Page 214 - In de ban van bloedstolling

die door de hoge stromingssnelheid open blijven. Uit de afzettingen van fibrine en andere eiwitten op de wand van dit soort vaten ontstaat op den duur een eiwitmengsel dat de stolling niet veel meer activeert waardoor het gevaar van levensbedreigende stolsels wordt voorkomen.
Hoewel Hemkers belangstelling niet direct uitging naar con- tactactivatie, merkt hij wel meteen dat ook eiwit-lipide inter- acties, die een grote rol spelen bij de vorming van enzym- complexen op membranen, met dit instrument in detail be- studeerd kunnen worden. In 1970 werd daarom al in Leiden een ellipsometer geïnstalleerd. Dat was aanvankelijk een nog- al primitief instrument dat eigenlijk te onnauwkeurig was voor het analyseren van het Vroman-effect. Hemker wilde het daar- om zo aanpassen dat het verloop van de hechting van stol- lingsfactoren aan membranen kan worden gemeten. De eer- ste jaren werden geheel besteed aan de ontwikkeling van dit apparaat – eerst nog in Leiden, later in Maastricht. Toch volg- den de successen snel met onderzoek naar een onderwerp dat Hemkers aandacht had: het protrombinase-complex – het en- zymcomplex met factor X en V dat protrombine omzet in trom- bine.
In 1976 werd in het eerste proefschrift aan de nieuwe universi- teit van de hand van Peter Cuypers een nieuwe biochemische techniek geïntroduceerd die op de principes van de ellipso- meter was gebaseerd. Niet eerder was het mogelijk om precies te meten met welke snelheid eiwitten zich aan een membraanoppervlak hechten. Ook kon het raadsel over hoe protrombine het protrombinase-complex bereikt worden
190