Page 191 - In de ban van bloedstolling
P. 191
sterk van patiënt tot patiënt en zal vaak geen groot ongemak opleveren. Alleen bij operaties, menstruatie en tandheelkun- dige ingrepen zal er meer bloedverlies optreden. Bij de zeer zeldzame maar tevens ook meest ernstige variant is de VWF volkomen afwezig.
Bouma maakte gebruik van een test waarbij de adhesie wordt bepaald – het kleven van plaatjes aan een oppervlak. In deze test wordt vers afgenomen en met heparine behandeld bloed door een met glasparels gevulde kolom gepompt. De bloed- plaatjes verkleven aan het ppervlak waardoor het aantal gedu- rende de passage van het bloed door de kolom afneemt.
Als de plaatjes niet goed plakken kan dat wijzen op de ziek- te van Von Willebrand, Glanzmann, Bernard-Soulier of ande- re afwijkingen. Bouma ontdekte dat cryoprecipitaat bereid uit normaal plasma een afwijkende test met het bloed van een patiënt met de ziekte van Von Willebrand corrigeerde. Cryop- recipitaat dat was bereid uit plasma van een patiënt met de ziekte van Von Willebrand corrigeerde de glaspareltest juist niet. In diezelfde periode hoorde Bouma dat Van Mourik erin geslaagd was om factor VIII te zuiveren. Bouma besloot daar- om Van Mouriks factor VIII-preparaat in de glaspareltest te ge- bruiken om na te gaan of dit de afwijking kon corrigeren.
167