Page 121 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๑๐๘

๒. การพยายามกระทําความผิดในมาตรา ๘๐ นี้ ใหพิจารณาจากเจตนาของผูกระทํา
วาเจตนาจะทําความผิดอะไร เมื่อทราบเจตนาแลวตองวาการที่ไดกระทําลงไปใกลชิดกับการกระทํา

ตอความสําเร็จในความผิดนั้นแลว ก็ถือวาลงมือกระทําความผิด ถึงแมการกระทํานั้นกระทําไปไมตลอด
ก็เรียกไดวาเปนความผิดฐานพยายาม ตามมาตรา ๘๐

กรณีที่จะถือวาการกระทํานั้นอยูในขั้นที่เรียกวา “ลงมือกระทําความผิด” นั้น
แบงแยกไดดังนี้

๒.๑ ขั้นตอนแหงการคิด
๒.๒ ขั้นตอนแหงการตกลงใจ

๒.๓ ขั้นตอนแหงการตระเตรียม
๒.๔ ขั้นตอนแหงการกระทํา ซึ่งขั้นตอนนี้เปนการกระทําความผิดโดยการลงมือ

กระทําตามที่คิดตกลงและตระเตรียม
ความผิดในเรื่องพยายามตามมาตรานี้จะตองพนจากขั้นตอนแหงการคิด
ตระเตรียมเสียกอน แลวจึงถึงขั้นการกระทําความผิด คือการลงมือ เชน ก. ถือปนเดินตรงไปยัง ข.

แตยังไมขึ้นนกปนและเอามาประทับบาจองยิงไปยัง ข. ยังไมเรียกวาเปนการลงมือ แตอยูในขั้นแหง
การตระเตรียม เพราะหางไกลกับเหตุคือการยิง ดังนี้อยางไรที่จะถือวาการลงมือกระทําความผิดนั้น

ไมมีหลักเกณฑแนนอน จึงตองพิจารณาถึงประเภทของความผิด เชน ถาเอาปนยกขึ้นประทับบา
และจองยิงไปยังเปาหมายแลว แตมีคนมาแยงปนโดยยังไมลั่นไก หรือยกมีดขึ้นเงื้อจะฟน แตมีคนมา

ขัดขวาง เชนนี้เรียกวาลงมือกระทําความผิดแลวแตกระทําไปไมตลอด ฉะนั้น เหตุที่กระทําไมตลอด
เพราะมีคนมาขัดขวางหรือเพราะเหตุธรรมชาติ หรือเหตุอื่นใดก็ตาม จึงไมใชขอสําคัญ ขอสําคัญอยูที่วา

ผูกระทําลงมือกระทําความผิดหรือยัง
Í‹ҧäè֧¨ÐàÃÕÂ¡Ç‹Ò Å§Á×Í¡ÃÐทําáÅŒÇ

ËÅÑ¡ คือ ใหถือหนาที่สุดทายเปนหลัก ถาหมดหนาที่สุดทายแลวถือวาถึงขั้นลงมือกระทํา
เชน ภริยาโรยยาพิษลงในอาหารเพื่อฆาสามี แลวสงไปใหแมครัวปรุงอาหารตอไป เชนนี้ถือวา ภริยา

หมดหนาที่สุดทายแลว เพราะตอไปเปนเรื่องของแมครัว ภริยาไดลงมือกระทําแลว ถาไมบรรลุผล
เปนพยายามฆาผูอื่น

แตถาเปลี่ยนขอเท็จจริงวา หนาที่ปรุงอาหารนั้น ภริยาตองเปนผูปรุงอาหารเอง เชนนี้
เพียงแตภริยาโรยยาพิษลงในอาหารเตรียมไวเพื่อที่จะปรุงอาหารตอไป ถือวาอยูในขั้นตระเตรียมการ

เทานั้น
¢ŒÍ¡àÇŒ¹ ถาการกระทํานั้นใกลชิดตอผลไมตองรอหนาที่สุดทายก็ถือวา ลงมือกระทํา
แลว เชน ยกปนขึ้นมาเล็ง ถือวาลงมือกระทําแลว แมหนาที่สุดทายยังจะตองใชนิ้วเหนี่ยวไกปนก็ตาม

เพราะการกระทําใกลชิดตอผลแลว ถาเพียงแตชักปนออกมายังไมไดเล็งหรือจองถือวาอยูในขั้น

ตระเตรียมการเทานั้น (ฎีกาที่ ๑๒๑๕/๒๕๑๘)