Page 45 - Geluk

Een dik jaar later hoorde ik dat Louise was getrouwd en een zoontje van zes maanden had.”
Plotseling zag Ben Elaine’s waarheid. Nee, Marsman was verbrod. ‘Groots meeslepend wil ik leven, hoor je Elaine. Weer vooral ook het gespuis van vrouwen buiten uw hart, het is slecht te vertrouwen en niets gedaan, zwicht nooit voor lippen: samenzijn is een leugen en alle kussen verraad; alleen een hart dat tegen eigen ribben slaat is een zuiver hart op een zuivere maat.’
Hij stond op, gaf Elaine een kus op haar voorhoofd: “Het ga je goed!” En vertrok.
❦
Ben had besloten zelf maar een antwoordbrief te schrijven:
Lieve Bennie,
Dank voor je brief, ik moest wel even slikken, maar eerlijk was je wel. Aan de ene kant ben ik blij dat ik nu weet hoe je denkt, aan de andere kant schaam ik me dat ik je met zo’n groot probleem heb opgezadeld. Ik kon niet anders. Nu wel. Alles is anders geworden. Jij bent volwassen. Ik niet meer aanspreekbaar. Dat klaart de lucht. Voor mij in ieder geval.
Je vader, daar heb ik kortstondig veel van gehouden. Ik dacht even dat wij bij elkaar hoorden. Daarom wilde ik jou ook zo graag. En ondanks dat Philip, zo heette hij, vertrokken is (nee hij is voor zover ik weet niet overleden) ben ik altijd, maar dan ook altijd gelukkig geweest dat jij in mijn leven bent gekomen. En treur niet, je bent niet genetisch behept, Philip was geen klootzak, hij was alleen een veel te jong ventje om de taak van
43