Page 95 - 46_LiryDram_2025

Opowieść
A światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła (J.1:5)
o lekturze tomu poetyckiego
pt.
O! NIE!
KBożena Boba-Dyga
Marleny Zynger
Podmiot liryczny raportuje zjawiska współ- czesne jak dziennikarz komentator lub re- porter, a jednocześnie nie stroni od indywi- dualnej opinii. Boi się wpływu AI, porównuje jej stworzenie do antycznej tragedii Kronosa, można powiedzieć zło-wieszczy i zatapia sie- bie w bezradnym MY (s.9). Znamienne, że re- wers każdej strony jest w części NIE! czarny, z białą kropką w centrum uwagi.
Dalej mityczna Europa, która da się porwać Zeusowi „o nowej twarzy” (s.11) dziwnie przy- pomina naszą Europę, która żywi się bajkami i tragikomicznie chce w nie wierzyć. Konte- stuje „dobrze zaopatrzony labirynt” Internetu, który napędza konsumpcję, porównuje gorzko światy pisząc „już nie trzeba zrywać jabłek wystarczy dotknąć ekranu” (s.18).
Zamiast starego porzekadła „lepsze deko han- dlu niż kilo roboty” poetka pisze w wierszu pt. „jak w handlu” – „wszystko może być praw- dą nawet kłamstwo dostępność rozkłada no- gi [...] w biznesie bowiem wszystko może się
siążka poetycka, a może raczej tom po-
ezji pt. O! NIE! Marleny Zynger w kon- trastowej dwubarwnej okładce czy to wyraz buntu przed podziałem na czarne i białe? Przed podziałem „na pół” i „przez pół”? Po- etka krzyczy wykrzyknikiem zdumienia O! i sprzeciwu Nie!
A co dzieje się pod okładką?
Na stronie tytułowej wyjaśnia „żyjemy w dwóch biegunach a pomiędzy nimi pustka”. Pierwsza część książki zaczyna się czarną kartą z białym, wyolbrzymionym NIE! i tu, na po- czątku, znajdziemy zachwyt nad niezależno- ścią kota, który „idzie własną drogą” i robi to, co chce i kiedy chce – drapie lub łasi się i mruczy. Apoteoza kociej niezależności i we- wnętrznej wolności zestawiona z MY – wspól- notą ludzką, a może narodową, pokoleniową czy środowiskową – my jesteśmy „niezbunto- wani bez wyrazu bezradni w bezruchu ukryty grymas wykrzywia twarz...” (s.7) – kontestuje na wstępie poetka.
styczeń–marzec 2025 LiryDram 93