Page 72 - De man die het nieuws voor wilde blijven

dwaalde hij, in zijn veel te nette pak, wat door de Jordaan. Hij kende het daar goed en was ooit zo blij geweest om het allemaal achter zich te laten. Nu regende het ook nog.
Als Kees Z. zijn eigen kansen inschatte om zijn boek uitgegeven te krijgen, was hij niet heel optimistisch. De laatste tijd kwamen er veel Duitse schrijvers naar Nederland en die werden dan door Allert de Lange of Querido uitgegeven. Die schrijvers vluchtten voor het verslechterende politieke klimaat in Duitsland en hadden daar vaak al een hele reputatie opgebouwd. Hij vreesde dat hij niet in hun schaduw kon staan, hij schreef omdat dat hem veel vrijheid en een beetje status gaf. Zijn enige alternatief was ook een stempelkaart aanvragen en twee keer per dag in een lange rij gaan staan. Op straat zijn beviel hem trouwens niet, hij voelde een spanning die hem verontrustte.
Ook op 12 september had uitgever Van B. met zijn vrouw afgesproken om ’s avonds samen te gaan dineren. Het was zijn bedoeling om tijdens het eten over zijn opvolging te praten. Van zijn vijf zonen vond hij er maar twee geschikt, maar hij kende de voorkeur van zijn vrouw niet genoeg om de zaak te regelen zonder haar inspraak.
Piet, uit de keuken van Krasnapolsky, stond opeens in de deuropening van de kaaswinkel. Het meisje verschoot van kleur.
- Als je vader straks naar het café gaat, kom jij dan bij mij in het restaurant eten? hijgde hij meer dan dat hij sprak. We hebben heerlijke verse kippen binnengekregen en er blijft altijd wel wat van over.
- Jezus Piet, hoe zie je dat voor je?
- Toe, kom, het zal je bevallen en weg was hij weer.
70