Page 85 - Altrobiografie
P. 85

Hemker nu, met een scheef lachje: “Ik had dat echt wel door hoor, dat het een grap was, maar ik speelde het mee.”
Maar hàd je de Nobelprijs kunnen winnen?
(Licht geïrriteerd) “Tja, dat weet je nooit. Er hadden voor ik naar Maastricht kwam wel vier artikelen in Nature gestaan, drie van mij en een van Rob Zwaal, over onder meer de rol van vitamine K en van fosfolipiden in de bloedstolling; het zou dan op basis daarvan zijn. Maar wat het echte probleem is: dit onderwerp werd niet eens gezien. Bloedstolling en trombose hebben wetenschappelijk gezien altijd in het verdomhoekje gezeten. Terwijl, ik laat het zien in mijn afscheidsrede, meer dan de helft van de mensen doodgaat door trombose. De hartinfarcten, de beroerten, de doden door kanker: een groot deel daarvan betreft trombose. Ik gefrustreerd door het missen van de Nobelprijs? De frustratie zit meer in de ontkenning van dit gebied in de geneeskunde. In lijstjes van de belangrijkste medische uitdagingen komt het niet voor, de nationale wetenschapsagenda noemt het niet. Als je op een feestje zegt dat je kankeronderzoeker bent hangt iedereen aan je lippen, als ik zeg dat ik de bloedstolling onderzoek, vragen ze: waar is de bar?”
Even terug naar die ijdelheid.
Met een brede glimlach: “Natuurlijk, dat ben ik ook. Weet je, mensen die graag college geven, die graag op het toneel staan, die hebben allemaal iets van: kijk mij eens. Dat moet je ook hebben, anders geef je geen goede voordracht. Mensen die mij niet mogen, noemen me ook nog een opschepper. Of een narcist, maar dat klopt niet, dat is een term uit de psychiatrie, dat is een afwijking.” Hij weet er iets van: Hemkers vrouw Constance, Stannie voor vrienden, is psychiater en psychoanalytica.
We zijn intussen verhuisd naar de computerkamer. Daar toont Hemker op het scherm de plaatjes die hij tijdens zijn afscheid op 17 mei wil laten zien. Verstokt wetenschapper als hij is ziet hij er geen been in om ook een armzalige alfa de ins and outs van trombinevorming, van bloedplaatjes, van de flip-flop en wat al niet uit te leggen, verluchtigd met diagrammen. En hij vertelt enthousiast over wat zijn volgende kunstje gaat worden. Wat is het geval? Er is een nieuw type geneesmiddel tegen trombose, dat werkt door de trombinevormende capaciteit van het bloed te verminderen. Het wordt geleverd in de vorm van een pil, in standaarddosering. Hemker: “Die werkt bij 80 procent van de patiënten goed, bij 20 procent niet. Die krijgen te veel of te weinig, en dan krijgen ze ofwel bloedingen ofwel trombose. Er zijn wereldwijd miljoenen patiënten, dus je hebt het over tienduizenden die problemen ondervinden. De industrie koopt dat af via schikkingen, ik heb uitgerekend dat ze dat gemiddeld 30 duizend dollar per keer kost. Dat kunnen ze gemakkelijk voorkomen door een test die wij hebben uitgevonden, waaraan je kunt zien wie welke dosis nodig heeft. Als ze morgen op de stoep staan en mij 1 promille van hun schade geven, zo’n kwart miljoen dollar, dan hebben ze die test binnen twee jaar. Maar ja, die dingen gaan langzaam, ik weet niet of ik het nog ga meemaken.”
Wanneer ga je dood dan?
“Nou, vanaf mijn vroegste jeugd denk ik al: op mijn 88e. Mijn overgrootvader, mijn grootvader, mijn vader, allemaal gingen ze dood met 88, 89. Ik hoop dat het opschuift, de dokters zijn knapper geworden, dus wie weet.”
Wammes Bos
85


































































































   83   84   85   86   87