Page 76 - De man die het nieuws voor wilde blijven

- Ik verwacht niet anders, vrouw, antwoordde hij.
Het meisje kreeg een tweede glaasje zoete wijn. Ze begon zich al een beetje zweverig te voelen.
Kees Z. liep met zijn enveloppe onder de arm richting de ingang van het hotel. Zou hij het durven? Hij was er niet helemaal zeker van dat de man die hij gezien had ook echt de uitgever van de Prinsengracht was. Hij twijfelde want hij had hem alleen uit de verte gezien. Een vriend had hem ooit tijdens een wandeling aangewezen, maar echt goed bekeken had hij hem toen niet.
- Vooruit, met de geit, sprak hij zichzelf toe. Hij meldde zich bij de receptie en werd inderdaad verwezen naar het stel dat midden in de zaal aan tafel zat. Met de moed der wanhoop stapte hij de zaal in en keek recht in het gezicht van mevrouw Van B.
Zij zag alleen haar man.
Overweldigd door de pracht van de wintertuin, de schitterende palmen, de koperen kroonluchters en de vorstelijk gedekte tafels stond hij daar en onderging de grootsheid van de koepel en het interieur als een openbaring. Omkeren kon niet meer dus besloot hij door te zetten en terwijl hij de meters richting het echtpaar overbrugde, liep Swollo door de zaal en opende de deur naar de toiletten.
Kees liep langs de eerste tafel en dat duurde langer dan hij had ingeschat, zijn stappen waren ferm, maar naar mate hij de uitgever naderde vertraagde hij. Op het moment dat hij bij het tafeltje van Van B. arriveerde en zich omdraaide richting de uitgever klonk er vanachter de toiletdeur een pistoolschot, eentje maar.
74