Page 112 - DoiSuthep
P. 112
112
ปมของกระดุมเม็ดที่สี่เกิดขึ้นเมื่อ เจ้าหน้าที่ปฏิบัติภาคสนามพบว่า ที่ดิน 106
ไร่ ที่ยื่นขอนั้น ไม่มีทางออกสู่ถนนใหญ่ เพราะตอนที่ขอเขาออกแบบให้หน่วยงานต่างๆ
ที่จะใช้ที่ดินใช้ถนนทางเข้าร่วมกันกับถนนของสำานักงานป่าไม้เขต
นั่นทำาให้ต้องมีการรังวัดที่ดินเพิ่มเติมเพื่อให้มีทางออก ขยายเป็น 147 ไร่ 3 งาน
41 ตร.ว. ตามผังที่ดินที่เป็นบ้านป่าแหว่งในปัจจุบัน
จึงเกิดข้อสงสัยสำาคัญ !!?
คำาถามมีอยู่ว่า ในตอนนั้นหน่วยงานศาลไม่รู้เลยหรือว่าการยื่นขอใช้ที่ดิน 1,200
ไร่เดิม ได้เลิกล้มไปแล้ว จะไม่มีหน่วยงานราชการอื่นใดใช้ที่ดินบริเวณนั้นอีก ยกเว้น
แต่หน่วยงานของศาลเพียงหน่วยเดียว ซึ่งล้ำาขึ้นไปจากแนวการใช้ประโยชน์พื้นราบ
เชิงเขาที่หน่วยงานอื่นเขาใช้กัน ไม่เพียงเท่านั้น ไม่มีการเจรจาต่อรองกันว่า ให้เลือกใช้
ที่ดินแปลงอื่นที่เหมาะสมกว่าเลยหรือ ?
ปริศนาเหล่านี้ยังคงเป็นความลับ
ในที่สุดหน่วยทหารก็มีหนังสือยืนยันไปยังกรมธนารักษ์ว่ายินยอมให้สำานักงาน
อธิบดีผู้พิพากษาภาค 5 ใช้ที่ดินราชพัสดุในความดูแลได้ พ้นจากขั้นตอนนี้ก็เหลือเพียง
หน่วยงานศาลยื่นขอใช้ที่ดินจาก กรมธนารักษ์ (กรณีต่างจังหวัดให้ผู้ว่าราชการจังหวัด
