Page 183 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๑๗๐

ฉะนั้น สาระสําคัญของมาตรานี้ จึงอยูที่หนาที่ ซึ่งจะตองพิจารณาถึงวาหนาที่ของ
เจาพนักงานหรือสมาชิกสภาประเภทตางๆ นั้นมีหนาที่ในการกระทําตามตําแหนงของตนอยางไรบาง

เวนแตเจาพนักงานบางตําแหนงซึ่งมีหนาที่เกี่ยวกับการรักษาความสงบเรียบรอยของบานเมือง เชน
เจาพนักงานฝายตํารวจซึ่งมีหนาที่จับกุมผูกระทําความผิดตอกฎหมายในทางอาญาทั่วไป เปนตน

มูลเหตุจูงใจตามมาตรา ๑๔๔ พอจะแยกออกพิจารณาไดดังนี้
๑. เพื่อใหกระทําการอันมิชอบดวยหนาที่ เชน เจาพนักงานตํารวจจับกุมผูกระทํา

ความผิดแลวขอใหเงิน เพื่อใหปลอยผูกระทําความผิดนั้น
๒. เพื่อไมกระทําการอันมิชอบดวยหนาที่ เชน เจาพนักงานตํารวจจะจับกุม

ผูกระทําความผิด จึงขอใหเงินแกเจาพนักงานตํารวจนั้นเพื่อละเวนไมกระทําการจับกุมตามหนาที่
๓. เพื่อประวิงการกระทําอันมิชอบดวยหนาที่ เชน ใหทรัพยสินแกพนักงานสอบสวน

ใหระงับการสอบสวนไว หรือเมื่อสอบสวนเสร็จแลว ใหระงับการสงสํานวนการสอบสวน เปนตน
®Õ¡Ò·Õè òòòñ/òõñù ใหเงินนายกเทศมนตรีจูงใจใหอนุญาตกอสรางโดยเร็ว
โดยหลักฐานไมเรียบรอย เปนการไมชอบดวยอํานาจหนาที่ของนายกเทศมนตรี ผิด ป.อาญา มาตรา ๑๔๔

®Õ¡Ò·Õè ôóõ/òõòñ ราษฎรใหสินบนเจาพนักงานเพื่อทําการอันมิชอบดวยหนาที่
เจาพนักงานรับไวราษฎรมีความผิด ป.อาญา มาตรา ๑๔๔ เจาพนักงานมีความผิดตาม ป.อาญา มาตรา

๑๔๙ ราษฎรไมผิดฐานสนับสนุนเจาพนักงานอีก
®Õ¡Ò·Õè ó÷ðð/òõòù บิดาของผูตองหาคดีการพนันขอใหจําเลยชวยเหลือ

จําเลยเขียนจดหมายถึง ร.ต.ท.ปอ พนักงานสอบสวนวาคดีการพนันนํ้าเตา ปู ปลา ถึงแมจะเสียที่ศาลหรือ
เสียที่โรงพักก็มีคาเทากัน คนละไมกี่รอยบาท จึงขอความกรุณาใชดุลพินิจแบบปรัชญาทางเศรษฐกิจ

เพื่อไมใหเสียเวลาทั้งสองฝาย ทั้งหมด ๖ คน คนละ ๓๐๐ บาท = ๒,๐๐๐ บาท เปนคาบํารุงโรงพัก
ดังนี้ เปนเพียงขอรองใหชวยเหลือเปรียบเทียบปรับใหคดีเสร็จไปในชั้นสถานีตํารวจโดยไมตองใหคดีถึง

ศาลเทานั้น จําเลยจึงไมมีความผิด ตาม ป.อาญา มาตรา ๑๔๔, ๑๖๗
÷. ¡ÒÃáÊ´§μ¹áÅСÃзíÒ¡ÒÃ໚¹à¨ŒÒ¾¹Ñ¡§Ò¹

ÁÒμÃÒ ñôõ ¼ÙŒã´áÊ´§μ¹à»š¹à¨ŒÒ¾¹Ñ¡§Ò¹ áÅСÃÐทํา¡ÒÃ໚¹à¨ŒÒ¾¹Ñ¡§Ò¹
â´Âμ¹àͧÁÔ䴌໚¹à¨ŒÒ¾¹Ñ¡§Ò¹·ÕèÁÕอํา¹Ò¨¡ÃÐทํา¡ÒùÑé¹ μŒÍ§ÃÐÇÒ§â·Éจํา¤Ø¡äÁ‹à¡Ô¹Ë¹Ö觻‚

ËÃ×Í»ÃѺäÁ‹à¡Ô¹ÊͧËÁ×蹺ҷ ËÃ×Í·Ñé§จํา·Ñ駻ÃѺ
਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹¼ÙŒã´ä´ŒÃѺคําÊÑè§ÁÔãËŒ»¯ÔºÑμÔ¡ÒÃμÒÁตําá˹‹§Ë¹ŒÒ·Õèμ‹Íä»áÅŒÇÂѧ½†Ò½„¹

¡ÃÐทํา¡ÒÃã´æ ã¹ตําá˹‹§Ë¹ŒÒ·Õè¹Ñé¹ μŒÍ§ÃÐÇÒ§â·ÉμÒÁ·Õè¡íÒ˹´äÇŒã¹ÇÃäáá´Ø¨¡Ñ¹
มาตรานี้บัญญัติการกระทําอันเปนความผิด ๒ ความผิด คือ วรรคแรกบัญญัติ
ลักษณะการกระทําอันเปนความผิดฐานแสดงตนและกระทําการเปนเจาพนักงาน วรรคทายเปนกรณีที่

เจาพนักงานไดรับคําสั่งมิใหปฏิบัติการในตําแหนงแลว ยังฝาฝนคําสั่งอีก