Page 113 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๑๐๐

(๓) ในกรณีที่ศาลมอบตัวเด็กใหแกบิดา มารดา ผูปกครอง หรือบุคคลที่เด็กนั้น
อาศัยอยูตาม (๒) ศาลจะกําหนดเงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติเด็กนั้นเชนเดียวกับที่บัญญัติไวใน

มาตรา ๕๖ ดวยก็ได ในกรณีเชนวานี้ ใหศาลแตงตั้งพนักงานคุมประพฤติหรือพนักงานอื่นใด
เพื่อคุมความประพฤติเด็กนั้น
(๔) ถาเด็กนั้นไมมีบิดา มารดา หรือผูปกครอง หรือมีแตศาลเห็นวาไมสามารถดูแล

เด็กนั้นได หรือถาเด็กอาศัยอยูกับบุคคลอื่นนอกจากบิดา มารดา หรือผูปกครอง และบุคคลนั้น
ไมยอมรับขอกําหนดดังกลาวใน (๒) ศาลจะมีคําสั่งใหมอบตัวเด็กนั้นใหอยูกับบุคคลหรือองคการที่ศาล

เห็นสมควรเพื่อดูแล อบรม และสั่งสอนตามระยะเวลาที่ศาลกําหนดก็ไดในเมื่อบุคคลหรือองคการนั้น
ยินยอม ในกรณีเชนวานี้ ใหบุคคลหรือองคการนั้นมีอํานาจเชนผูปกครองเฉพาะเพื่อดูแล อบรม และ

สั่งสอน รวมตลอดถึงการกําหนดที่อยูและการจัดใหเด็กมีงานทําตามสมควร หรือใหดําเนินการคุมครอง
สวัสดิภาพเด็กตามกฎหมายวาดวยการนั้นก็ได หรือ

(๕) สงตัวเด็กนั้นไปยังโรงเรียน หรือสถานฝกและอบรม หรือสถานที่ซึ่งจัดตั้งขึ้น
เพื่อฝกและอบรมเด็ก ตลอดระยะเวลาที่ศาลกําหนด แตอยาใหเกินกวาที่เด็กนั้นจะมีอายุครบสิบแปดป

คําสั่งของศาลดังกลาวใน (๒) (๓) (๔) และ (๕) นั้น ถาในขณะใดภายในระยะเวลา
ที่ศาลกําหนดไว ความปรากฏแกศาลโดยศาลรูเอง หรือตามคําเสนอของผูมีสวนไดเสีย พนักงานอัยการ

หรือบุคคลหรือองคการที่ศาลมอบตัวเด็กเพื่อดูแลอบรมและสั่งสอน หรือเจาพนักงานวา พฤติการณ
เกี่ยวกับคําสั่งนั้นไดเปลี่ยนแปลงไป ก็ใหศาลมีอํานาจเปลี่ยนแปลงแกไขคําสั่งนั้น หรือมีคําสั่งใหม

ตามอํานาจในมาตรานี้
ÁÒμÃÒ ÷õ ผูใดอายุกวาสิบหาปแตตํ่ากวาสิบแปดป กระทําการอันกฎหมายบัญญัติ

เปนความผิด ใหศาลพิจารณาถึงความรูผิดชอบและสิ่งอื่นทั้งปวงเกี่ยวกับผูนั้น ในอันที่จะควร
วินิจฉัยวาสมควรพิพากษาลงโทษผูนั้นหรือไม ถาศาลเห็นวาไมสมควรพิพากษาลงโทษ ก็ใหจัดการ
ตามมาตรา ๗๔ หรือถาศาลเห็นวาสมควรพิพากษาลงโทษ ก็ใหลดมาตราสวนโทษที่กําหนดไวสําหรับ

ความผิดลงกึ่งหนึ่ง

ÁÒμÃÒ ÷ö ผูใดอายุตั้งแตสิบแปดปแตยังไมเกินยี่สิบป กระทําการอันกฎหมายบัญญัติ
เปนความผิด ถาศาลเห็นสมควรจะลดมาตราสวนโทษที่กําหนดไวสําหรับความผิดนั้นลงหนึ่งในสาม
หรือกึ่งหนึ่งก็ได