Page 97 - 06_การปองกนและปราบปรามการทจรต_Neat

๙๐

ในกรณีที่พนักงานอัยการเห็นควรสั่งไมฟอง แตคณะกรรมการ ป.ป.ท. มีมติยืนยันใหฟอง
ใหสงเรื่องใหอัยการสูงสุดวินิจฉัย คําวินิจฉัยของอัยการสูงสุดใหเปนที่สุด

บทบัญญัติในมาตรานี้ใหนํามาใชบังคับในกรณีที่พนักงานอัยการยื่นอุทธรณ ฎีกา
หรือถอนฟอง ถอนอุทธรณ ถอนฎีกา โดยอนุโลม

ÁÒμÃÒ ôö ในกรณีที่พนักงานอัยการมีคําสั่งฟองและจําเปนตองนําตัวผูถูกกลาวหา
ไปศาลใหแจงใหผูถูกกลาวหามาพบพนักงานอัยการตามเวลาที่กําหนดและในกรณีมีความจําเปนตอง

จับตัวผูถูกกลาวหา ใหพนักงานอัยการแจงพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจที่มีเขตอํานาจเหนือทองที่
ที่ผูถูกกลาวหามีภูมิลําเนาหรือที่อยูเปนผูดําเนินการ และเพื่อการนี้ใหผูบังคับบัญชา หรือผูมีอํานาจ

แตงตั้งถอดถอนเจาหนาที่ของรัฐผูถูกกลาวหา พนักงานฝายปกครองหรือตํารวจดังกลาว มีอํานาจ
รองขอตอศาลที่มีเขตอํานาจเหนือทองที่นั้นใหออกหมายจับได ทั้งนี้ ใหนําบทบัญญัติเรื่องการจับ

การขังและการปลอยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาใชบังคับ
ในกรณีที่มีการจับกุม ใหพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจสงตัวผูถูกจับพรอมทั้งบันทึก
การจับไปยังศาลแลวแจงใหพนักงานอัยการทราบภายในสี่สิบแปดชั่วโมง

ÁÒμÃÒ ô÷ [ñö] กรณีที่ผูถูกกลาวหาเปนบุคคลที่อยูในอํานาจศาลทหาร ในการดําเนิน
คดีอาญาตามมาตรา ๔๕ และมาตรา ๔๖ ใหเปนอํานาจหนาที่ของอัยการทหาร ในกรณีเชนนั้นอํานาจ

ของอัยการสูงสุดตามมาตรา ๔๕ วรรคสาม ใหเปนอํานาจของเจากรมพระธรรมนูญ
ÁÒμÃÒ ôø ในการไตสวนขอเท็จจริง ถาคณะกรรมการ ป.ป.ท. เห็นควรตรวจสอบทรัพยสิน

และหนี้สินของเจาหนาที่ของรัฐผูถูกกลาวหา และเปนกรณีที่เจาหนาที่ของรัฐผูนั้นตองยื่นบัญชีแสดง
รายการทรัพยสินและหนี้สินไวตอคณะกรรมการ ป.ป.ช. แลว ใหคณะกรรมการ ป.ป.ท. ขอความรวมมือ

จากคณะกรรมการ ป.ป.ช. ใหสงบัญชีแสดงรายการทรัพยสินและหนี้สินที่ยื่นไวมาใหตรวจสอบได
แตถาเปนกรณีที่เจาหนาที่ของรัฐผูถูกกลาวหามิไดเปนผูที่ตองยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพยสินและ

หนี้สินไวตอคณะกรรมการ ป.ป.ช. ใหคณะกรรมการ ป.ป.ท. มีอํานาจสั่งใหเจาหนาที่ของรัฐผูนั้น
ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพยสินและหนี้สินของตน คูสมรส และบุตรที่ยังไมบรรลุนิติภาวะตอ

คณะกรรมการ ป.ป.ท. ตามรายการและภายในเวลาที่คณะกรรมการ ป.ป.ท. กําหนดได
ในการไตสวนตามวรรคหนึ่งหรือในกรณีอื่นใดที่คณะกรรมการ ป.ป.ท. มีเหตุอันควร

สงสัยวาเจาหนาที่ของรัฐผูถูกกลาวหารํ่ารวยผิดปกติหรือมีทรัพยสินเพิ่มขึ้นผิดปกติใหสงเรื่องทั้งหมด
พรอมทั้งสํานวนการไตสวนและเอกสารหลักฐานที่เกี่ยวของใหคณะกรรมการ ป.ป.ช. ดําเนินการตาม

อํานาจหนาที่ตอไป ในกรณีเชนนั้นคณะกรรมการ ป.ป.ช. จะถือเอาสํานวนการไตสวนขอเท็จจริงของ
คณะกรรมการ ป.ป.ท. เปนสํานวนการไตสวนขอเท็จจริงของคณะกรรมการ ป.ป.ช. โดยจะไตสวน
ขอเท็จจริงเพิ่มเติมดวยหรือไมก็ได

ในกรณีที่คณะกรรมการ ป.ป.ช. ไตสวนแลวเห็นวาเจาหนาที่ของรัฐผูนั้นมิไดรํ่ารวย

ผิดปกติหรือมิไดมีทรัพยสินเพิ่มขึ้นผิดปกติ แตมีกรณีตองดําเนินการเกี่ยวกับการทุจริตในภาครัฐ