Page 84 - ŞamataPlus Magazin Sayı 22

Köşe Yazısı

Muzaffer İzgüsüz

Yazın Öksüz

Muzaffer İzgü için herkesin mutlaka söyleyeceği anılası hoş sözleri vardır.
Ben yazarımızın yapıtıyla çok kitap okuduğumdan dolayı okulumuzun kütüpha-
nesinde ilkokul sıralarında tanıştım. O zamanlar okullarımızın ciddi anlamda içeri
dolu büyük bir oda olarak ayrılan kütüphaneleri olurdu. Şimdi okulların kütüp-
haneleri neredeyse kuş gibi kaldı ya da sevimsiz köşe, bodrum katı vs yerler oldu.
Nedeni malum sınıflar yetmiyor. Herneyse… Muzaffer İzgü’den okuduğum bir mi-
zah öykü kitabı beni çok etkiledi. Öncelikle onun kitapları ve yanı sıra Aziz Nesin’in
kitaplarını arar oldum.Öğrencilik yıllarımdan edindiğim deneyimle nerede haylaz,
kitaba dokunmayan öğrenci görsem bu iki yazarımızın bir kitabını armağan ettim. Hatice Altunay - Yazar

nun yüzünü, sesini tanımadan kütüphaneler haftasında ben de Atatürk biliyordum. Bilen biliyordu. Kuyruk uzundu
önce yazdıklarının hayranı olan ilköğretim okulu öğrencilerinin içinde olan kimseye yüzünü kırıştırmadı, gülen yüzüyle
ben Yazın öğretmeni olmuştum. kızımla imza kuyruğundaydım.İçtenliğini, imza sürdü gitti.
Oİlk görev yerim Zara Lisesine insan sevgisi dolu yüreğini orada tanıdım. Yıllar yılları kızılca kıyamet kovaladı. Mu-
taşıdım onun yapıtlarını, orada çok sevildi. Kızımın yanaklarından öptü. Kitabıyla ilgili zaffer İzgü’nün bir daha Marmaris’e gelişi
Görev yaptığım okulun ne yazık ki kütüpha- açıklamalar yaptı, adına imzaladı, yan yana olmadı. Ben yazarlık sevdam içinde ilk şiir
nesi yoktu. Okulun öncelikleri çok olduğun- fotoğraf makinesi olan arkadaşım fotoğra- kitabımı, öykü kitaplarımı imzaladım ona.
dan kütüphaneye ancak benim tayinimin fını çekti. Kızım “Ben Muzaffer amcayı çok İzmir Fuarına gidişimde izini yokladım.
çıktığı yıllarda kavuşuldu. Ben öğrencileri- sevdim” diye diye kitabını okumakla kalma- Kucaklaştık. “Evren gitti mi?” sorusunu hiç
min “ayaklı “kütüphanesiydim. Bilgi anla- yıp bana anlattı, babasına anlattı. Muzaffer ihmal etmedi. Akıbeti gerçekleşince de hiç
mında demiyorum. Memleketim Egeden iki İzgü’nün dokunuşuyla kızım mizahı sevdi. sormadı.
büyük valizle dönerdim okuluma. Birinde Kütüphane müdürümüz Şenay Hanım o Son yıllarda gidebildiğim her fuarda bul-
yalnızca kitaplar olurdu. Tüm sınıflarım yarı- kadar gayretliydi ki o zamanlar yazar takı- dum onu. İki lafın belini kırdık. Fotoğraf
yıl tatiline kadar bir bavul kitabı değiştirerek mından korkulmazdı da… Muzaffer İzgü karelerine gülümsedik. Eşini çok seven bir
okurlar kitaplardan sorumlu öğrencim bana birkaç kez geldi Marmaris’e Her sefer de yazardı onun rahatsızlıklarından dem vurur-
teslim ederdi. Özellikle Muzaffer İzgü’nün “Kenan Evren burada mı?” sorusunu sordu. du. Bir de duyduk ki eşi vefat etmiş. Yüreğim
kitaplarını ihmal etmezdim. Döne dolaşa Yüzkarası, utanılası sözcükleri boğazımız- sıkıştı sanki yine de aradım onu başsağlığı
okuduğum ki defalarca okuduğum “Zıkkı- dan yutarak. için. En büyük aşkını kaybetmişti zor konu-
mım Kökü” ilaç gibi gelirdi öğrencilerime. Onunla Marmaris’te geçen son anımız da şuyordu, içim ezildi, aramasam olmazdı. O
Bana dokunan, öğrencilerime yeni ufuklar İçmeler Sanat Sokağı açılışında epey yazar benim inci tanem bir yazar. Onun sayesinde
açan yazarımızla yüz yüze gelişim yıllarımı davet edilmişti. Marmaris halkı hayran oldu- başta kızım ve nice gençler yönlerini buldu.
aldı. ğu yazarların kitaplarını alıyor, imzalatıyor- Onunla en son İzmir kitap fuarında ku-
Eş durumu tayini ile Marmaris’e gelmiştim. du.İlk kez Marmaris’te sanat adına sokakta caklaştık. “İyi değilim çok kötüyüm. Eşimi
Burada da ilkin “Zıkkımın Kökü”ile başladım. bir etkinlik yapılıyordu.Etkinliği kotaran özledim onun yanına gitmek istiyorum. Onu
Bir Sivas Zara’da yarattığım etki olmadı. Umur Özlüer ve değerli eşi Selma Sonat ve çok özledim dedi elleri titriyordu benim de
“Devletin Malı Deniz Yemeyen Domuz” sanat ekibiydi.İlk kez insanlar böylesi bir gözlerime yaşlar doldu. Ellerimi sıkıca tuttu
daha çok beğenildi. Egenin gençleri kitaba etkinliğe inanılmaz ilgi gösteriyordu.Kırk yıl uzunca durdu. Yeniden vedalaştık.
çok yabancı değildi. Sonra bu bölgenin düşünsem aklımın ucundan geçmeyecek “Sağlığınız düzelir, yine görüşürüz .” dedim
çocuklarının yönlendirmeyi sevmediklerini bir ana tanıklık ediyordum Muzaffer İzgü inanmak isteyerek.
fark ettim. Yalnızca Aziz Nesin ve Muzaffer okur kuyruğunda. Ben de başarılı öğrencile- “Bu yıl gideceğim yanına, hissediyorum .”
İzgü’nün beğendiği kitabı okusun diyerek rim adına kitap alacaktım. Kızımın okulunda dedi.
gençleri seçenekli bıraktım daha etkili imza günü yapılmış o almıştı kitaplarını. Sözün bittiği yerdeydi. Onu son görüşüm
sonuçlar aldım. Mesleğimin on yılını çoktan Bekleme sırasında korumalar araya girdi böyleydi. Hasta olduğu ile ilgili haberler
devirmiştim, fakat Muzaffer İzgü ile bir türlü iki adım önümüzde Kenan Evren. Muzaffer alıyorduk ki henüz ruhunu teslim etmeden
tanışma olanağım olmamıştı. Mutlaka yüz İzgü ‘nün karşısına dikildi.”Kitabınızı imzalar “ölümü seçti” haberi ile kahrolduk. Nasıl bir
yüze tanışacağım diyor asla umudumu mısınız ?”cümlesinin öncesini duyamadım. mantık ki sonsuza ruhunu teslim etmeden
yitirmiyordum. Beynimin içinde bir şeyler döndü durdu. Ne öldü haberi yapabiliyorsun. İnsanoğlu
Marmaris’e geldiğim zaman ilçe kütüp- yüzle ne astarla desem… Dondum, şaşkın ölümü nasıl seçiyor ki intihar mı etti de
hanesine düzgün bir yer bulunamamıştı. şaşkın bakıyorum. Masasındaki kitapların- seçti.Hangi kafanın ağırlığını taşıyor zavallı
Merkezden uzak birçok amirliğin bir arada dan kafasını kaldırdı renkli ışıltılı gözlerini iri yaratıklar!…
toplandığı eski bir binanın küçük bir odasıy- iri açtı. Yazarımızın geride kalan yakınları, sevdikle-
dı kütüphane, sağlık ocağı, ilçe milli eğitim “Paşam ben size ne diyeyim.” ri, dostları, arkadaşları üzülmesinler
arasında sıkışıp kalmış bir yer. Kütüphane- “Ne deyip imzalayayım kitabımı.”dedi öfke Bir kişi ölür yüreklerde yaşar/Bir kişi ölür adı
sinin olması güzeldi. Binadan tüm birimler tonu olmayan tok bir sesle… toz olur. Ardından bu kadar genç, çocuk, ye-
taşındı. İlçe Kütüphanesi de Marmaris Be- Yeniden gözlerini indirdi kitaplarına. İleti tişkin, yazar, çizer dokunuyorsa ruhuna bilin
lediyesinin yan tarafına taşındı. Kütüphane alınmıştı. Korumlar eşliğinde aramızdan ki o aramızda yaşıyor. Ruhu bizleri duysun.
öncekinden kat kat güzel oldu. Kütüphane çekilip gittiler. Toprağına huzur dolsun
sorumlusu Şenay Hanım canla başla çalıştı. Anın tanıklığında yasaklı ceza kestiği yüz
Muzaffer İzgü imza gününe davet edildi aydından biri de Muzaffer İzgü idi. Ben Hatice ALTUNAY

82 Kasım 2017