τοῦ φοιτητῆ στὴ Γένοβα



                 Παγκόσμιο Πόλεμο καὶ τὶς ὀλέθριες συ-                                                                                                                   Ἀντιστασιακὸς στὴ Δανία, ένῶ ἡ έπί-                                                                                                                     που αὐτοκτόνησε), γιατῐ, ὲνῶ ὅλοι οἱ ἀν-



                 νέπειές του, Στὴν έπόμενη δεκαετία, ὁ                                                                                                                   σημη ἀνακοίνωση λέει ὅτι αὐτοκτόνησε,                                                                                                                   τικειμενικοὶ παράγοντες συντρέχουν για



                 καθοριστικὸς πόλεμος τῆς Κορέας ἀναγ-                                                                                                                   κανεὶς δὲν ἀμφιβάλλει για τὸ ἀντίθετοῑ                                                                                                                  να ὑποστηρίξουμε πὼς ἡ χούντα τὸν ὡδή-



                 κάζει τοὺς πενταγωνικοὺς καί μαφιόζι-                                                                                                                   ὅτι τὸν δολοφόνησαν. Ὁ «δολοκτονῶν»,                                                                                                                    γησε τόσο νωρίς στὸ θάνατο, έν τούτοις,



                 κους ῦπεύθυνους να λάβουν μέτρα κατα                                                                                                                    ἐπιλέγοντας τό ὑποψήφιο θύμα του, κά-                                                                                                                   τὸ δολοφονικὸ δάχτυλο, δὲν ἦταν ξένο.




                 τῶν «ὁμοεθνῶν τους». Ἔτσι ‘60—’70,                                                                                                                      νει πρῶτα μια εἰς βάθος ἔρευνα τῆς ἰδι-                                                                                                                 ἴΗταν δικό του. “Οπό·τε καὶ ὁ ὁρισμός μας



                 έχουμεὲνα κῦμα καθαρα πολιτικῶν δο-                                                                                                                     ωτικῆς ζωῆς του. Βρῆκαν, π.χ., στὴν                                                                                                                     τῆς δολοκτονίας, σαν συνθέτου πολιτικοῦ



                 λοφονιῶν (Κέννεντυ, Λουμούμπα, Ντελ-                                                                                                                    περίπτωοη τοῦ ἰδίου μαρτυρικοῦ Μαυ-                                                                                                                     ἐγκλήματος, δὲν έφαρμόζεται σ’ αὐτόν.



                 γκράντο, Λαμπράκη κ.τ.λ.), ὅπου δὲν                                                                                                                     ρογένη, μια παλαιά, άγνωστη ἀπ’ τοὺς                                                                                                                   Προσπαθώντας διὰ τῆς εἰς ἄτοπον



                 κρύβονται ὅτι εἶναι τέτοιες, δηλαδὴ δσ-                                                                                                                 ἀλλους καὶ λησμονημένη ἀπ’ τὸν ἴδιο,                                                                                                                   ἀπαγωγῆς να φτάσω σ’ἕναν καθαρόαιμο



                 λοφονίες μὲ πολιτικὰ ἐλατήρια. Στὴ δε-                                                                                                                  «ἀπόπειρα» αὐτοκτονίας. Ποὺ τὴν πα-                                                                                                                    δρισμὸ τῆς δολοκτονίας, καταλαβαίνω



                 καετία ποὺ διανύουμε ἕνα αλλο κύμα δο-                                                                                                                  ρουσίασαν τὴν ἑπομένη τοῦ Θανάτου του,                                                                                                                 πόσο δύσκολο εἶναι τὸ ατοπο καὶ ἡ ἀπα-




                 λοφονιῶν, που παρουσιάζονται σαν αὐ-                                                                                                                    λέγοντας πῶς νά, καὶ παλαιότερα τό εἶχε                                                                                                                γωγή. Ὀ φόνος τοῦ Τσαρουχᾶ, π,χ., μπο-



                 τοκτονίες, εἰσάγει καὶ μία νέα τακτική,                                                                                                                 ἐπιχειρήσει, δίχως να τὸ καταφέρει.                                                                                                                    ρεῑ να θεωρηθεῖ «δολοκτονία»; ”Οχι,



                 θα ἔλεγα, στὴ φυσικὴ έξουδετέρωση τοῦ                                                                                                                   Βγῆκε, ἀρα, σαν ἰδανικὸς αὐτόχειρ.                                                                                                                     γιατὶ στὴν περίπτωοη τοῦ Τσαρουχά



                 ἀντιπάλου (Φελτρινέλλι, κ.τ.λ.).                                                                                                                        Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ με τὴν περίπτωση                                                                                                                    πρόκειται για καθαρὴ δολοφονία, ὅπου,



                                                                                                                                                                         τοῦ Ἰταλοῦ έκδότη Φελτρινέλλι, ποὺ ὅλοι                                                                                                                τὸ να μὴν ἐπιτρέψουν στοὺς οἰκείους του

                ‘O ἐχθρὸς ξέρει πιὰ ὅτι με τὸ να σὲ                                                                                                                      γνώριζαν τὶς ἀριστερίστικες, δυναμιτι-                                                                                                                 ν’ ἀνοίξουν τὸ φέρετρο, δὲν σημαίνει ὅτι



                σκοτώσει εὐθέως κι εὐθαρσῶς τελικα σε                                                                                                                    στικὲς τάσεις του. "E, λοιπόν, τὸν βρῆκαν                                                                                                              ὑποστηρίζουν σοβαρὰ τὴν άποψη τῆς



                ἡρωοποιεῖ. Ὁπότε κατι τέτοιο δὲν τὸν                                                                                                                     κι αὐτὸν αῦτοκτονημένο, στὴ βάση ἑνὸς                                                                                                                  καρδιακῆς προσβολῆς. Τοὺς φοιτητὲς



                συμφέρει. Τὸν συμφέρει μια πιὸ ἐκ τῶν                                                                                                                    ἠλεκτρικοῦ πυλῶνα, ἐν δράσει, μὲ πακέτα                                                                                                                που σκότιι)σαν καὶ παρουσίασαν σαν



                ἔνδον έξαφάνιση, κάτι που νά ’ναι πιὸ                                                                                                                    δυναμίτη. Ἣ νεκροψία ἀπόδειξε πὼς                                                                                                                      ἀγνοούμενους, μποροῦμε να ποῦμε ὅτι,



                μυστήρια, κάτι που ν’ ἀφήσει ἐρωτημά-                                                                                                                    πράγματι δ δυναμίτης ἐξερράγη στα χέ-                                                                                                                  τοὺς «δολοκτόνηοαν»; Ἐκτὸς καὶ, ἡ μὴ




                τικα στὴ φαντασία. Mè τὴν ἁλματώδη                                                                                                                       ρια του. Mà ποτε δὲν μάθαμε ποιὸς τὸν                                                                                                                  ἀναζήτηση ἀπ’ τοὺς οἰκείους τους (λόγω



                ἀνάπτυξη τῶν ἀριστερίστικων ὁμάδων                                                                                                                       έκανε να ἑκραγεῖ. Πρωτάρης μπορεῖ νά                                                                                                                   φόβου κ.τ.λ.) θεωρηθεῖ σαν συνεργία on]



                (γκρουπούσκουλων) μετα τὸν Αὔγουστο                                                                                                                      ’ταν, ἀλλά, σαν φίλος τοῦ Κάστρο καὶ Τσὲ                                                                                                               δολοκτονία.



                τοῦ ’68, μια τέτοια διείσδυση, μὲς στὶς                                                                                                                  Γκεβάρα, κάτι παραπάνω θά ’ξερε ἀπὸ                                                                                                                     Συμπερασματικα λοιπὸν θα λέγαμε ὅτι



                ὁμάδες, δὲν παρουσιάζει καὶ μεγάλα                                                                                                                       «καμώματα ἀτάκτου μαθητῇ», ὅπως θέ-                                                                                                                     για να χαρακτηρισθεῐ ἕνα ἔγκλημα σαν



            V προβλήματα για να γίνει τὸ φονικὸ καὶ να                                                                                                                   λησαν να τὸ παρουσιάσουν οἱ ἐφημερί-                                                                                                                    δολοκτονία, ἀπαραίτητη εἶναι ὣς ἕνα ση-



                παρουσιαστεῖ ἔπειτα σαν «αὐτοκτονία».                                                                                                                    δες.                                                                                                                                                    μεῖο κ’ ἡ προσωπικὴ συμμετοχή, στὴν ἐκ·




               ’Ἀρά οἱ «δολοκτονίες» ποὺ έξετάζουμε                                                                                                                      Δολοκτονία λοιπὸν ὑπάρχει ὅταν ἕνα                                                                                                                      δοχὴ τῆς αὐτοκτονίας, τοῦ ἰδίου τοῦ θύ-



               εἶναι στὸ μέτρο τῆς τεχνολογικῆς ἐξέλιξης                                                                                                                 ἐξόφθαλμο περιστατικὸ ἀντιβαίνει στὴν                                                                                                                   ματος. Διαφορετικα μιλάμε για «συγκα-



               τοῦ καιροῦ μας (όχι ἀσπρο καὶ μαῦρο                                                                                                                       ἐπίσημη έκθεση τῆς νεκροψίας. Στὴν                                                                                                                      λυμμένους φόνους», «περίεργους θανά-



               πιά, ἀλλὰ τὸ διαστημικὸ γκρίζο). Προέρ-                                                                                                                   περίπτωση τοῦ Μαυρογένη,π.χ., τὸ ἀντι-                                                                                                                  τους», ὅπως πολλῶν στρατιωτῶν στίς ὲν-



               χονται θεωρητικά ἀπ’ τὴν κατάργηση τοῦ                                                                                                                    φατικὸ ἧταν πῶς βλήθηκε στὸν δεξιὼ                                                                                                                      δοεξουδετερωμένες στάσεις τοῦ στρατοῦ




               ὑποκειμένου καὶ τοῦ ἀντικειμένου, σαν                                                                                                                     κρόταφο, ένῶ ἧταν πασίγνωστος ἀριστε-                                                                                                                   κατα τὴν περίοδο τῆς έφταετίας. Τὸ να



               ἒννοιες χωριστὲς κι ἀντιθετικέςἲ Προσ-                                                                                                                    ρόχειρ. Στὴν περίπτωση τοῦ «αῦτοκτονη-                                                                                                                  λὲν οἱ ἁρμόδιες ἀρχὲς ὅτι ὁ τάδε στρατι-



               ομοιάζουν στὸ ἀντικείμενο ποὺ γίνεται                                                                                                                     μένου» ουνταγματὰρχη τοῦ ἐπισιτισμοῦ                                                                                                                    ώτης ἔπεσε θύμα τῶν τροχῶν, ένῶ ὅλοι



               ’καὶ ,ὑποκείμενα ὅπως καὶ τ’ ἀνάπαλιν.                                                                                                                    Φάτση, βρέθηκε δίπλα του, πάνω στὸ οῦ-                                                                                                                  ξέρουν ὅτι ἔπεσε θύμα μιᾶς σφαίρας, δὲν



       ’ Κοντολογίς, «ἡ δολοκτονία» εἶναι στα                                                                                                                         , δέτερο κατάστρωμα τοῦ δρόμου, ἕνα πα-                                                                                                                    εἶναι «δολοκτονία» στὴν οὐσιαστική της



                μέτρα τοῦ σύγχρονου ανθρώπου καὶ τοῦ                                                                                                                     κέτο τσιγάρα ποὺ τάχα ἔπεσε ἀπ’ τὴν                                                                                                                     ἔννοια, γιατὶ δὲν ἐμπεριέχει τὴ συμμέτοχὴ



 ζ , Υ«ἀντί» του.
                                                                                                                                                                         τσέπη του, ὲνῶ αὐτὸς δὲν κάπνιζε ποτέ.                                                                                                                  τοῦ θύματος στὸ θάνατό του. Ὁ στρατι-




        Γιὰ να ἐξηγηθῶ καλύτερα; θέλουμε να                                                                                                                              «Δολοκτονικὲς» ῦποψίες ὑπάρχουν                                                                                                                         ώτης τάδε, ἀρνούμενος τα ὅπλα για να



        « βγάλουμε κάποιον ἀπ’ τὴ μέση, γιατί,’                                                                                                                          ἀκόμα καὶ για τὴν περίπτωση τοῦ Δια-                                                                                                                    χτυπήσει έναν λαό, χτυπήθηκε ὁ ἴδιος ἀπ’



        “π.χ., μᾶς εἶναι (τὸ μᾶς, ἰσχύει γιὰ τοὺς                                                                                                                        μαντή, ποὺ μόλις ξεκορφίζει στη δημο-                                                                                                                   τὸν ἀξιωματικό του, πού, μὲ τὴ σειρά του,



        Ιὀργανωτὲς) ἐνοχλητικός. Μια περίπτωση                                                                                                                           σιότητα. Γιατί βρέθηκε ἕνα παποῦτσι του                                                                                                                 τὸν παρουσίασε σαν «αὐτοκτονήσαντα»,







                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      13
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18