Page 18 - 36_LiryDram_2022

Bojczuka. W sobotnie wieczory, w czytelni Oświecenie dyskutowali na tematy literackie. Łepki należał do lwowskiego ugrupowania poetyckiego Młoda Muza i w tym środowisku nazywano go profesorem.
W Krakowie pracował nad 5. zbiorami opo- wiadań, m.in. Szczęśliwa godzina, Po drodze życia. Drukuje też kolejne tomiki poezji, m.in. Jesień, Na obczyźnie, Dla idei... oraz studia literackie i tłumaczenia na język polski, m.in. Słowo o wyprawie Igora.
Pod względem dorobku literackiego ustępuje tylko I. Franko. Napisał 80 książek, w tym cykl powieści Mazepa. Był organizatorem i wydaw- cą 62. tomów ukraińskiej klasyki.
Po wybuchu I wojny światowej Łepki wyje- chał do Wiednia, gdzie wraz z grupą znajo- mych z „Młodej Muzy”, drukował broszury i zbiory pieśni. W 1915 objęła go mobilizacja.
Bohdan Łepki ** *
Widzisz, bracie mój, Towarzyszu mój, Odlatują szarym sznurem Żurawie w wyraj.
Wołają: kru! kru! kruu! Na obczyźnie umrą, Zanim morze przelecą, Skrzydła zetrą, Skrzydła zetrą.
Migocze w oczach
Nieskończony szlak,
Ginie, ginie w ciemnych chmurach Ślad po żurawiach.
16 LiryDram
lipiec–wrzesień 2022
Jednak nie został wysłany na front, a skie- rowany do pracy kulturalno-wychowawczej w obozie jenieckim w Niemczech.
Po zakończeniu wojny powrócił do ojczyzny, ale wkrótce, w 1920, wyjechał do Berlina. Echa wydarzeń wojennych można odnaleźć w jego wielu utworach: Burza, Intermezzo, Wieczór, Dzwony, Dusza...
W 1925 powrócił do Krakowa, gdzie został profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Okres okupacji niemieckiej był dla Łepkiego niezwykle trudny. Umarł od głodu w 1941 ro- ku na progu swojego krakowskiego mieszka- nia. Pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.
Z książki Апостоли ХХ століття / Apostołowie XX stolecia (Івано-Франківськ, 2020)
1912