Page 38 - De man die het nieuws voor wilde blijven

- Ja, mooie mensen, strak, met goede teksten, hoe kan ik anders iets leren.
- Maar die mensen gaan meestal bij de film, want dat betaalt beter. - Dus, omdat wij niet genoeg betalen zitten wij met die lelijke docenten opgescheept.
- Ja. En die lelijke docenten met die lelijke kinderen, want ook niet alle kinderen zijn mooi.
- Bah, je lijkt mijn vader wel.
Op het pleintje stond een zeshoekige patattent waar al iemand aan het werk was.
- Ik wil niet meer leren, zei ze.
Hij zei niets. Waarom zou hij. In de verte kwam een man aan fietsen. - Let op, daar komt de broer van mijn moeder. Ik moet even liegen. - Dag Fleur, riep de man in het voorbijgaan, moet je niet naar school?
- Dag Piet, ik bèn op school, .... dit hier is mijn leraar Frans. We doen zo meteen een toets over eten, ‘manger’ weet je wel?
- Oh, wat bijzonderrrr, .. nou daag.
- Sukkel.
- Hou je van de zomer, Fleur, vroeg hij nu hij haar naam wist.
- Geen idee.
Ze keek hem niet aan, ze had hem helemaal nog niet aangekeken. Het leek of het leven buiten hem een andere snelheid had. Hijzelf stond stil en voelde zich een schooljongen. Wat had hij een moeite moeten doen om iets van kennis bij elkaar te schrapen, andere kennis dan die hem thuis werd aangereikt. Alles bij hem thuis was erg, er werd veel over gepraat, maar dat veranderde niets. Hijzelf praatte er niet over omdat hij bang was dat het nog erger zou worden, wat het evengoed werd. Hij wilde daar weg, maar naar wat
36