Page 167 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๑๕๔

®Õ¡Ò·Õè õðñ/òõó÷ จําเลยจอดรถกีดขวางการจราจรและถูกผูเสียหาย ซึ่งกําลัง
ปฏิบัติหนาที่ตํารวจจราจรทําการจับกุม จําเลยไดกลาวตอผูเสียหายวา เปนนายจับอยางไรก็ได และ

เรียกทําเย็ดแม ดังนี้ ที่จําเลยกลาววาเปนนายจับอยางไรก็ได เปนเพียงคํากลาวในทํานองตัดพอตอวา
ไมไดกลาวหาวาผูเสียหายกลั่นแกลง จึงไมเปนการดูหมิ่นผูเสียหาย แตที่จําเลยกลาววา เรียกทําเย็ดแม
เปนคําดาอันเปนการดูหมิ่นผูเสียหายแลว จําเลยจึงมีความผิดฐานดูหมิ่นเจาพนักงานซึ่งปฏิบัติการ

ตามหนาที่ตาม ป.อ.มาตรา ๑๓๖
®Õ¡Ò·Õè òòõö/òõó÷ จําเลยวาผูเสียหายที่ ๑ วาเปนผูหญิงตํ่าๆ ตอหนาผูอื่น

ซึ่งเปนคําพูดที่เหยียดหยามผูเสียหายที่ ๑ วาเปนผูหญิงไมดีมีศักดิ์ศรีตํ่ากวาผูหญิงทั่วไปเปนการดูหมิ่น
ผูเสียหายที่ ๑ ซึ่งหนา หาใชเปนคําพูดในเชิงปรารภปรับทุกขไม
ผูเสียหายที่ ๒ เปนเจาพนักงานตํารวจมีหนาที่ในการปราบปรามสืบสวนและจับกุม

ผูกระทําผิดทางอาญา หาไดเกี่ยวกับกรณีที่มีบุคคลพิพาทกันในทางแพงไม แมคูกรณีนําเรื่องทางแพง
ไปแจงใหจัดการไกลเกลี่ยเปรียบเทียบและผูเสียหายที่ ๒ ทําการไกลเกลี่ยให และจัดการลงบันทึก

ประจําวันไวเปนหลักฐานก็หาใชเปนหนาที่ของเจาพนักงานตํารวจโดยตรงตามกฎหมายไม คงเปน
แตเพียงอัชฌาสัยในฐานะเปนเจาพนักงานตํารวจผูรักษาความสงบเรียบรอยของประชาชนเทานั้น
การกระทําของผูเสียหายที่ ๒ จึงมิใชเปนการปฏิบัติตามหนาที่ของเจาพนักงาน แมจําเลยไดพูดถอยคําวา

“มันก็เขาขางกัน” ก็ไมเปนความผิดฐานดูหมิ่นเจาพนักงานซึ่งกระทําการตามหนาที่
®Õ¡Ò·Õè ôóò÷/òõôð การกระทําอันเปนองคประกอบสําคัญประการหนึ่งของ

ความผิด ตาม ป.อ.มาตรา ๑๓๖ คือ “ดูหมิ่น” ซึ่งหมายถึงการดา ดูถูกเหยียดหยาม หรือสบประมาท
ใหอับอาย ถอยคําที่จําเลยกลาวตอสิบตํารวจตรี ข.วา “แนจริงมึงถอดเสื้อมาตอยกับกูเลย” เห็นไดวา
เปนการกลาวทาทายใหสิบตํารวจตรี ข. ออกมาตอสูกับจําเลย อันเปนเพียงคํากลาวที่ไมสุภาพ

และไมสมควร ยังไมถึงขั้นที่พอจะใหเขาใจวาจําเลยมีความมุงหมายที่จะดา ดูถูกเหยียดหยาม
หรือสบประมาทใหสิบตํารวจตรี ข. อับอาย การกระทําของจําเลยจึงไมเปนความผิดตาม

ป.อ.มาตรา ๑๓๖

à¨μ¹Ò เจตนาในการกระทําผิดตามมาตรานี้ คือ เจตนาตามมาตรา ๕๙ วรรค ๒ และ

ผูดูหมิ่นตองรูขอเท็จจริงอันเปนองคประกอบของความผิดดวย คือ ตองรูวาผูที่ตนดูหมิ่นนั้นเปน
เจาพนักงานซึ่งกระทําการตามหนาที่หรือไดกระทําการตามหนาที่ตามมาตรา ๕๙ วรรค ๓ มิฉะนั้น

ไมถือวาผูกระทํามีเจตนา เชน แดงเปนนายตํารวจกลับจากแตงงานเกิดโตเถียงกับดําโดยดําไมรูวา
แดงเปนนายตํารวจ แมดําจะกลาวคําพูดดูหมิ่นแดงก็ไมไดผิดตามมาตรานี้
ò. ᨌ§¤ÇÒÁà·ç¨μ‹Í਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹

ÁÒμÃÒ ñó÷ ¼ÙŒã´á¨Œ§¢ŒÍ¤ÇÒÁÍѹ໚¹à·ç¨á¡‹à¨ŒÒ¾¹Ñ¡§Ò¹ «Öè§ÍÒ¨ทําãËŒ¼ÙŒÍ×è¹
ËÃ×Í»ÃЪҪ¹àÊÕÂËÒÂμŒÍ§ÃÐÇÒ§â·Éจํา¤Ø¡äÁ‹à¡Ô¹Ë¡à´×͹ ËÃ×Í»ÃѺäÁ‹à¡Ô¹Ë¹Öè§ËÁ×蹺ҷ ËÃ×Í

·Ñé§จํา·Ñ駻ÃѺ