Page 64 - ZBL_Uciec przed rakiem

v 4 razy szybsze niż w miesiącach poprzedzających; ostatecznie uzyskano wynik 6,5 roku/rok
w okresie od 9. do 12. miesiąca badania.
Takie korzystne zmiany można wyjaśnić dzięki użyciu odpowiednich badań obrazowych grasicy. Obrazowa- nie metodą rezonansu magnetycznego jednoznacznie wykazało redukcję ilo- ści tkanki tłuszczowej w grasicy i za- stąpienie jej aktywnymi komórkami, w których mogą dojrzewać komórki układu immunologicznego – a przecież o to nam chodzi – o sprawny układ odpornościowy, to on bowiem chroni nas przed nowotworami. Oznacza to, że uzyskano efekt odmłodzenia gra- sicy na drodze zahamowania procesu inwolucji i częściowego wycofania nie- pożądanych zmian w obrębie gruczołu.
Szansa dla każdego
A teraz kwestia najważniejsza – jak ze spektakularnych wyników badania klinicznego, przeprowadzonego w ści- śle kontrolowanych warunkach może skorzystać każdy z nas? Otóż okazu- je się, że jest to możliwe i to bez ko- nieczności dostępu do wymienionych związków użytych podczas badania klinicznego. Przeanalizujmy zatem po kolei każdy z elementów badania. W celu zwiększenia poziomu hormonu wzrostu można stosować post przery- wany. Wykazano m.in., że trzydniowy post zwiększa poziom hormonu wzro- stu do 300 procent, natomiast wydłuże- niu postu do 7 dni towarzyszy wzrost hormonu wzrostu aż o 1250 procent.
Komórki nowotworowe powstają
w naszym ciele każdego dnia. Jednak dzięki sprawnie działa- jącemu układowi immunologicz- nemu nie jest to jednoznaczne
z rozwojem nowotworu.
Pragnę jednak uspokoić tych, których przeraża wizja dłuższego głodzenia się – nie ma potrzeby stosowania tak długiego postu. Wystarczy zastosować post przerywany, który jest znacznie łatwiejszy do zrealizowania. Dłuższe poszczenie niestety nie zwiększa po- ziomu tego hormonu, gdyż kilka dni po jego inicjacji poziom ponownie spada. Zatem możemy mówić tu o impulso- wym wzroście jego stężenia zaraz po rozpoczęciu postu.
Post przerywany
i aktywność fizyczna
Co to jest post przerywany? Otóż ten model żywienia polega na spożywaniu posiłków w tzw. oknie żywieniowym, trwającym optymalnie 6-8 godzin w cią- gu doby. Przez pozostałe kilkanaście godzin należy powstrzymać się od spożywania posiłków i kalorycznych napojów. Post przerywany nie narzuca nam dokładnego czasu trwania okna żywieniowego, a także tego, w których godzinach na przestrzeni doby jeść. Brak jest także dokładnych wytycznych do- tyczących jakości posiłków, jednak nie oznacza to, że rodzaj wybieranych pro- duktów jest bez znaczenia. Zachęcam oczywiście do stosowania odpowied- nio zbilansowanej diety, a nieco więcej szczegółów przedstawię już za chwilę, omawiając strategie umożliwiające uzy- skanie efektów podobnych do tych pod- czas stosowania metforminy.
A wracając do zasadności sto- sowania postu przerywanego jako alternatywy dla przyjmowania hor- monu wzrostu – w ten sposób można
osiągnąć poziomy hormonu wzrostu stanowiące 10-20 procent stężeń hor- monu, zastosowanych w badaniu. Taka strategia żywieniowa ma zatem swoje uzasadnienie.
I teraz nagle staje się jasne, dlacze- go post przerywany redukuje zachoro- walność na nowotwory w podeszłym wieku. Dlatego, że indukują cyklicznie zwiększoną produkcję hormonu wzro- stu, który odmładza grasicę, przez co skuteczniejsza staje się walka komórek układu immunologicznego z komór- kami zmienionymi nowotworowo. Pa- miętajmy, że stosowanie postu to nie jedyny sposób na zwiększenie poziomu hormonu wzrostu. Co jeszcze możemy zrobić? Otóż większe wydzielanie hor- monu wzrostu obserwowane jest pod- czas regularnej aktywności fizycznej. Ale uwaga – nie mówimy tu dowolnej formie treningu, a o treningu o wy- sokiej intensywności. Jest to krótki i bardzo intensywny trening np. sprint.
Przejdźmy zatem do metforminy – w jaki sposób zasymulować efekt jej działania w ciele bez jej przyjmowania, aby uzyskać efekt normalizacji po- ziomu glikemii? Na pewno pomocna będzie aktywność fizyczna, o której mówiłem przy okazji hormonu wzro- stu i wrócę jeszcze, omawiając temat DHEA. Chciałbym jednak podkreślić rolę wyjątkowego ćwiczenia, które skuteczniej niż każda inna forma aktywności umożliwia obniżanie po- ziomu glukozy. Mowa o aktywowaniu niewielkiego mięśnia łydki – mięśnia płaszczkowatego. O jego wyjątkowości świadczy fakt, iż mięsień ten jest nie- mal całkowicie pozbawiony zasobów glikogenu. Jest to zapasowa forma glukozy obecna w mięśniach i zapew- niająca dostępność energii podczas ich pracy. Dlaczego ma to znaczenie dla stężenia glukozy we krwi? Dlatego, że najpierw mięśnie zużywają sku- mulowany w nich glikogen, a dopiero potem sięgają po inne źródła gluko- zy. Natomiast mięsień płaszczkowaty niemal natychmiast zużywa glukozę z krwi (bo jako jedyny mięsień nie ma zapasów glikogenu), co przekłada się na lepszą kontrolę glikemii.
Jak zatem można aktywować pra- cę mięśnia płaszczkowatego? Wska- zana jest każda forma aktywności
64