Page 45 - ของเรา
P. 45
คนสวน
ป้ำพิมพ์ท�ำสวนมำตั้งแต่เด็ก ๆ เพรำะว่ำที่บ้ำนมีไร่เป็นของตัวเอง ภูมิปัญญำในกำรปลูกป้ำก็รู้มำจำกพ่อ
แม่ เช่น ต้องใส่ปุ๋ยคอกก่อนปุ๋ยหมัก แล้วค่อยเอำเมล็ดมำโรย รดน�้ำให้สม�่ำเสมอ ผักก็จะงอกงำม นอกจำกสวนที่
คุณป้ำมีแล้ว ในสมัยก่อนช่วงฤดูร้อนระดับน�้ำในแม่น�้ำโขงจะลดลงเกือบหมด จะท�ำให้มีเกำะดินขนำดใหญ่อยู่
กลำงแม่น�้ำ ชำวบ้ำนหมู่บ้ำนตำมุยรวมถึงป้ำพิมพ์ก็จะไปท�ำสวนริมโขงกัน โดยจะปลูกถั่ว บวบ ผักกำดเอำไว้กิน
คล้ำยพืชสวนครัว คืออยำกกินอะไรก็ปลูกเอำไว้ พอออกดอกออกผลก็ค่อยเก็บกิน ผักที่ได้นั้นชำวบ้ำนก็จะเอำมำ
แลกกัน เช่นบ้ำนนี้มีบวบ บ้ำนนี้มีแตงโมเอำมำแลกกัน ถ้ำมีนำยหน้ำเข้ำมำขอซื้อก็ขำยให้ ได้ปีละประมำณ 6 - 7
พันบำท แต่เดี๋ยวนี้ชำวบ้ำนไม่ได้ท�ำกันแล้ว เพรำะจำกที่เคยเป็นเกำะดินเหนียวก็กลำยเป็นเกำะทรำยแทน ปลูก
อะไรก็ไม่ขึ้น ชำวบ้ำนเลยเลิกท�ำกัน ชำวบ้ำนก็เลยหันไปท�ำอย่ำงอื่นเช่นปลูกมัน รับจ้ำงทั่วไป รับจ้ำงเก็บมะขำม
ส้มโอ เพรำะชำวบ้ำนบำงคนมีสวนค่อนข้ำงใหญ่ เก็บไม่ค่อยทัน จึงได้จ้ำงชำวบ้ำนกันเอง จำกเมื่อก่อนที่มีผลผลิต
มำกเดี๋ยวนี้ก็มีน้อย พอผลผลิตไม่พอชำวบ้ำนก็ไปซื้อที่ตลำดที่ไม่รู้ว่ำมีสำรเคมีไหม ซึ่งก็จะต้องใช้เงินมำกยิ่งขึ้น
