Page 24 - Memories van Arie Bastiaan Slaaakweg
P. 24
Wij hadden bijna geen munitie. Van Jan Veldkamp kreeg ik twee patro- nen, hij had er vijf. Zo hebben we een tijd in het riet gezeten.
Na enige tijd gingen we naar de haven van het dorp. Bij de koningsboom stond een auto vol munitie. We konden er niet aankomen, omdat de kis- ten dichtgeschroefd waren.
In de verte op de Steenweg zagen we de Duitsers aankomen marcheren, netjes in het gelid.
Wij gingen naar het havenhoofd. De Duitsers waren ons al zover gena- derd dat de handgranaten langs onze benen vlogen. De commandant van de Pontonniers riep dat we weg moesten varen. De derde jongen die voor mij liep op de loopplank werd doodgeschoten door de Duitsers.
Op het moment dat we wegvoeren stonden er verschillende Duitsers aan de kant met een machinegeweer in de hand. Wij hadden een karabijn uit 1917! Een van de Nederlandse soldaten wilde een Duitser neerschieten, dat lukte niet. Wel werd hij drie keer geraakt. Toen probeerde korporaal
22
