Page 18 - E-bookAyutthaya99_Neat
P. 18
วัดมเหยงคณ์
้
วัดมเหยงคณ์ตังอยู่ตะวันออกนอกเกาะเมืองคำาว่า“มเหยงคณ์”มาจากภาษาบาลีว่ามหิยังค์
้ ่ ่
แปลว่าภูเขาหรือเนินดิน ในสมัยกรุงศรีอยุธยาวัดนีเป็นวัดทีสำาคัญอีกวัดหนึงมีฐานะเป็นพระอาราม
์
หลวงฝ่ายอรัญวาสี พระสงฆ์ปฎิบัติทางวิปัสสนาธุระเจ้าอาวาสมีสมณศักดิเป็นพระธรรมกิจ
่ ้
สภาพโบราณสถานโบราณวัตถุทีวัดแห่งนียังคง
เหลืออยู่ บ่งบอกถึงศิลปะการสร้างอันประณีตงดงาม
และระดับความสำาคัญของพระอารามได้เป็นอย่างดี
จากบันทึกพงศาวดารเหนือกล่าวว่าพระนางกัลยาณี
พระมเหสีพระเจ้าธรรมราชาแห่งเมืองอโยธยา(เป็น
่
เมืองทีมีมาก่อนกรุงศรีอยุธยา) โปรดเกล้าฯให้สร้าง
้ ่ ่
ขึนเมือปีพ.ศ. ๑๘๕๓ และบูรณปฏิสังขรณ์เพิมเติม
่
ในรัชสมัยเจ้าสามพระยาเมือปีพ.ศ. ๑๙๘๑ หลักฐาน
่ ่ ่ ่ ่
สำาคัญทีสอดคล้องกันคือ ลักษณะทางศิลปกรรมของเจดีย์ทรงระฆังทีมีช้างรอบฐาน ซึงเกียวเนืองกับ
แบบเจดีย์ช้างล้อมในศิลปะสุโขทัย ถึงสมัยรัชกาลสมเด็จ
พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้
่
่
้
ทำาการปฏิสังขรณ์วัดมเหยงคณ์ครังหนึงเมือพ.ศ.๒๒๕๒
เสด็จทอดพระเนตรการปฏิสังขรณ์อยู่เนืองๆ จึงโปรดให้
่ ้ ่
สร้างพระตำาหนักทีประทับขึนบนเกาะแห่งหนึงทางด้านใต้
้
นอกกำาแพงวัดลักษณะเป็นอาคารตึก ๒ ชัน แบบเดียวกับ
ตำาหนักวัดกุฎีดาวและตำาหนักพุทธโฆษาจารย์