Page 74 - De man die het nieuws voor wilde blijven

Kees Z. gaf een klap op tafel en schudde de blocnotevellen tot een stapel. Klaar, hij was klaar, zijn eerste boek lag voor hem. Nu pas voelde hij de honger en de stijfheid in zijn benen. Hij stond op, keek door de ramen in de Wintertuin, zijn blik spoelde door de hele ruimte.
- Niet veel gasten vanavond, sprak hij voor zich uit, wel een bijzonder gezelschap.
Aan een tafeltje alleen vlak bij de deur van de keuken zat een meisje. Helemaal aan de andere kant schuin achter een palm zat een kleine man te roken. Toen viel zijn blik op de man en de vrouw in het midden en bleef hangen. Met zijn hand en wat adem veegde hij het raam een beetje schoon. De man was lang, donker en slank, de vrouw daarentegen mollig en blond. Ze zaten pontificaal in het midden, dronken een aperitief en de man praatte.
- Het zou best uitgever Van B. kunnen zijn, sprak Kees, terwijl hij meer naar voren boog om de man scherper te kunnen zien. Wat hij zag was een wat ouder echtpaar dat piekfijn in de kleren zat en waarvan de man af en toe zijn hand op die van zijn vrouw legde. Razendsnel liet hij zijn gedachten rondtollen. Stel nou dat het inderdaad de uitgever was, hier recht voor zijn snufferd, eigenlijk binnen handbereik, dan lag hier een kans. Hoe ging hij dit aanpakken? Had hij zijn geloof in God genoeg onderstreept in het voorwoord van het boekje, was alle godslasterlijke taal eruit? Zonder die twee zaken hoefden hij helemaal niet bij Van B. aan te komen. Snel las hij het voorwoord door, ja hier was duidelijk een Christelijk schrijver aan het woord, dus dat zat goed. Toen zocht hij een enveloppe om het manuscript in te doen, poetste zijn schoenen met een theedoek en deed zijn enige nette hemd aan, maar niet voordat hij onder zijn oksels geroken had. Zijn broek was niet vlekkeloos, maar als hij zijn handen flink zou wassen kon hij er mee door.
72