Page 32 - หนังสืองานพี่ป๋อม
P. 32
“ครูเปรียบเหมือนแม่ผม”
ค าว่า “แม่...ครับ” เป็นค าที่ครูจะได้ยินจากป๋อมเสมอ ในทุกวันแม่ วันที่ 12
สิงหาคม ของทุกปี ป๋อมจะโทรมาหา มาอวยพรครูเสมอ ซึ่งครูก็คิดมาตลอดเช่นกันว่าป๋อมก็
เปรียบเป็นลูกชายคนหนึ่งของครู ด้วยความที่ครูเห็นป๋อมมาตั้งแต่เด็ก ๆ มากินมานอน มา
เลี้ยงน้อง (ลูกของครู) มาเป็นลูกเป็นหลานที่บ้านของครู เพราะบ้านของเราผูกพันกันมานาน
ตั้งแต่บรรพบุรุษด้วยเชื้อสายบ้านดนตรีเหมือนกัน และในทุกความเติบโต และความส าเร็จ
ของป๋อม ครูได้เฝ้ามองและยินดีกับความส าเร็จนั้น ๆ มาโดยตลอด ถึงแม้เราต่างมี
ภาระหน้าที่ที่ต้องท าในเส้นทางของตัวเอง แต่เมื่อไรก็ตามที่มีโอกาสมีเวลา ป๋อมก็จะมาหาที่
บ้านบางขุนพรหมหรือโทรศัพท์มาทักทาย ถามสารทุกข์สุกดิบ มาปรึกษาเรื่องราวต่าง ๆ อยู่
เสมอ
ในช่วงที่ป๋อมไม่สบาย ครูมีโอกาสไปเยี่ยมป๋อมที่บ้าน กับครูสมชาย ทับพร ซึ่งป๋อม
จะเรียกอย่างสนิทสนมว่าน้าชาย ครูสบายใจแล้วที่เห็นว่าป๋อมมีคู่ชีวิตที่ดี ที่คอยดูแลป๋อม
ป๋อมยังคงจดจ าเรื่องราวและทบทวนบทเพลงต่างๆ รวมถึงกล่าวถึงพี่ๆ น้องๆ ในวงการ
ดนตรีไทยด้วยความรักและระลึกถึงเสมอ ป๋อมไม่เคยยอมแพ้กับโรคภัยไข้เจ็บ พยายาม
รักษาตัว รักษาสุขภาพ เพื่อให้กลับมาแข็งแรง กลับมาโลดแล่นบนเวทีการแสดงอีกครั้ง แต่คง
เป็นเพราะเทวดานางฟ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก ท่านคงอยากฟังบทเพลงของป๋อมบ้าง
จึงมาพรากป๋อมจากพวกเราไป แต่ครูขอให้ป๋อมรับรู้ไว้ว่า แม้ร่างกายป๋อมจะไม่อยู่กับพวกเรา
แล้ว แต่ความดีและความสามารถของป๋อมยังคงประทับอยู่ในหัวใจพวกเราเสมอ
ท้ายนี้ครูขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก ช่วยโปรดดลบันดาลให้ ป๋อม
ไปสู่สุขคติในสรวงสวรรค์ มีความสุขในสัมปรายภพตลอดไป
ด้วยรักและอาลัย
ครูอรทัย ทับพร (แม่ถ้วย) และครูสมชาย ทับพร (น้าชาย)
13
