Page 106 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๙๓

ถาเปนสามีภริยาที่ชอบดวยกฎหมายกระทําตอกันในความผิดที่ระบุในมาตรา ๗๑
ไดรับผลโดยไมตองรับโทษในความผิดนั้น แตถือวาการกระทํานั้นเปนความผิดอยู และไดรับการ

ยกเวนโดยไมตองรับโทษนี้เปนเรื่องเหตุสวนตัวของสามีภริยา ฉะนั้น ในกรณีที่มีบุคคลอื่นรวมในการ
กระทําผูนั้นจึงอาจมีความผิดฐานเปนตัวการหรือผูสนับสนุน หรือรับของโจรตามที่ผูอื่นกระทําลงไป

ÁÒμÃÒ ÷ñ นี้ จะตองเปนความผิดเฉพาะที่สามีภริยากระทําตอกัน คือ ฝายหนึ่งเปน
ผูกระทําอีกฝายหนึ่งเปนผูเสียหาย ถาเปนการกระทําตอผูอื่นซึ่งเปนผูเสียหายแลว ยอมไมไดรับ

ยกเวนโทษตามมาตรา ๗๑ เชน ภริยาลักทรัพยของผูอื่นไปใหสามี สามีรับเอาทรัพยนั้นไวโดยรูวา
เปนทรัพยที่ภริยาลักมา ดังนี้ ภริยายอมมีความผิดฐานลักทรัพย สามีก็มีความผิดฐานรับของโจร

เพราะไมใชสามีภริยากระทําตอกัน แตคนอื่นคือเจาของทรัพยที่ถูกลักเปนผูเสียหาย แตถาเปนกรณี
คนอื่นลักทรัพยของสามีหรือภริยามาแลว สามีหรือภริยารับทรัพยนั้นไวโดยรูวาเปนทรัพยที่ลักมาดังนี้

สามีหรือภริยานั้น ไมตองรับโทษเพราะถือวาเปนการกระทําตอกันระหวางสามีภริยาตามมาตรา ๗๑
แตถาเปนสามีภริยาที่ไมชอบดวยกฎหมาย ไมไดรับการยกเวนตามมาตรา ๗๑ แตการกระทํา
อาจไมตองรับโทษ คือ การกระทําอาจไมเปนความผิด เชน ขาดเจตนา เปนตน

ÁÒμÃÒ ÷ñ ÇÃäÊͧ ความผิดดังระบุมานี้ ถาเปนการกระทําที่ผูบุพการีกระทําตอ
ผูสืบสันดาน ผูสืบสันดานกระทําตอผูบุพการี หรือพี่หรือนองรวมบิดามารดาเดียวกันกระทําตอกัน

แมกฎหมายมิไดบัญญัติใหเปนความผิดอันยอมความได ก็ใหเปนความผิดอันยอมความได และนอกจากนั้น
ศาลจะลงโทษนอยกวาที่กฎหมายกําหนดไว สําหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได

คํา͸ԺÒÂ
๑. คําวา “¤ÇÒÁ¼Ô´´Ñ§ÃкØÁÒ¹Õé” หมายถึง ความผิดตามมาตราตางๆ ที่ระบุไวใน

มาตรา ๗๑ วรรคแรก แตการกระทําตามวรรคสอง เปนการกระทําระหวางบุคคลอื่นไมใชสามีภริยา
กระทําตอกันแยกพิจารณาได

๑.๑ บุพการี กระทําตอผูสืบสันดาน ผูสืบสันดานกระทําตอบุพการี คําวา บุพการี
หมายถึงผูสืบสายโลหิตนับโดยตรงขึ้นไป คือ พอ แม ปู ยา ตา ยาย ทวด ¼ÙŒÊ׺Êѹ´Ò¹ หมายถึง

ผูสืบสายโลหิตโดยตรงลงมา คือ ลูก หลาน เหลน ลื้อ
คําวา บุพการี หรือผูสืบสันดาน นี้ จะชอบดวยกฎหมายหรือไมนี้ ศาลฎีกาไดเคย

วินิจฉัยวา หมายความถึง ผูสืบสันดานตามความเปนจริง แมบิดามารดาของตนจะมิไดจดทะเบียนสมรส
กันก็ตาม ºØμùÑ鹡ç¶×ÍÇ‹Ò໚¹¼ÙŒÊ׺Êѹ´Ò¹ (ฎีกาที่ ๓๐๓/๒๔๙๗, ๑๕๒๖/๒๔๙๗) โดยใหเหตุผลวา

คําวาผูสืบสันดานตามกฎหมายมิไดบัญญัติจํากัดไวประการใด ซึ่งในมาตรา ๗๑ วรรคสองนี้ ก็มิได
จํากัดไวประการใดเชนกัน ฉะนั้น คําวา บุพการีหรือผูสืบสันดานตามมาตรา ๗๑ วรรคสองนี้ บัญญัติไว
เปนคุณแกผูกระทําความผิด จึงนาจะถือวาบุพการีหรือผูสืบสันดานตามความเปนจริง เพื่อเปนคุณแก

ผูกระทําความผิด