Page 75 - De man die het nieuws voor wilde blijven

J. Swollo was vijf minuten later dan hij had willen zijn. Hij kreeg een mooie plek in het restaurant en bestelde een oude klare. Hij hief het glas.
- Nou gefeliciteerd, ouwe jongen, zei hij en nam een slok.
- Heeft u uw keuze gemaakt, vroeg de ober even later.
- Ja, ik ga voor de stoofpot van konijn, met rode kool en appelmoes, maar nog eerst een ouwe graag en een mooie sigaar.
Precies om zeven uur betrad uitgever Van B. met zijn vrouw de hal van het restaurant om daar door de eigenaar te worden opgevangen. Ze kenden elkaar en Van B. was zo brutaal geweest om gebruik te maken van het feit dat zij elkaar eerder hadden ontmoet en dat bij de reservering vermeld. De eigenaar gaf hen een van de mooiste tafels in de grote zaal tussen de palmen en bood het echtpaar hun eerste drankje aan. De vrouw van de uitgever was de dochter van een jeneverstoker uit Schiedam en wilde ook hier beginnen met een goed glas jenever, Van B. zelf nam een mooie wijn, ze toostten, de eigenaar keek glimlachend toe.
De uitgever opende het gesprek met zijn vrouw door zijn ergernissen uit te spreken over de rotzooi die hij het afgelopen jaar in de buurt had moeten doorstaan. De Jordaan ging op de schop en de grachten die er omheen lagen werden afvoerroutes van het sloopmateriaal. Er lag rommel op de straten van en naar de bouwputten, er werd elke dag geheid, daarbij had hij genoeg van de karren die de hele tijd langs de grachten denderden. Trouwens ook van de brutale kerels die op de steigers stonden en luidkeels schreeuwden en zongen. Hij wilde rust, hij was er aan toe, maar dan moest er wel het een en ander geregeld worden. Zijn vrouw keek hem aan en hij zag dat ze allang door had waar hij heen wilde.
- Ik luister, zei ze.
73