Page 44 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 44
36
หมวด ๒
กำรยื่นค�ำร้องและกำรเสนอเรื่อง
ข้อ 1๒ ค�ำร้องต้องท�ำเป็นหนังสือ ใช้ถ้อยค�ำสุภำพ และอย่ำงน้อยต้องมีรำยกำรดังต่อไปน ี ้
(๑) ชื่อและที่อยู่ของผู้ร้อง
(๒) ชื่อและที่อยู่ของคู่ควำมอีกฝ่ำยหนึ่งหรือบุคคลผู้มีส่วนได้เสีย
ิ
�
ี
ึ
ื
ี
ั
(๓) เหตุแห่งกำรย่นค�ำร้อง โดยระบุถงศำลท่รบฟ้อง ศำลท่อ้ำงว่ำมีเขตอ�ำนำจ คำพพำกษำหรือ
ค�ำสั่งหรือกำรด�ำเนินกระบวนพิจำรณำใด ๆ ของศำลที่เป็นเหตุให้ต้องยื่นค�ำร้อง
(๔) ค�ำขอให้ศำลหรือคณะกรรมกำร แล้วแต่กรณี มีค�ำวินิจฉัยอย่ำงหน่งอย่ำงใดพร้อมท้งเหตุผล
ึ
ั
สนับสนุน
(๕) ลำยมือชื่อผู้ร้อง
ข้อ 1๓ ควำมสำมำรถของบุคคล กำรมอบอ�ำนำจ และกำรแต่งตั้งทนำยควำมในกำรด�ำเนินกำรตำม
ึ
ิ
ี
พระรำชบัญญัติหรอข้อบังคับน้ ให้เป็นไปตำมกฎหมำยว่ำด้วยวธีพิจำรณำควำม ซ่งใช้บังคับในศำลทม ี
่
ื
ี
กำรด�ำเนินกระบวนพิจำรณำนั้น
ข้อ 1๔ กำรยื่นค�ำร้องตำมมำตรำ ๑๒ แห่งพระรำชบัญญัติ ให้ยื่นต่อศำลใดศำลหนึ่งที่รับฟ้องไว้ก็ได้
ี
ั
ื
ี
หำกเป็นกรณีท่ย่นต่อศำลท่ผู้ร้องไม่ได้โต้แย้งเขตอ�ำนำจศำล ให้ศำลน้นส่งค�ำร้องไปยังศำลท่ผู้ร้องโต้แย้ง
ี
เขตอ�ำนำจศำลเพื่อพิจำรณำท�ำควำมเห็น
ื
ในกรณีท่มีกำรย่นค�ำร้องโต้แย้งเขตอ�ำนำจศำลมำกกว่ำหน่งศำลและแต่ละศำลต้องท�ำควำมเห็น
ึ
ี
็
ื
ั
ส่งไปยังอีกศำลหน่ง เม่อศำลใดท�ำควำมเห็นส่งไปแล้วไม่ต้องท�ำควำมเห็นในเร่องน้นอีก แต่ถ้ำได้รับควำมเหน
ึ
ื
จำกอีกศำลหนึ่งต้องแจ้งให้ศำลนั้นทรำบว่ำได้ท�ำควำมเห็นส่งไปแล้ว
ื
ในกรณีท่ต้องส่งเร่องให้คณะกรรมกำรวินิจฉัย ให้ศำลผู้ส่งแจ้งด้วยว่ำมีคดีซ่งมีข้อเท็จจริงเร่องเดียวกัน
ึ
ื
ี
อยู่ในอีกศำลหนึ่ง
ิ
ั
ั
�
็
ั
ข้อ 1๕ ในกำรจดทำควำมเหนตำมมำตรำ ๑0 วรรคสำม แห่งพระรำชบญญต ให้ศำลจดแจ้ง
ควำมเห็นของคู่ควำมไว้ด้วย
ื
ื
ข้อ 16 กำรย่นค�ำร้องตำมมำตรำ ๑๔ แห่งพระรำชบัญญัติ ให้ผู้ร้องย่นต่อเลขำนุกำรพร้อมส�ำเนำ
ค�ำพิพำกษำหรือค�ำสั่งของศำลที่ขัดแย้งกันและส�ำเนำเอกสำรในส�ำนวนควำมที่จ�ำเป็น
ี
่
ุ
เม่อได้รับค�ำร้องแล้ว ให้เลขำนกำรส่งสำเนำค�ำร้องให้ศำลท่เกยวข้องโดยเร็ว เว้นแต่ค�ำร้องท ่ ี
�
ี
ื
ื
่
้
ั
�
เขำลกษณะตำมขอ ๒๘ และขอ ๒9 แหงขอบงคบน ใหเลขำนกำรเสนอคณะกรรมกำรเพอมคำสงใหจำหนำย
่
ั
ี
้
่
�
้
่
ั
ุ
ั
้
ี
้
้
้
เร่องออกจำกสำรบบควำมโดยยังไม่ต้องส่งส�ำเนำค�ำร้องให้ศำลท่เก่ยวข้อง เม่อคณะกรรมกำรมีค�ำส่งให้
ั
ื
ี
ื
ี
จ�ำหน่ำยเรื่องออกจำกสำรบบควำมแล้ว ไม่ต้องด�ำเนินกำรตำมข้อ ๑๗ วรรคหนึ่ง ๔
๔ ข้อ ๑๖ วรรคสอง แก้ไขเพ่มเติมโดยข้อบังคับคณะกรรมกำรวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำท่ระหว่ำงศำล ว่ำด้วย
ิ
ี
ี
วิธีกำรเสนอเรื่อง กำรพิจำรณำและวินิจฉัย (ฉบับที่ ๗) พ.ศ. ๒๕๖๔
