Page 45 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 45

37





                                                                                          ี
                                                                                        ี
                  ให้เลขำนุกำรหรือผู้ช่วยเลขำนุกำรผู้รับผิดชอบส�ำนวนมีอ�ำนำจขอให้ผู้ร้องหรือบุคคลท่เก่ยวข้อง
            ชี้แจงเพิ่มเติม และหำกเห็นว่ำมีข้อเท็จจริงเพียงพอที่คณะกรรมกำรจะพิจำรณำวินิจฉัยค�ำร้องได้แล้ว หรือ
            กำรยื่นค�ำร้องหรือค�ำชี้แจงเพิ่มเติมกระท�ำเพื่อประวิงคดี หรือจะท�ำให้กำรพิจำรณำวินิจฉัยล่ำช้ำ จะปฏิเสธ
                                    ี
            ไม่รับค�ำร้องเพ่มเติมหรือค�ำช้แจงเพ่มเติมน้น แล้วสรุปข้อเท็จจริง ข้อกฎหมำย พร้อมเสนอควำมเห็นต่อ
                                         ิ
                        ิ
                                               ั
            คณะกรรมกำรก็ได้ ๕
                           ื
                  ข้อ 1๗ เม่อได้รับค�ำร้องแล้ว ให้ศำลหรือเลขำนุกำร แล้วแต่กรณี ส่งส�ำเนำค�ำร้องให้คู่ควำมอีก
                                                                        ั
                                                                   ั
                        ุ
                                                       ิ
                             ู
                      ื
                                                            ั
                  ึ
                              ี
                                                                                �
                                             ี
                                         �
                                           �
            ฝ่ำยหน่งหรอบคคลผ้มส่วนได้เสียทำคำชแจงภำยในสบห้ำวนนับแต่วนได้รบส�ำเนำคำร้อง ให้น�ำควำมใน
                                             ้
            ข้อ ๑๒ มำใช้บังคับแก่ค�ำชี้แจงโดยอนุโลม
                                                                                           ั
                  ข้อ 1๘ ผู้ร้องอำจขอถอนค�ำร้องได้ แต่ต้องกระท�ำก่อนมีกำรอ่ำนค�ำวินิจฉัยหรือค�ำส่งของ
            คณะกรรมกำรในกรณีท่ศำลยังไม่ได้ส่งเร่องไปยังคณะกรรมกำร ให้ผู้ร้องย่นต่อศำลและให้ศำลเป็น
                                               ื
                                ี
                                                                           ื
            ผู้พิจำรณำสั่ง หำกศำลได้ส่งเรื่องไปยังคณะกรรมกำรแล้ว จะยื่นต่อเลขำนุกำรหรือยื่นต่อศำลก็ได้ ในกรณีที่
            ยื่นต่อศำล ให้ศำลรีบส่งค�ำขอนั้นไปยังเลขำนุกำร และให้คณะกรรมกำรเป็นผู้พิจำรณำสั่ง ทั้งนี้ ค�ำขอถอน
            ค�ำร้องตำมมำตรำ ๑๒ แห่งพระรำชบัญญัติให้คณะกรรมกำรเป็นผู้พิจำรณำสั่ง
                                                                                     ื
                                                                           ื
                    ื
                  เม่อศำลหรือคณะกรรมกำร แล้วแต่กรณี อนุญำตให้ถอนค�ำร้อง ห้ำมมิให้ย่นค�ำร้องในเร่องเดียวกันอีก
                        ๖
                                                                                               ื
                                                                                            ึ
                                                                              ึ
                                  ี
                  ข้อ 1๙  ในกรณีท่พระรำชบัญญัติก�ำหนดให้มีกำรส่งควำมเห็นจำกศำลหน่งไปยังอีกศำลหน่งเพ่อ
                                                    ื
                                                                                         ึ
                                      ี
                               ึ
            ท�ำควำมเห็น ให้ศำลซ่งมีหน้ำท่ส่งควำมเห็นส่งเร่องไปยังหน่วยงำนธุรกำรกลำงของอีกศำลหน่งและให้
                                                                               ื
                                                                                     ี
            หน่วยงำนธุรกำรกลำงน้นส่งต่อไปให้ศำลในควำมรับผิดชอบของตนท�ำควำมเห็น เม่อศำลท่รับควำมเห็น
                                ั
                                       ื
                                                     ี
            ท�ำควำมเห็นเสร็จแล้ว ให้รีบส่งเร่องกลับไปยังศำลท่ส่งควำมเห็นโดยตรงและแจ้งให้หน่วยงำนธุรกำรกลำง
            ของตนทรำบ
                  ในกำรส่งควำมเห็นระหว่ำงศำล ให้ศำลที่ส่งหรือรับควำมเห็นส่งเอกสำรในส�ำนวนควำมที่จ�ำเป็นต่อ
            กำรพิจำรณำของอีกศำลหนึ่งไปพร้อมกับควำมเห็นด้วย
                  ในกรณีที่ศำลใดศำลหนึ่งมีค�ำสั่งโอนคดีไปยังศำลอื่นตำมที่ก�ำหนดไว้ในพระรำชบัญญัติให้ศำลผู้โอน
            ส่งมอบส�ำนวนควำมพร้อมพยำนหลักฐำนทั้งปวงในคดีดังกล่ำวไปให้ศำลผู้รับโอนโดยตรงและแจ้งให้
            หน่วยงำนธุรกำรกลำงของตนทรำบ
                  ข้อ ๒๐ กำรท�ำควำมเห็นของศำลจะต้องมีผู้พิพำกษำหรือตุลำกำรครบองค์คณะเช่นเดียวกับท่ก�ำหนดไว้
                                                                                        ี
            ส�ำหรับกำรพิจำรณำพิพำกษำคดีในศำลที่มีหน้ำที่จัดท�ำควำมเห็นนั้น
                  ๕   ข้อ ๑๖ วรรคสำม เพ่มโดยข้อบังคับคณะกรรมกำรวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำท่ระหว่ำงศำล ว่ำด้วยวิธีกำร
                                                                            ี
                                                               ี
                                    ิ
            เสนอเรื่อง กำรพิจำรณำและวินิจฉัย (ฉบับที่ ๗) พ.ศ. ๒๕๖๔
                  ๖   ข้อ ๑9 วรรคสำม แก้ไขเพ่มเติมโดยข้อบังคับคณะกรรมกำรวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำท่ระหว่ำงศำล ว่ำด้วย
                                       ิ
                                                                                 ี
                                                                     ี
            วิธีกำรเสนอเรื่อง กำรพิจำรณำและวินิจฉัย (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๔๘
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50