Page 116 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 116

๑๐๓





                                                        ฎีกา ๑๑๓๕/๒๕๐๘  ฎีกา ๑๖๐๑/๒๕๐๙  ฎีกา ๓๓๑/๒๕๕๘  ฎีกา ๒๑๘๕/๒๕๓๒











                   ÊÃØ»¢ŒÍáμ¡μ‹Ò§ÃÐËNjҧ¡Òû‡Í§¡Ñ¹â´ÂªÍº´ŒÇ¡®ËÁÒ (ÁÒμÃÒ öø) ¡Ñº¤ÇÒÁ¨íÒ໚¹ (ÁÒμÃÒ ö÷)





                                                        ม.๗๐             ม.๗๑  ม.๓๓๔  ม.๓๓๖  ม.๓๓๖  ม.๓๔๑-๓๔๘  ม.๓๔๙-๓๕๑  ม.๓๕๒-๓๕๖  ม.๓๕๗  ม.๓๕๘-๓๖๑  ม.๓๖๒-๓๖๔


                                  ความจําเปน และ ฝายที่ไดรับผลรายจากการกระทํา
                         ¤ÇÒÁ¨íÒ໚¹ ปกติประกอบดวยบุคคล ๓ ฝาย คือ ผูกอใหเกิดภยันตราย, ฝายที่กระทําโดย ภยันตรายนั้น อาจเกิดจากภัยธรรมชาติ, สัตวหรือบุคคลก็ได ภยันตรายนั้นไมจําตอง กฎหมายใหกระทําโดยความจําเปนเฉพาะกรณีที่ไมสามารถหลีกเลี่ยงหรือขัดขืนได ผูกระทําโดยความจําเปน กฎหมายบัญญัติวา “ไมตองรับโทษ” ซึ่งหมายความวา
                                       เกิดจากการประทุษรายอันละเมิดตอกฎหมาย  ผูกระทํายังมีความผิดอยู แตไมตองรับโทษ”  การกระทําผิดตามคําสั่งของเจาพนักงาน  คําสั่งนั้นไมชอบดวยกฎหมาย ผูกระทําไมรูวาคําสั่งนั้นไมชอบดวยกฎหมาย แตเชื่อ  โดยสุจริตวามีหนาที่ตองปฏิบัติตาม  ความผิดที่สามีภริยา กระทําตอแลวไมตองรับโทษ ไดแก  ลักทรัพย  ลักทรัพยในเหตุฉกรรจ  ชิงทรัพย  ฉอโกง  โกงทรัพย  ยักยอก  รับของโจร  ทําใหเสียทรัพย  บุกรุกที่มิใชเหตุฉกรรจ


















                               ๑.      ๒.      ๓.   ๔.      -   -   -      ผูนั้นไมตองรับโทษ  -   -   ม.๓๓๔       ม.๓๕๕       ม.๓๕๖       ม.๓๔๑-๓๔๘      ม.๓๔๙-๓๕๑      ม.๓๕๒-๓๕๖      ม.๓๕๗       ม.๓๕๘-๓๖๑      ม.๓๖๒-๓๖๔












                         ¡Òû‡Í§¡Ñ¹  ปกติประกอบดวยบุคคล ๒ ฝาย คือ ผูกอใหเกิดภยันตราย  ภยันตรายที่เกิดขึ้น ตองเปนภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษราย  อันละเมิดตอกฎหมาย และบุคคลเปนผูกอใหเกิดขึ้น ไมวา ผูกระทําไมจําตองหลีกเลี่ยงภยันตรายที่เกิดขึ้น ผูกระทํา ผูกระทําโดยการปองกัน กฎหมายบัญญัติวา “ไมมีความผิด”  การกระทําตามคําสั่งของเจาพนักงาน  การกระทําความผิดในฐานะญาติหรือสามีภรรยา

                                  กับฝายที่กระทําการปองกัน  โดยเจตนา  หรือประมาท  อาจตอสูเพื่อปองกันตัวได











                               ๑.      ๒.         ๓.      ๔.   บทที่ ๓
   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121